Ο περιβόητος Henry Kissinger είχε πει την δεκαετία του 1970 ” Ελέγχεις το πετρέλαιο και ελέγχεις τα Έθνη, ελέγχεις την τροφή και ελέγχεις τους ανθρώπους.”
Το μεν πρώτο το ζήσαμε έντονα πάμε με αυξημένη ταχύτητα και στο δεύτερο.
Το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε είναι να γνωρίζουμε.
Να βλέπουμε πίσω από τις λέξεις “καινοτομία “, “πράσινη μετάβαση”, “ανθεκτικότητα” . Και να κρατάμε ζωντανό το ερώτημα.
Θέλουμε ένα σύστημα τροφής που υπηρετεί την κοινωνία η μια κοινωνία που προσαρμόζεται στις ανάγκες ενός εταιρικού ψηφιακού, χρηματιστηριακού συστήματος ;
Η εικόνα του μελλοντικού “αγροκτήματος του ενός” όπου ο αγρότης διαχειρίζεται τα πάντα από μια οθόνη, ενώ στόλοι drone’s και ρομπότ εκτελούν τις εντολές του λογισμικού, παρουσιάζεται ως υπόσχεση αποδοτικότητας. Στην πράξη όμως σημαίνει εξάρτηση από πλατφόρμες, εταιρικές συνδρομές, κλειστά οικοσυστήματα τεχνολογίας και συμβόλαια που δεν γράφονται σε χαρτί αλλά σε κώδικα.
Η τροφή δεν αντιμετωπίζεται πλέον ως κοινό αγαθό αλλά ως χαρτοφυλάκιο “asset’s” .
Το πραγματικό “χρυσάφι” για τους καπιταλιστές δεν είναι τα προϊόντα αλλά τα δεδομένα. Ποιος καλλιεργεί τι, που, πως, με ποια απόδοση και με ποιο κόστος.
Και με βάση αυτά πουλάνε και αγοράζουν κοψοχρονιάς.
Αυτά τα δεδομένα επηρεάζουν πλέον την ζωή μας.
Να έχετε μια όμορφη μέρα.
Την αγάπη μου.
Ο Δημήτρης Γκανούλης είναι δημότης του Δήμου Μετεώρων