Μια από τις πάμπολλες αφιερωματικές μέρες η… 6 Μαρτίου 2015. Για τη σχολική βία ντε… !!
Κοίταζα το πρωί ένα ημερολόγιο με το τι αφιερώνουμε σε κάθε μέρα… και πλέον ο ενιαυτός δεν αρκεί. Σε άλλο χρονομετρητή θα αποτανθούμε…
Έστειλε το επίσημο ελληνικό κράτος και εγγραφάκι για να γίνουν στα σχολειά της επικράτειας αφιερώματα δράσεις μπλα μπλα μπλα….!!!
Τι μας τσαμπουνάτε ρε;;;…. Αφιερώματα μας μαράνανε λες και κάνουμε τάματα τοποθετώντας αναθήματα στα σχολειά μας να ξορκίσουμε το κακό!
Και να ιδέες, να κατεβατά ,το διαδίκτυο βρίθει από ψυχοπαιδαγωγικές ιδέες, τάσεις προς ενημέρωση, βρώση και πόση κουτόχορτου.
Όλα καλά, όλα άγια όλα ιερά!… (και ανθηρά αν θέλετε)
Ας ανοίξουμε τώρα το παραθύρι της ουσίας, αυτό που απλά λέμε … και μετά;; Μετά την απομάκρυνση από το ταμείο των πολλαπλών αυτών δράσεων, τι συμβαίνει;….
Ταπεινή μου γνώμη ΤΙΠΟΤΕ… και ο λόγος είναι απλοϊκός .
Η ΒΙΑ που ασκείται σε κάθε παιδί με χορηγούς την κοινωνία ,το σπιτικό, το ίδιο το κράτος ξεπερνά την περίφημη σχολική βία… και είναι οι ρίζες της!
Όταν το παιδί γυρίζει σπιτάκι του και εισπράττει νεύρα αντί αγάπης ή κατανόησης!
Όταν το παιδί εισπράττει την απόρριψη από την κοινωνία, γιατί την ζει ,όχι στο σχολείο… πιστέψτε με ο μοναδικός χώρος που το παιδί ΖΕΙ είναι το σχολείο!
Όταν μεγαλώνει με την αδικία, το ψεύδος, την ανισότητα που του μεταδίδει το ίδιο ελληνικό κράτος ,δίνοντας του κρύο αντί για ζεστασιά, ψίχουλα αντί για τροφή, κούφιες γνώσεις, αντί για πεταρίσματα, άχρηστα υλικά αντί για θεμέλια, λόγια αντί για παραδείγματα…
Εισπράττει το παιδί τι; …. μισαλλοδοξία, αθέμιτο ανταγωνισμό, οικονομική ανεπάρκεια, ευκαιρίες που δε μπορεί καν να αγγίξει.
Οι δομές της Ελληνικής κοινωνίας είναι τόσο σάπιες που δε ξέρω αν τα αγέννητα παιδιά μπορέσουν να αλλάξουν κάτι…
Τι να πεις στα παιδιά για την Ενωμένη Ευρώπη που μας βιάζει κάθε μέρα τα τελευταία χρόνια; Όταν τα βιώματα τους είναι η ανάλγητη συμπεριφορά των «εταίρων» κι όταν αυτό απεικονίζεται με τον αυτοματισμό της ελληνικής κοινωνίας. Πώς θα αντιδράσουν στο μικρόκοσμο του σχολείου τους;
Οι αντιδράσεις των παιδιών απεικονίζουν τη συμπεριφορά όλων μας!… Καθρέφτη καθρεφτάκι μου…
Τούτη τη μέρα που διατυμπανίζεται ως αφιερωμένη στη σχολική βία και παροτρύνουμε τα παιδιά να να να να … στο δικό μας χώρο ΔΕ ΚΑΝΑΜΕ ΤΙΠΟΤΕ!!… δεν υποκύψαμε στο εκβιαστικό δίλλημα των αφιερωμένων… γιατί πιστεύουμε πως κάθε μέρα, κάθε ώρα διδακτική και μη, κάθε λεπτό στα διαλλείματα, σε κάθε κουδούνισμα, είτε έχουμε διαδραστικό πίνακα ,είτε μαυροπίνακα, σε κάθε γωνιά…. ακόμη κι έξω από το μικρόκοσμό μας αγωνιούμε για ΟΛΑ τα βλασταράκια της πατρίδας μας… και πράττουμε!
Το ελληνικό κράτος καλά θα κάνει τις μεγαλοστομίες να τις κόψει σύρριζα ….αν θεωρεί ότι αντιπροσωπεύει κάτι νέο και λιθαράκι λιθαράκι με το μυστρί της θέλησης, το κονίαμα της αγάπης, το ολόφωτο παιδικό χαμόγελο να χτίσουμε σα κοινωνία την Ελλάδα που αξίζει στα παιδιά μας…
Δημήτρης Κ. Νούλας
Δάσκαλος
.