Απόστολος Παππάς: Αγιαμονιώτικα-Αγιαποταμίτικα

Ο καθαρισμός του Αγιαμονιώτη έχει εξελιχθεί σε ψιλοσήριαλ.Ένα μήνα περίπου είμαστε θεατές μιας αντιμαχίας.Πήρε τέτοιες διαστάσεις ,λες και πρόκειται να ανατραπεί η οικολογική ισορροπία του πλανήτη.

Από το ένα μέρος ,οι ‘’ευαίσθητοι’’οικολογικά ξεσηκώθηκαν και επιτίθενται διατεινόμενοι ,ότι ο καθαρισμός θα έχει συνέπειες στη χλωρίδα και την πανίδα του ποταμού,εάν κοπεί και αφαιρεθεί η αυτοφυής βλάστησητου ποταμού ή έστω ένα μέρος αυτής.

Από την άλλη αμύνονται οι οικολογικά ‘’αναίσθητοι’’ , οι ‘’περιβαλλοντοκτόνοι’’,οι ‘’βάρβαροι’’,οι ‘’ασεβείς’’ της φύσεως ,που θέλουν να καθαρισθεί ο ποταμός και να αποδοθεί ως δημόσιος χώρος που είναι προς χρήση στους δημότες, αλλά και να αποφευχθούν ενδεχόμενα πλημμυρικά φαινόμενα,καθώς μια ανεξέλεγκτα οργιώδης αυτοφυής βλάστηση λειτουργεί πολλές φορές αποφρακτικά.

Καταρχήν να πούμε ,ότι εξ ορισμού καθαρισμός ενός ποταμού σημαίνει παρέμβαση.Παρέμβαση με τη σειρά της σημαίνει κοπή,αφαίρεση και απομάκρυνση της αυτοφυούς βλάστησης ή ενός μέρους αυτής.Δεν μπορώ να κατανοήσω ,πως αλλιώς θα μπορούσε να καθαρισθεί ένα ποτάμι και ταυτοχρόνως να παραμείνει άθικτη η αυτοφυής βλάστησή του. Εάν το γνωρίζει κάποιος, ας μας το πει.Μη μου πείτε τώρα ,ότι δεν έπρεπε να κοπούν 400 δένδρα αλλά 399.Το τι ακριβώς πρέπει να κοπεί και να εκριζωθεί υποδεικνύεται από τους ειδικούς.

Εδώ ,μπορεί να υπάρχουν μικροδιαφορές στις  προσεγγίσεις .Δεν είναι όμως αυτό το θέμα.Το ζήτημα είναι ,ότι το κομμάτι ενός ποταμού που διέρχεται μέσα από ένα αστικό ιστό, δεν μπορεί να παραμένει ένα αναλλοίωτο ενδιαίτημα.

Για να γίνει αυτό θα πρέπει να παραμείνει άθικτο και παρθένο.Εάν επιλέξουμε κάτι τέτοιο ,θα πρέπει να ξεχάσουμε την οποιαδήποτε άλλη χρήση του.Δεν γίνεται να είναι και ατόφιος υδροβιότοπος και χώρος αναψυχής και απόδρασης.

Δυστυχώς πέσαμε σε ασυμβίβαστο. Και η πίτα αφάγωτη και ο σκύλος χορτάτος δεν γίνεται.Απλώς, προσπαθούμε να ισορροπούμε όσο μπορούμε.Θα άρεσε το κομμάτι του Ληθαίου που διέρχεται από τον ιστό της πόλης να έχει την όψη που έχει ο ποταμός πριν τη γέφυρα της Ε.Ο Τρικάλων-Ιωαννινων;Υποθέτω πως όχι.

Για να έχει όμως την σημερινή του μορφή και να μπορεί να το χαρεί ο Τρικαλινός και η Τρικαλινή αφαιρέθηκε σύνολη η αυτοφυής βλάστηση με όλες τις συνέπειες που είχε αυτό για  τη χλωρίδα και τη πανίδα. Δεν ακούω όμως κάποιον ή κάποια συλλογικότητα να ομιλεί για επαναφορά στην πρωτόγονη κατάσταση.Άρα ,έτσι αρέσει.Ας ρίξουμε και μια ματιά γύρω μας.Να δούμε τι γίνεται εκεί στα εξωτερικά σε ανάλογες περιπτώσεις. Το κομμάτι του Σηκουάνα που διέρχεται από το Παρίσι έχει αποψιλωθεί τελείως και έχει αναμορφωθεί για άλλες χρήσεις.Την ίδια εικόνα βλέπουμε στον Τάμεση που διέρχεται από το Λονδίνο, το Ρήνο που κόβει στα δύο την Κολωνία, τον Δούναβη που διέρχεται από τέσσερις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες (Βιέννη,Βελιγράδι,Μπρατισλάβα,Βουδαπέστη).Ανάλογη εικόνα βλέπουμε για όλα τα ποτάμια απανταχού της γης που διέρχονται από αστικούς ιστούς.Εκεί και αν έχουν γίνει παρεμβάσεις.Να’ναι όλος αυτός ο κόσμος οικολογικά αναίσθητος;Να’ναι όλοι τους κουτόφραγκοι;Λέτε;Δεν νομίζω.Απλώς όλοι τους προσπαθούν να τα αξιοποιήσουν ,ούτως ώστε και ο γηγενής και αυτόχθων πληθυσμός να τα απολαμβάνει ,αλλά να αποτελούν και ατραξιόν για τον ξένο επισκέπτη.Ο Αγιαμονιώτης ,στο μέτρο και στο μέγεθος που του αναλογεί ,μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο ειδικά την περίοδο που θα λειτουργεί το θεματικό πάρκο του Μύλου των Ξωτικών.Με άναρχη βλάστηση και γεμάτος υδροχαρή βούρλα δεν γίνεται.Η χλωρίδα και η πανίδα δεν θα εξαφανισθεί ,επειδή ένα κομμάτι του ποταμού θα ‘’αστικοποιηθεί’’.Θα μεταναστεύσει στο κατάλληλο γι’αυτήν ενδιαίτημα εκτός του αστικού ιστού.Θα τον βρει το δρόμο της.Το ένστικτο της αυτοσυντήρησης γαρ.Δεν κινδυνεύει η χλωρίδα και η πανίδα απο την μερική ‘’αστικοποίηση’’των ποταμών.Απο άλλες παρεμβάσεις ,πολλές φορές δηλητηριώδεις, κινδυνεύει.

Εν κατακλείδι.Δεν πρωτοτυπεί ο Δήμος Τρικκαίων.Την παγκόσμια πεπατημένη ακολουθεί. Αυτό που γίνεται σε Βορρά και Νότο,Ανατολή και Δύση.

 Του Αποστόλη Β.Παππά

 Δημοτικού Συμβούλου Δήμου Τρικκαίων