Τον κώδωνα του κινδύνου για τις αλυσιδωτές επιπτώσεις που έχει η διατάραξη του κύκλου του νερού λόγω της κλιματικής αλλαγής κρούει νέα έκθεση του Παγκόσμιου Μετεωρολογικού Οργανισμού (WMO), σύμφωνα με την οποία επισημαίνεται πως ο ζωτικός αυτός κύκλος «έχει γίνει ολοένα και πιο ασταθής και ακραίος».
Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι μόνο το ένα τρίτο των λεκανών απορροής ποταμών είχαν κανονικές συνθήκες το 2024, ενώ όλοι οι παγετώνες παγκοσμίως είχαν τεράστιες απώλειες πάγου για τρίτη συνεχόμενη χρονιά.
Απεναντίας, η λεκάνη του Αμαζονίου και άλλα μέρη της Νότιας Αμερικής, καθώς και η νότια Αφρική, επλήγησαν από σοβαρή ξηρασία το περασμένο έτος, ενώ πιο υγρές σε σχέση με τα κανονικά επίπεδα ήταν περιοχές στην κεντρική, δυτική και ανατολική Αφρική, σε μέρη της Ασίας και της Κεντρικής Ευρώπης, αναφέρει.
«Το νερό στηρίζει τις κοινωνίες μας, τροφοδοτεί τις οικονομίες μας και στηρίζει τα οικοσυστήματά μας. Κι όμως, οι υδάτινοι πόροι του κόσμου βρίσκονται υπό αυξανόμενη πίεση και – ταυτόχρονα – οι πιο ακραίοι κίνδυνοι που σχετίζονται με το νερό έχουν αυξανόμενο αντίκτυπο στις ζωές και τα μέσα διαβίωσης» δήλωσε η Γενική Γραμματέας του WMO, Σελέστ Σάουλο.
Αξίζει να σημειωθεί ότι, 3,6 δισεκατομμύρια άνθρωποι δεν έχουν επαρκή πρόσβαση στπ νερό τουλάχιστον για ένα μήνα το χρόνο και αυτός ο αριθμός αναμένεται να αυξηθεί σε περισσότερα από πέντε δισεκατομμύρια έως το 2050, σύμφωνα με την υπηρεσία του ΟΗΕ για το Νερό.
«Πληγή» οι πλημμύρες
Την ίδια ώρα, εκτεταμένες πλημμύρες σημειώθηκαν στις λεκάνες της Δυτικής Αφρικής στη Σενεγάλη, τον Νίγηρα, τη λίμνη Τσαντ, τη Βόλτα.
Νερό άνω του φυσιολογικού ορίου είχαν τα ποτάμια σε όλη την Κεντρική Ευρώπη και σε μέρη της Ασίας, με αποτέλεσμα να διογκωθούν οι κύριες λεκάνες απορροής, συμπεριλαμβανομένων των Δούναβη, Γάγγη, Γκονταβάρι και Ινδού.
Σχεδόν όλες από τις 75 κύριες λίμνες σε όλο τον κόσμο είδαν θερμοκρασίες πάνω ή πολύ πάνω από το κανονικό τον Ιούλιο, επηρεάζοντας την ποιότητα του νερού.
Η υπεράντληση υπόγειων υδάτων μειώνει τη μελλοντική διαθεσιμότητα νερού
Οι τάσεις εισροής των ταμιευτήρων, των υπόγειων υδάτων, της υγρασίας του εδάφους ανέδειξαν τις περιφερειακές αντιθέσεις, με την αναπλήρωση σε πιο υγρές περιοχές όπως μέρη της Ευρώπης και της Ινδίας, αλλά επίμονα ελλείμματα σε μέρη της Αφρικής, της Αμερικής και της Αυστραλίας.
Η υπεράντληση υπόγειων υδάτων συνέχισε να αποτελεί πρόβλημα σε ορισμένες περιοχές, μειώνοντας τη μελλοντική διαθεσιμότητα νερού για τις κοινότητες και τα οικοσυστήματα και επιβαρύνοντας περαιτέρω τους παγκόσμιους υδάτινους πόρους.
Μόνο το 38% των γεωτρήσεων (από τις 37.406 από 47 χώρες που υπέβαλαν δεδομένα για τα υπόγεια ύδατα) είχαν κανονικά επίπεδα – τα υπόλοιπα ήταν πάρα πολλά ή πολύ λίγα.
cnn.gr