Φέτος 2 Φλεβάρη συμπληρώνονται 100 χρόνια απ’ τη μεγάλη Αγροτική Λαϊκή Εξέγερση των Τρικάλων, που συγκλόνισε το πανελλήνιο.
Ήταν κοινωνική και πολιτική συνέχεια της Αγροτικής Εξέγερσης του 1910 στο Κιλελέρ. Το 1910 οι ακτήμονες αγρότες (κολήγοι) ξεσηκώθηκαν στο Κιλελέρ για να μοιρασθούν τα τσιφλίκια σ’ αυτούς που τα καλλιεργούν. Το 1925, αγρότες, αλλά και άλλες καταπιεζόμενες και εκμεταλλευόμενες τάξεις (εργάτες, αυτοαπασχολούμενοι κ.λπ.), ξεσηκώθηκαν στα Τρίκαλα για να ολοκληρωθεί η αγροτική μεταρρύθμιση διανομής των τσιφλικιών, αλλά και γι’ άλλα εκρηκτικά προβλήματα που ταλάνιζαν πλέον την κοινωνία (ανεργία, ανέχεια, τύμπανα για νέο πόλεμο κ.λπ.), γι’ αυτό στο λεγόμενο και “Τρικαλινό Κιλελέρ” έδρασαν όχι μόνο αγρότες, αλλά και εργάτες, επαγγελματίες, γυναίκες, «σύμπας ο λαός των Τρικάλων», όπως γράφτηκε.
Στο “Τρικαλινό Κιλελέρ” του 1925 εξεγέρθηκαν πολλές χιλιάδες λαού, ευρέος κοινωνικού φάσματος. Η Εξέγερση αυτή είχε κοινωνικά και ποιοτικά χαρακτηριστικά ευρύτερα και ανώτερα εκείνης του Κιλελέρ. Κι όμως η αντίδραση, ντόπια και πανελλήνια, ακριβώς επειδή τη φοβήθηκε πολύ, την έθαψε για δεκαετίες ολόκληρες, επιδιώκοντας να τη σβήσει εντελώς απ’ τη συλλογική μνήμη. Η αλήθεια όμως αργά ή γρήγορα θα βγει στην επιφάνεια. Έτσι το 2010, με ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Τρικκαίων, η Τρικαλινή Εξέγερση αναγνωρίστηκε ως τοπική επέτειος, τιμώμενη κάθε πρώτη Κυριακή του Φλεβάρη.
Μπορεί την Εξέγερση του Κιλελέρ ο Ανδρέας Παπανδρέου να την τίμησε και να την έκανε γνωστή πανελληνίως, ωστόσο η Εξέγερση στα Τρίκαλα (1925) δεν είχε την ίδια τύχη.
Είναι ευκαιρία και αποτελεί χρέος όλων μας, με αφορμή τη φετινή 100ή επέτειο της μεγάλης Τρικαλινής Εξέγερσης να διοργανωθούν ημερίδες, έρευνες, αποκαλύψεις, δικαστικές αναψηλαφήσεις κι άλλες εκδηλώσεις, ώστε το μεγάλο αυτό ιστορικό γεγονός να μείνει «κτήμα εσαεί», όπως θα έλεγε και ο Θουκυδίδης.