Αντώνης Σαμαράς και Νίκος Παππάς αποφάσισαν να ξεχάσουν τις όποιες διαφορές τους χώριζαν στο παρελθόν και να διδάξουν πολιτικό πολιτισμό. Κι έτσι αντάλλαξαν μία θερμή χειραψία σε μια εκδήλωση για κάτι επιχειρηματικά βραβεία. Αφήστε που κοιτώντας ο ένας τον άλλον έσκασαν από ένα ζεστό χαμόγελο. Αυτά είναι! Όχι εκείνα τα «θα τους πάω μέχρι το τέλος», με αφορμή τις … «τροχήλατες βαλίτσες». Τι θα θέλατε, δηλαδή, φίλοι και φίλες; Να έβλεπε ο ένας τον άλλον και να μοιράζανε σφαλιάρες; Ένα πράγμα λείπει! Να δούμε τον κ. Σαμαρά αγκαλιά με τον Μίμη!
Η αλήθεια είναι ότι ο κ. Σαμαράς είχε ήδη σπάσει τον πάγο. Ας μην ξεχνάμε μια αντίστοιχη θερμή χειραψία με την κα Θάνου. Και βεβαίως – βεβαίως την συμμετοχή του στην εκδήλωση ενός εκδοτικού Ομίλου που τον έχει περάσει γενεές δεκατέσσερεις. Κι αυτό με τον Μίμη το θεωρούμε πολύ πιθανό κι ας αποτέλεσε ο άνδρας αυτός στο παρελθόν σημείο τριβής στη σχέση του Αντώνη με τον Κώστα Καραμανλή της Ραφήνας.
Ο οποίος Κώστας ανησυχεί ιδιαίτερα για τα εθνικά θέματα και πολύ καλά κάνει. Δεν είχε ανησυχήσει πολύ όταν είχε γίνει το γνωστό σκηνικό με τον κουμπάρο του Ταγίπ και τον επιστήθιο φίλο του Πάκη. Αλλά θα είχε, προφανώς, τους λόγους του που έμεινε τότε αμίλητος. Και θα έχει επίσης τους λόγους του που βρήκε πάλι την μιλιά του.
Να επιστρέψουμε όμως στο θέμα του κ. Παππά. Ο οποίος μας είναι ιδιαίτερα συμπαθής. Εμείς συμπαθούμε όλους αυτούς που κάποτε υποστήριζαν κάτι ακραία του τύπου «ή εμείς ή αυτοί». Πόσο μάλιστα όταν ήμασταν στους «αυτούς». Και τους συμπαθούμε επειδή μετά από τέτοιες πράξεις αβροφροσύνης δείχνουν ότι έχουν μετανιώσει για εκείνη τη στάση τους. Εκτός κι αν δεν είναι εκείνοι που έχουν μετανιώσει, αλλά οι … άλλοι. Προσωπικά αδυνατώ να πιστέψω ότι ο κ. Σαμαράς έχει μετανιώσει για την στάση του εκείνα τα χρόνια. Οπότε, τείνω να πιστέψω ότι ο κ. Παππάς ήρθε, επιτέλους, στον δρόμο του Θεού και γι αυτό ο κ. Σαμαράς του τείνει το χέρι της συμφιλίωσης.
Εκτός κι αν! Εκτός κι αν όλους τους ενώνει το μίσος τους για τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Και εντάξει, τον κ. Παππά μπορώ και να τον καταλάβω. Όχι όμως και τον κ. Σαμαρά. Αν ισχύει αυτό το περί μίσους. Μπορεί ο κ. Σαμαράς να έχει παράπονα από τον κ. Μητσοτάκη. Ξεχνάει όμως ότι οι οπαδοί της ΝΔ έχουν περισσότερα παράπονα από τον ίδιο. Μια φορά τους έχει στείλει από την κυβέρνηση στην αντιπολίτευση. Τι τον κάνει να πιστεύει ότι θα τον συγχωρέσουν για δεύτερη φορά;