Χρήστος Μαγκούφης : Η εμπιστοσύνη στη νέα Κυβέρνηση δεν αποτελεί λευκή επιταγή

magkoufis_news_thumb_medium500_0

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αυτήν την ώρα που η Ελλάδα νιώθει ξανασταυρωμένη από τα πολιτικά παιδιά της, αναλαμβάνω συνειδητά την ευθύνη, επιτελώντας το εθνικό μου χρέος, να στηρίξω τη νέα Κυβέρνηση Παπαδήμου, με την ελπίδα τούτη την ύστατη ώρα ότι η νέα Κυβέρνηση, με τη στήριξη του Κοινοβουλίου και του ελληνικού λαού, θα οδηγήσει στην εθνική ανάταση. Χαιρετίζω το σχηματισμό της Κυβέρνησης εθνικής συνευθύνης με τη συμμετοχή των τριών κομμάτων, παρ’ ότι θα προτιμούσα το σχηματισμό μιας κυβέρνησης εθνικής ενότητας με τη συμμετοχή όλων των κομμάτων.

Η αποχή της άλλης Αριστεράς σεβαστή. Στο διάβα του χρόνου θα φανεί η δικαίωση ή μη της πολιτικής της στάσης. Αυτό, όμως, που σήμερα αποτυπώνεται είναι η χρήση της ιδεολογικής καθαρότητας αλά καρτ. Ένα ιστορικό φλας μπακ στο βρώμικο ’89 το αποδεικνύει περίτρανα.

Χαιρετίζω το σχηματισμό της Κυβέρνησης υπό τον Λουκά Παπαδήμο, που κλήθηκε και ανέλαβε την ευθύνη να οδηγήσει το καράβι της χώρας μακριά από τις καταστροφικές δίνες. Εύχομαι στο νέο Πρωθυπουργό, που δήλωσε μη πολιτικός, καλή δύναμη και επιτυχία στο δύσκολο έργο του, που είναι κατεξοχήν πολιτικό.

Καταθέτω την εμπιστοσύνη μου στο νέο Πρωθυπουργό Λουκά Παπαδήμο, όχι τόσο γιατί το προβληματικό πολιτικό μας σύστημα τον αναζήτησε ως τον από μηχανής θεό προς υπέρβαση των αδιεξόδων του, αλλά γιατί με εμπνέει ο ορθολογισμός της προσωπικότητάς του που έχει ανάγκη η χώρα. Είναι για εμένα μικρότερης αξίας οι επιτυχίες του ως τραπεζίτη συγκριτικά με την αναλυτική και συνθετική του ικανότητα της μαθηματικής και φιλοσοφημένης σκέψης του, που εδράζεται στις σημαντικές του γνώσεις ως φυσικός, μηχανικός, οικονομολόγος και τραπεζίτης, μηδέ του θετικού και καλού του χαρακτήρα εξαιρουμένου. Είναι αυτά που τον κατέστησαν σοβαρό και ισχυρό παίκτη στα πεδία του χρηματοπιστωτικού συστήματος και προσωπικότητα με διεθνές κύρος.

Η κατάθεση της εμπιστοσύνης μου στη νέα Κυβέρνηση αποτελεί στάση πολιτικής ευθύνης χάριν της πατρίδας και του ελληνικού λαού σε τούτες τις ιστορικές στιγμές. Διέπεται από το αξιακό μου σύστημα και την ιεράρχηση που απορρέει απ’ αυτό και θέτει την πατρίδα υπεράνω της παράταξης που ανήκω και της παράταξης υπεράνω των προσώπων.

Η εμπιστοσύνη, όμως, στη νέα Κυβέρνηση δεν αποτελεί λευκή επιταγή. Θα συνοδεύεται από τον αναγκαίο και απαιτούμενο έλεγχο στο έργο της. Η εμπιστοσύνη είναι καλή, ο έλεγχος όμως είναι καλύτερος, έλεγε ο αείμνηστος Βλαδίμηρος Ίλιτς Λένιν. Πρόκειται για ένα έργο που οφείλει να συνοδεύεται και να εμπεδώνει στην πράξη την αρχή της κοινωνικής δικαιοσύνης, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τον ελληνικό λαό και τη φοροδοτική του ικανότητα.

Αυτή η αρχή της κοινωνικής δικαιοσύνης επιβάλει συνάμα και την απόρριψη κάθε μορφής κυβερνητικής πολιτικής που θα οδηγούσε στην υιοθέτηση ακροδεξιών και διχαστικών πρακτικών. Τούτη την ώρα ο πατριωτισμός όλων οφείλει να επικεντρωθεί στα αναγκαία βήματα για τη σωτηρία της χώρας, που έχουν περιγραφεί από τον Αντιπρόεδρο και Υπουργό Οικονομικών κ. Ευάγγελο Βενιζέλο και αφορούν στην εφαρμογή της συμφωνίας της 26ης και 27ης Οκτωβρίου, που αποτελεί αποτέλεσμα του τιτάνιου αγώνα του τότε Πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου και της Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, ενός αγώνα που στηρίχθηκε στις μεγάλες θυσίες του ελληνικού λαού και που το πολιτικό σύστημα οφείλει να σεβαστεί, μη υπερβαίνοντας τις «κόκκινες» γραμμές της εθνικής αξιοπρέπειας και του εθνικού φιλότιμου. Αυτός ο αγώνας, αυτές οι θυσίες πρέπει να καρποφορήσουν. Δεν έχουμε δικαίωμα στην αποτυχία. Η επιτυχία οφείλει να καταστεί μονόδρομος.

Γι’ αυτή την ανάγκη της εθνικής επιτυχίας, ο Γιώργος Παπανδρέου κατέθεσε χάριν των συμφερόντων της πατρίδας και του ελληνικού λαού το αξίωμά του ως Πρωθυπουργός της χώρας. Είναι ο μοναδικός που το έχει κάνει μέχρι τα τώρα. Κατέστη ο ίδιος Ιφιγένεια, για να αλλάξει τη ρότα της διαχρονικής θυσίας της Ελλάδας, που χάριν των συμφερόντων του πολιτικού συστήματος και πρωτίστως των συμφερόντων του οικονομικού κατεστημένου της χώρας μας για δεκαετίες την είχαν εξοντώσει παραγωγικά και την οδήγησαν στην τεράστια δημοσιονομική κρίση και την κρίση του χρέους.

Η θυσία του Γιώργου Παπανδρέου έγινε, για να πάψει η Ελλάδα να αποτελεί τη διαχρονική Ιφιγένεια και αυτή η θυσία πρέπει και να αναγνωριστεί και να καρποφορήσει.

Απ’ αυτήν του την πράξη ο Γιώργος Παπανδρέου πέρασε στην ιστορία. Είναι καιρός, όμως, να καταγραφεί ιστορικά και η επιβαλλόμενη αλλαγή της νοοτροπίας του ελληνικού πολιτικού μας συστήματος. Χρέος των κομμάτων σε αυτήν την κατεύθυνση αποτελεί μια νέα πορεία εδραίωσης της εσωκομματικής δημοκρατίας και αλλαγές του ρόλου της Βουλής των Ελλήνων, καθιστώντας την κυβερνώσα. Τότε και μόνον τότε θα βρουν τα όνειρα του ελληνικού λαού τη δική τους δικαίωση, καθότι η δημοκρατία δεν μπορεί να ευτελίζεται μέσα από πρακτικές επιφατικής εφαρμογής της από την εκτελεστική εξουσία, αλλά και άλλες εξουσίες.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι καιροί ου μενετοί. Οι ευθύνες μας είναι τεράστιες έναντι του χρέους μας για πλήθος ζητημάτων με πρώτιστο την επιβίωση της χώρας και του ελληνικού λαού. Πέραν αυτού, απαιτείται η αλλαγή του κράτους, που οφείλει να καταστεί δίκαιο και αποτελεσματικό. Στην κατεύθυνση αυτή πρώτο βήμα αποτελεί η εθνική συνεννόηση για μια σταθερή κυβερνητική δομή με τα αναγκαία για την Ελλάδα Υπουργεία, που δεν θα αλλάζουν με τον εκάστοτε κυβερνητικό ανασχηματισμό των προσώπων και της εκάστοτε εναλλαγής των κομμάτων στην εξουσία. Τα Υπουργεία οφείλουν να υπάρχουν ως εργαλεία στην υπηρεσία του έθνους του ελληνικού λαού και της πατρίδας και όχι για την εξυπηρέτηση προσωπικών φιλοδοξιών και αναποτελεσματικών πρωθυπουργικών τακτικισμών ισορροπίας.

Απαιτείται η αλλαγή του τρόπου στο νομοθετείν. Η Βουλή οφείλει να παράγει ολοκληρωμένους νόμους που δεν θα ανατρέπονται στην πράξη από Προεδρικά Διατάγματα και ΚΥΑ της Εκτελεστικής Εξουσίας.

Το νομοθετικό κείμενο οφείλει να είναι λιτό, σαφές, κατηγορηματικό, μη επιδεχόμενο πολλαπλές ερμηνείες, γιατί διαφορετικά αποτελεί την απαρχή της διαπλοκής και της διαφθοράς.

Απαιτείται η αποκατάσταση της κοινωνικής δικαιοσύνης με ένα νέο, δίκαιο, αναπτυξιακό και αποτελεσματικό φορολογικό σύστημα στη βάση της φοροδοτικής ικανότητας των πολιτών χωρίς νέα σκληρά μέτρα σε βάρος των φτωχών, των συνταξιούχων και των εργαζομένων.

Επιβάλλεται η αλλαγή του μέτρου του Τέλους επί της ακίνητης περιουσίας με την απαλλαγή της πρώτης κατοικίας στο όριο των 80 τ.μ., σε συνδυασμό με το οικογενειακό εισόδημα στο ύψος των 20.000 ευρώ ετησίως. Ενώ παράλληλα πρέπει να προστεθούν στο μέτρο αυτό του Τέλους επί των ακινήτων τα κτίσματα των λειτουργουσών και κερδοφόρων βιομηχανιών και βιοτεχνιών που εξαιρέθηκαν στο πολυνομοσχέδιο και τούτο για λόγους δικαίου και αναπλήρωσης του αναγκαίου οικονομικού ισοδύναμου, με στόχο να κλείσει η τρύπα του προϋπολογισμού και να μη παραστεί ανάγκη για νέα επώδυνα μέτρα σε βάρος του ελληνικού λαού.

Επιβάλλεται η άμεση πάταξη της τηλεκρατίας, της φοροδιαφυγής, της εισφοροδιαφυγής, του λαθρεμπορίου, η επιστροφή των κλαπέντων, η γενναία φορολόγηση του χρήματος που εξήλθε της χώρας, ο άμεσος έλεγχος των off-shore εταιρειών και η επιβολή ενός δραστικού και αποτελεσματικού πόθεν έσχες για όλους, αλλά και η κατοχύρωση στην πράξη των κοινών μετοχών στις τράπεζες.

Επιβάλλεται η λήψη μέτρων αντιμετώπισης της ανεργίας που μαστίζει ιδίως τη νέα γενιά. Προς τούτο επιβάλλεται να προχωρήσει στην πράξη εδώ και τώρα η υπόθεση της ανάπτυξης ανατρέποντας τη στρεβλή δομή του παραγωγικού συστήματος του καταραμένου αθηνοκεντρικού μοντέλου και της μεταπρατικής οικονομίας.

Με στόχο την αναπτυξιακή συγκρότηση –και κλείνω, κύριε Πρόεδρε- απαιτείται μια πολιτισμική επανάσταση, μια εθνική έγερση, με αυτοκριτική, με υπεύθυνη στάση και αγάπη προς την αλήθεια, η αποτίναξη της αυταπάτης της επίπλαστης ευμάρειας μιας χώρας να ζει με δανεικά κλέβοντας το μέλλον της νέας γενιάς.

Οι καιροί ου μενετοί. Η χώρα διέρχεται τη μεγαλύτερη μεταπολεμική κρίση και η νέα γενιά δικαιούται το δικό της μέλλον. Απαιτείται ένα νέο όραμα που τούτη η Βουλή οφείλει να το προχωρήσει σε εφαρμογή στην πράξη.

Δίνω ψήφο εμπιστοσύνης στην Κυβέρνηση με τους όρους που είπα και είναι αυτή η ψήφος ταυτισμένη με το ευρωπαϊκό κεκτημένο και τη διατήρηση της χώρας μας στη ζώνη του ευρώ.

 

Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.