Αποστόλης Παππάς: Ιαματικός πόρος  Ριζώματος

              

                                                                                      Του Αποστόλη Β.Παππά

                                                                                         Δημοτικού Συμβούλου

                                                                                          Δήμου Τρικκαίων.     

 

Σε πρόσφατο σημείωμά της αναφορικά με τον Ιαματικό πόρο  Ριζώματος ,η Δημοτική Σύμβουλος κ. Λώρεν  Κασσοπούλου, ούτε λίγο ούτε πολύ , εγκαλεί τη Δημοτική Αρχή, ότι διακατέχεται από μία αναπτυξιακή δυσπραγία, ίσως και αναλγησία, ενώ η ίδια ,και υποθέτω και η Δημοτική παράταξη στην οποία ανήκει διακατέχονται από έναν αναπτυξιακό οίστρο. Επειδή ήμουν ο απαντητικός εισηγητής στην ερώτηση που κατέθεσε σχετικά με τον Ι.Π.Ρ στη συνεδρίαση του Δ.Σ της 27/11/2025 ,νομίζω πως νομιμοποιούμαι μιας απαντήσεως. Ας αναφερθούμαι όμως λίγο στο ιστορικό της υπόθεσης , για να διαπιστώσει και ο αναγνώστης , εάν ο Δήμος Τρικκαίων είναι αναπτυξιακά αδιάφορος ,αναίσθητος, ανάλγητος ,ή οτιδήποτε άλλο με αρνητικό πρόσημο του αποδίδεται και του χρεώνεται. Ανέκαθεν , στη Τοπική Κοινότητα Ριζώματος υπήρχε μια υφέρπουσα φημολογία περί λειτουργίας αρχαίων Ρωμαϊκών λουτρών , και η φημολογία αυτή ενισχύετο και από κάποια αρχαιολογικά ευρήματα που παρέπεμπαν σε λουτήρες. Ίσως , να υπάρχουν και κάποιες ιστορικές αναφορές ,δεν το γνωρίζω. Το 2004 και το 2008 έγιναν στην περιοχή Παναγία του Ριζώματος δύο γεωτρήσεις για υδρευτικούς λόγους. Αντί όμως για πόσιμο νερό μας προέκυψε υδροθειούχο, και κάπως έτσι άρχισε  να φουντώνει και η συζήτηση για τον συγκεκριμένο ιαματικό πόρο. Βέβαια , στη συνέχεια μας πήραν σβάρνα τα μνημόνια , οι προτεραιότητες των Δήμων ήταν πως θα μπορέσουν να κρατήσουν τους Δήμους ανοιχτούς και το ζήτημα ατόνησε. ‘Όταν το 2014 η Δημοτική μας παράταξη  ανέλαβε τη διαχείρηση των Δημοτικών υποθέσεων , με την παρότρυνση του τότε Δ.Σ Αχιλλέα Λασπά,  ο οποίος κατάγεται από το Ρίζωμα και ήταν γνώστης του φαινομένου , το όλο ζήτημα ήρθε στην επιφάνεια και μάλιστα με ένταση. Ο Δήμος Τρικκαίων έστειλε ένα πρώτο δείγμα για εργαστηριακή ανάλυση , και η γνωμάτευση ήτο, ότι ενδείκνυται για λουτροθεραπεία. Έτσι λοιπόν, καταχωρήθηκε και κατακυρώθηκε η θεραπευτική αυτή ιδιότητα σε ΦΕΚ το έτος 2018 , με την ονομασία ‘’Ιαματικός Πόρος Παναγίας Δήμου Τρικκαίων’’. Επειδή όμως είχαμε υποψίες , ότι λόγω της υψηλής περιεκτικότητας σε θείο μπορεί να έχει και άλλες θεραπευτικές ιδιότητες ,στείλαμε ένα δεύτερο  δείγμα για ανάλυση. Από τη δεύτερη αυτή εξέταση του δείγματος, προέκυψε , ότι πέραν της λουτροθεραπείας ο ιαματικός πόρος ενδείκνυται και για ποσιθεραπεία , για στοματοπλύσεις και για ρινοπλύσεις. Όλες λοιπόν αυτές οι θεραπευτικές ιδιότητες καταχωρήθηκαν σε ΦΕΚ το 2022, με την μετονομασία του πόρου πλέον σε ΄΄Ιαματικό Πόρο Ριζώματος΄΄. Στη συνέχεια ο Δήμος έκανε και τις ανάλογες παρουσιάσεις των ευρημάτων. Έγινε παρουσίαση στην Τοπική Κοινότητα Ριζώματος, στη συνέχεια παρουσιάσθηκε ένα master plan στο Μουσείο Τσιτσάνη με τη συμμετοχή και του ΣΔΙΠΕ (Σύνδεσμος Ιαματικών Πηγών Ελλάδος), και επίσης έγινε και μια παρουσίαση σε ημερίδα που διοργανώθηκε από το ΤΑΙΠΕΔ και το Υπουργείο Τουριστικής Ανάπτυξης. Ο Δήμος όμως δεν αρκέσθηκε στην κατοχύρωση και στην παρουσίαση του Ι.Π.Ρ , αλλά απευθύνθηκε  σε εξωτερικό συνεργάτη για την εκπόνηση μελέτης που αφορά την κατασκευή υδροθεραπευτηρίου. Είναι μια πολυσέλιδη μελέτη , απλώς θα αναφέρω ότι το κόστος κατασκευής του υδροθεραπευτηρίου μαζί με τον εξοπλισμό του ανέρχεται στι 1,6 εκατομμύρια . Για να συμπυκνώνω. Ο Δήμος Τρικκαίων παρέλαβε τον Ι.Π.Ρ από το σημείο μηδέν ,από το σημείο δηλαδή της απλής φημολογίας , και αφού τον κατέστησε έναν επίσημα πιστοποιημένο ιαματικό πόρο , στη συνέχεια συνέταξε και τη μελέτη κατασκευής του υδροθεραπευτηρίου αυτού, τον έφερε δηλαδή στο επίπεδο των ώριμων συνθηκών και των άμεσων προοπτικών αξιοποίησής του , αρκεί βεβαίως να βρεθεί το ανάλογο χρηματοδοτικό εργαλείο. Προσέξτε τώρα. Όλα αυτά τα έκανε μια ΄΄αναπτυξιακά αδιάφορη΄΄ και μια ΄΄αντιαναπτυξιακά παχύδερμη’’ Δημοτική Αρχή. Πέραν τούτων, ο Δήμος Τρικκαίων υπέβαλε πρόταση στο τρέχον ΕΣΠΑ για χρηματοδότηση του έργου κατασκευής του υδροθεραπευτηρίου . Δεν έχουμε όμως υψηλές προσδοκίες , διότι δυστυχώς τέτοιες επενδύσεις χαρακτηρίζονται χαμηλής επιλεξιμότητας. Εν πάσει όμως περιπτώσει , εάν κάποια στιγμή προκύψει κάποια πρόσκληση ανάλογου περιεχομένου , είτε από το προγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, είτε από κάποιο Τομεακό πρόγραμμα Υπουργείου , είτε από οποιαδήποτε άλλη πηγή , ο Δήμος είναι πανέτοιμος να καταθέσει την πρότασή του , προκειμένου να τύχει της χρηματοδότησης και να κατασκευασθεί το υδροθεραπευτήριο. Είναι προφανές , ότι αν επιτευχθεί αυτό, τα δεδομένα αξιοποίησης του Ι.Π.Ρ αλλάζουν. Τώρα, για να είμαστε ειλικρινείς και να μην ταΐζουμε τον κόσμο με λαϊκισμό. Ο Δήμος Τρικκαίων αδυνατεί να κατασκευάσει το υδροθεραπευτήριο με ίδιους πόρους , σε μια εποχή μάλιστα που υποχρηματοδοτείται , καθώς του αποδίδονται σχεδόν το ήμισυ των νομοθετικά κατοχυρωμένων κεντρικών  αυτοτελών πόρων. Δεν συζητάμε βέβαια την προσφυγή στον ασύμφορο δανεισμό. Αλλά, και εάν ακόμη τον επιλέγαμε,  η επιλογή αυτή δεν θα ευδοκιμούσε , καθώς υπάρχουν πλέον πολύ αυστηροί δανειακοί περιορισμοί, και η εποχή που παν δανειακόν αίτημα κατετίθετο , κυρίως στο Τ.Π κ Δ, ικανοποιείτο, έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί. Και είναι τοις πάσι γνωστό , τι τεράστια χρέη συσσωρεύθηκαν στους Δήμους , τα οποία βγήκαν στην επιφάνεια κατά την μνημονειακή  περίοδο , εξαιτίας αυτής, της τότε εύκολης πλην όμως άλογης μέχρις ενός σημείου επιλογής. Βέβαια , το ιδανικότερο θα ήτο να υπάρξει ιδιωτικό επενδυτικό ενδιαφέρον. Το λέμε ευθέως και όχι πλαγίως. Και λέμε το ιδανικότερο , γιατί δυστυχώς και  το κρατικό και το δημοτικό επιχειρείν  έχουν ένα βαρύ αρνητικό ιστορικό παρελθόν. Ενδεικτικά να αναφέρουμε. Σε δημοτικό επίπεδο. Και εδώ στο Δήμο μας λειτουργούσαν παλαιότερα δημοτικές επιχειρήσεις ,ΔΕΚΤΕΤ, ΔΕΚΟΜΕΤ, ΔΕΚΑ . Δεν είχαν όμως ευδόκιμη συνέχεια. Κάποια στιγμή  έβαλαν λουκέτο , αφήνοντας πίσω τους χρέη. Το σύμπτωμα βεβαίως δεν ήτο τοπικό , αλλά πανελλαδικό και πανδημοτικό. Σε κεντρικό επίπεδο. Υποθέτω θα ενθυμείσθε τα περιβόητα ΞΕΝΙΑ. Τι απέγιναν; Γεμίσαμε κουφάρια. Ένα τέτοιο έχουμε και στη γειτονική Καλαμπάκα. Βέβαια με τον υπερπληθυσμό που έχουμε σε καλιακούδια , έτσι τα λέμε εμείς οι καραγκούνηδες, κάποια ίσως να έχουν βρει καταφύγιο εκεί. Δεν αντιλέγω , κάτκας πολυτελείας. Γιατί τα ιδιωτικά ξενοδοχεία ανθούν στη γειτονική κωμόπολη ,ενώ το ΞΕΝΙΑ χρεωκόπησε; Είναι απλό. Γιατί ούτε οι Δήμοι  ούτε το κράτος ενδείκνυται να κάνουν τον περιπτερά, ή τον ξενοδόχο, και γενικότερα τον επιχειρηματία. Άλλος είναι ο ρόλος τους. Βέβαια, ο κατάλογος  ανάλογων περιπτώσεων χρεωκοπίας είναι μακροσκελέστατος. Να αναφερθούμε λίγο και στη συγκεκριμένη δραστηριότητα.  Στη χώρα μας η πλέον διάσημη ιαματική πηγή είναι αυτή των Θερμοπυλών. Οργανωμένα,έστω και υποτυπωδώς, άρχισε να  λειτουργεί από το 1935. Μεταπολεμικά, κατασκευάσθηκαν  υδροθεραπευτήριο , δύο  ξενοδοχεία, Διοικητήριο, εστιατόριο, και άλλες κτηριακές υποδομές. Ποια η κατάληξη; Το 2009, τίτλοι τέλους, λουκέτο. Σημερινή κατάσταση; Όλα ερειπιώνες , μόνο το 2015 λειτούργησε ως καταυλισμός για να υποδεχθεί το προσφυγικό κύμα της εποχής εκείνης. Τα παθήματα λοιπόν, πρέπει να  γίνονται μαθήματα, και όπως λέει ο θυμόσοφος λαός ΄΄παθός και μαθός΄΄. Βέβαια, πάντα υπάρχουν και οι εξαιρέσεις. Όταν είσαι δέσμιος ιδεοληπτικών αγκυλώσεων , είναι λίγο δύσκολο να αποδεχθείς , ότι το δημοτικό και κρατικό επιχειρείν  εξεμέτρησαν το ζην , κατά το μεγαλύτερο μέρος τουλάχιστον. Ως κατακλείδα. Σε κινήσεις οι οποίες μακροπρόθεσμα θα υπονομεύουν το μέλλον του Δήμου, στο όνομα κάποιας εφήμερης αναπτυξιοθριαμβολογίας και ενός κάποιου μικροεκλογικού υπολογισμού , η νυν Δημοτική Αρχή δεν πρόκειται να προβεί. Θα  μπορούσε να το κάνει , και να μετακυλήσει τα βάρη στους επόμενους. Όμως , δεν θα το κάνει ,κι ας της κοστίσει αυτό.  Θα σταθεί υπεύθυνα,  και πάντα με βηματισμό μετρημένων και ζυγισμένων κινήσεων , που δεν θα οδηγούν στον εκτροχιασμό του Δήμου.