Ήταν πριν από 15 περίπου χρόνια. Ήταν ο τότε υπουργός Παιδείας Γεράσιμος Αρσένης που έφερε μία ακόμη εκπαιδευτική… απορρύθμιση και ξεσήκωσε τους μαθητές και των Τρικάλων οι οποίοι με καταλήψεις και πορείες είχαν αλλάξει τους συνήθως νωχελικούς ρυθμούς της πόλης. Ήταν δυο – τρεις μαθητές, που έδιναν τον τόνο των κινητοποιήσεων και των πορειών οι οποίες κατέληγαν σχεδόν καθημερινά στη Νομαρχία, όπου στεγάζονταν τότε η Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση προϊστάμενος της οποίας ήταν ο συμπαθέστατος Ηλίας Πατσιαρίκας εκ Γρεβενών ορμώμενος. Μεταξύ αυτών και ο Δημήτρης Αντωνιάδης, γιος του Νικηφόρου, τότε Δασάρχη ο οποίος έδινε κάτω από τη Νομαρχία το σύνθημα φωνάζοντας με στεντόρεια φωνή το μνημειώδες πλέον, «ρίκα, ρίκα, ρίκα» για να απαντήσουν οι συμμαθητές τους «μ… Πατσιαρίκα».
Ήρθε το πλήρωμα του χρόνου και ο νεαρός μπήκε στην πολιτική ως φοιτητής και διακρίθηκε και πάλι για τη μαχητικότητά του. Διετέλεσε μάλιστα και ειδικός συνεργάτης της γυναίκας του Γεράσιμου Αρσένη, Λούκας (πως τα φέρνει η ζωή…). Μήπως ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για να επιχειρήσει το επόμενο μεγάλο βήμα ο κ. Αντωνιάδης; Μερικοί τον βλέπουν από τώρα στο ψηφοδέλτιο για τις προσεχείς εκλογές, ενώ υπάρχουν και εκείνοι που δεν αποκλείουν την ιδέα να τον δουν να κάθεται και στα βουλευτικά έδρανα.
Όχι χωρίς λόγο και αιτία, αφού κάποιος χρειάζεται να φωνάζει και εκεί με στεντόρεια φωνή…