Δεν θα ήθελα να εμπλακώ σε μία αντιπαράθεση χωρίς ουσία, αλλά δυστυχώς η επιλεκτική αμετροέπεια της ΔΗΜΑΡ με αναγκάζει να απαντήσω στον «πολιτικό τους πολιτισμό»
Πριν λίγες ημέρες δώσαμε μία συνέντευξη τύπου, όπου στην εισαγωγή μου τόνισα πως δεν θα μπορούσα να μείνω σιωπηλός, αμέτοχος και υστερόβουλα ουδέτερος σε μία εκλογική αναμέτρηση σπουδαίας σημασίας για το μέλλον του τόπου μας, μια αναμέτρηση που γίνεται σε μια κρίσιμη στιγμή, όπου η κοινωνία βιώνει την ανθρωπιστική κρίση και την διάλυση της συνοχής της.
Και μάλιστα τόνισα ιδιαίτερα πως δεν μου το επιτρέπουν τα πενήντα (50) χρόνια συμμετοχής μου στην ΑΡΙΣΤΕΡΑ από την εποχή των «παγετώνων» (όπου και η σκέψη μόνο για την Αριστερά αποτελούσε ηρωική πράξη) μέχρι και σήμερα.
Μια συμμετοχή πλούσια όπου δυστυχώς αναγκάζομαι να την απαριθμήσω, αν και δεν είναι ίδιον του χαρακτήρα μου, και αυτό μόνο για να την μάθουν οι νεόκοποι της ΔΗΜΑΡ.
Μέλος της νεολαίας ΛΑΜΠΡΑΚΗ πριν την χούντα, με την μεταπολίτευση Γραμματέας του Ν.Σ. της ΕΚΟΝ ΡΗΓΑΣ ΦΕΡΑΙΟΣ, Γραμματέας της Ν.Ε. του ΚΚΕ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ, μέλος της Ν.Ε. του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ, ιδρυτικό μέλος και μέλος της Ν.Ε. της ΔΗΜΑΡ, υποψήφιος Βουλευτής από το 1977 έως και το 2012 της ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ, εκλεγμένος Βουλευτής του «ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΡΟΟΔΟΥ» ΤΟ 1989, και τέλος υποψήφιος αντιπεριφερειάρχης στο «ΚΟΙΝΟΝ ΤΩΝ ΘΕΣΣΑΛΩΝ» με υποψήφιο περιφερειάρχη τον ΘΑΝΑΣΗ ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟ όπου η ΔΗΜΑΡ προσπαθούσε να σταθεί σαν πολιτική οντότητα στον χώρο της Θεσσαλίας και που δυστυχώς πολλοί από τους σημερινούς ΔΗΜΑΡΙΤΕΣ ήταν απέναντί μας.
Βέβαια λυπάμαι που σήμερα η ΔΗΜΑΡ δεν κατάφερε να δημιουργήσει συνδυασμό στην Θεσσαλία και χωρίς ενδοιασμούς να «γλείφει εκεί που φτύνει».
΄Ολη αυτή η συμμετοχή μου υπήρξε χωρίς ιδιοτέλεια, σκοπιμότητα και ίδιον όφελος, παρά μόνο προσφορά και θυσίες.
Στην συνέντευξη μας και από θέση Ευθύνης η πρότασή μας ήταν και είναι να βοηθήσουμε στην συγκρότηση ισχυρών Πολιτικών και Κοινωνικών συμμαχιών του ΣΥΡΙΖΑ με στόχο μια Αυτοδύναμη Κυβέρνηση της Αριστεράς μια μεγάλη μάχη για την Ανατροπή της Πολιτικής Κατάστασης και της οποίας τα χαρακτηριστικά και το περιεχόμενο δόθηκαν λεπτομερέστατα στο Εντυπο και Ηλεκτρονικό Τύπο.
Για όλα λοιπόν αυτά και για το πολιτικό περιεχόμενο της συνέντευξης μας, η τοπική ΔΗΜΑΡ δεν βρήκε να πεί απολύτως τίποτα, παρά μόνο ως το πότε θα επικαλούμαι την πρώην ιδιότητά μου ( Μέλος της Ν.Ε. και ΥΠΟΨΉΦΙΟΣ ΒΟΥΛΕΥΤΉς της ΔΗΜΑΡ ) λες και αναφερόμουνα σε μη ιδιότητες ή πως οι ιδιότητες και οι δράσεις διαγράφονται άμα τη διαφωνία.
Εμείς με ένα ολόκληρο πολιτικοκοινωνικό σκεπτικό θέσαμε ένα προβληματισμό στην Κοινωνία του Νομού μας για την αναγκαιότητα υπερψήφισης του ΣΥΡΙΖΑ.
Προσωπικά απευθυνόμουνα και απευθύνομαι στους ανθρώπους της «ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ».
Δεν με ενδιαφέρει η «ΤΥΧΟΔΙΩΚΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ» που δηλώνει: «μέσα από την διαμόρφωση προγραμματικών συγκλίσεων με τις προοδευτικές και αριστερές δυνάμεις του τόπου με στόχο την έξοδο από την κρίση, την κοινωνική δικαιοσύνη και την ανάπτυξη». Το οποίο ερμηνεύεται πολύ απλά με σύγκλιση των «Αριστερών και Προοδευτικών δυνάμεων» δηλαδή στην πράξη των δυνάμεων της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, των Μπαλτάκου-Βορίδη-Γεωργιάδη-Κρανιδιώτη και των άλλων παιδιών και του ΠΑΣΟΚ με αρχηγό τον Βενιζέλο Υποτακτικό και Εξυπηρετούντα.
Αυτές λοιπόν ήταν οι αιτίες που με ανάγκασαν στην αποχώρησή μου, με επιστολή παραίτησης (07/09/2012) προς την Ν.Ε. της ΔΗΜΑΡ.
Επίσης είναι γνωστοί, στην μικρή μας κοινωνία οι «οι λογοι» κάποιων που παρέμειναν στην ΔΗΜΑΡ και βέβαια δεν αναφέρομαι στους νέους Δημαρίτες που απλά «είδαν φως και μπήκαν».
ΘΟΔΩΡΟΣ ΣΠΑΘΗΣ
ΠΡΩΗΝ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ
του «ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ
ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΡΟΟΔΟΥ»
.