Στο παιδί μου δεν άρεσαν ποτέ τα παραμύθια.
Και του μιλούσανε για Δράκους και για το πιστό σκυλί
Για τα ταξίδια της Πεντάμορφης και για τον άγριο λύκο
Μα στο παιδί δεν άρεσαν ποτέ τα παραμύθια
Τώρα, τα βράδια, κάθομαι και του μιλώ
Λέω το σκύλο σκύλο, το λύκο, λύκο, το σκοτάδι σκοτάδι,
Του δείχνω με το χέρι τους κακούς, του μαθαίνω
Ονόματα σαν προσευχές, του τραγουδώ τους νεκρούς μας.
Α, φτάνει πια! Πρέπει να λέμε την αλήθεια στα παιδιά. Μανώλης Αναγνωστάκης
Τα άτομα με αναπηρία στέλνουν συνεχώς μηνύματα για το πώς πρέπει κάποιος να μάχεται στη ζωή του, να έχει όνειρα και να μην σταματά να αγωνίζεται για αυτά. Είναι καθήκον κάθε πολίτη, μέσα από δράσεις κοινωνικής συμμετοχής και αλληλεγγύης, να συμβάλλει στη συγκρότηση μιας κοινωνίας ίσων ευκαιριών και δυνατοτήτων που θα καταπολεμά τις διακρίσεις και κάθε είδους αποκλεισμό.
Όσο για μας…πήραμε μαθήματα ζωής από ανθρώπους που δεν φοβούνται τα στραβοπατήματα,γιατί έμαθαν να χορεύουν στην βροχή.Μαθήματα για μια καλύτερη ζωή πράγμα που ίσως ξεχνάμε στην καθημερινότητα μας. – Με περίσσια ψυχική δύναμη, θάρρος και κυρίως ακομπλεξάριστα κατάφερνουν από την πρώτη στιγμή να μας εντυπωσιάσουν και να μας εμπνεύσουν – Τελικά μπορείς να συναντήσεις απίθανους ανθρώπους κάτω από εξαιρετικές ευκαιρίες.
«Δεν υπάρχει δεν μπορώ, υπάρχει δεν θέλω.»
Ένα τεράστιο ευχαριστώ
ΜΕ ΤΙΜΗ Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΣΥΛΟΓΟΥ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΚΗΔΕΜΟΝΩΝ ΤΟΥ 31ου ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ
ΚΟΥΖΑ ΧΡΥΣΑ