Τελικά όλος ο ελληνικός πολιτισμός στα μπουζούκια. Όλη η ελληνική διπλωματία μέσα από τον άτυπο «υπουργό εξωτερικών» Αργυρό.
Η καλλίπυγος πρέσβειρα του πλανητάρχη με dress code που παραπέμπει σε απαστράπτουσα μπάλα παλαιάς ντίσκο, (ξέρετε αυτή που περιστρέφεται πάνω από την πίστα), με γουνάκι οικολογικό? ακόμη και με 25 βαθμούς κελσίου, εθεάθη σε μπουζουξίδικο της παραλιακής. Πριν καταθέσει τα διαπιστευτήριά της στον Αρχηγό του Ελληνικού κράτους. Πριν κάνει ένα περίπατο έστω στο παγκόσμιο σύμβολο πολιτισμού, την Ακρόπολη. Πριν περάσει το κατώφλι του Μαξίμου.
Κάποτε στα ταραγμένα χρόνια του εμφυλίου ο Π. Κανελόπουλος απευθύνθηκε με τη φράση: «Στρατηγέ μου, ιδού ο στρατός σας», προς τον Αμερικανό στρατηγό Βαν Φλιτ, παρουσιάζοντας ένα άγημα του Ελληνικού Στρατού, το 1945. Σήμερα η ελληνική άρχουσα τάξη απευθύνεται στην πρέσβειρα με τη φράση: «ιδού ο πολιτισμός μας».
Σήμερα η ελληνική πολιτεία παρουσίασε τον νέο ελληνικό «μπολιτισμό» μέσα από τις πενιές του μπουζουκιού. Βέβαια για να είμαστε ακριβοδίκαιοι πριν από τον καλλίφωνο? τραγουδιστή και άλλοι επεχείρησαν να κατέβουν προς τον λαό, έστω και με τους ήχους μπουζουκιού. Ας κρατήσουν οι χοροί, χόρευαν ανεγκέφαλοι/ες στο 1ο νεκροταφείο, στην εξόδιο ακολουθία του Νιόνιου! Το καρακατσουλιό και το κιτς αντί για τη σεμνότητα και την ενσυναίσθηση του χώρου και της ώρας. Ή το άλλο ανεκδιήγητο ζευγάρι της «πριγκίπισσας» , που στη μενδόνια παραχώρηση του Βυζαντινού Μουσείου για το γάμο τους, χόρευαν , μάλλον ως αρκουδιάρηδες τη «Δραπετσώνα».
Ήρθε λοιπόν το ηλεκτρικό μπουζούκι να καλωσορίσει τη νέα πρέσβειρα. Εκεί και όλη η άρχουσα τάξη, μάλλον η μεταπρατική και «κομπραδόρικη» τάξη της νέας Ελλάδας. Εκεί όλοι εκείνοι και εκείνες οι κολλητοί, οι φίλοι, της μεγάλης οικογένειας. Αυτής της οικογένειας που πατάσσει την αναρχία των Εξαρχείων, αλλά ένα σσσσσσσσς, άκουγεται για τις σφαίρες που πέφτουν σαν το χαλάζι στην ιδιαίτερη πατρίδα τους. Μάλλον πίνουν ακόμη τον «φραπέ» τους , και θα πνιγούν αν μιλήσουν.
Εκεί και η Κεραμέως. Αφού εργάστηκε επί δεκατριάωρο, πήγε το κορίτσι να ξεσκάσει, και να μεταφέρει στους αμερικανούς ιθύνοντες τον τρόπο με τον οποίο οι αυτόχθονες δουλεύουν όπως οι δούλοι στις φυτείες του νότου. Εκεί και ο υπουργός ναυτιλίας, εκεί στα «ξημερώματα που δίνεις δικαιώματα» , θα προσπαθεί να πείσει την πρέσβειρα για την αναγκαιότητα πόντισης του καλωδίου με την Κύπρο. Και μεγαλόσχημοι CEO για μπίζνες, όπως τότε με το σχέδιο Μάρσαλ, που ροκάνισαν τη βοήθεια προς τη χειμάζουσα Ελλάδα.
Ήταν όλοι εκεί, ερήμην της ελληνικής κοινωνίας. Αυτής που αντιστέκεται, που αγωνιά, που εργάζεται, που σπουδάζει, που ποιεί πολιτισμό που ακόμη κραυγάζει συνθήματα δυστυχώς επίκαιρα, όπως «ψωμί, παιδεία, ελευθερία» και «φονιάδες των λαών αμερικάνοι».
Βασίλειος Παππάς
ΥΓ.1: Χρειάζονται σχεδόν 7 μηνιάτικα για να αγοράσει κάποιος την τσάντα (ή πιο ορθά, το clutch) που κρατούσε η νέα πρέσβειρα της Αμερικής στην Ελλάδα . Γύρω στα 6.000 ευρώ.
ΥΓ.2: Ένας μόνον μπορούσε να χορέψει το «αυτός ο άνθρωπος αυτός». Αυτός που έκανε τη Θάτσερ να βγάζει φλύκταινες.