Οι συναθροίσεις και ομαδοποιήσεις βουλευτών της ΝΔ και η επιστροφή στην πρακτική των αντιπολιτευτικών κοινοβουλευτικών ερωτήσεων της… συμπολίτευσης πυροδοτούν συζητήσεις για την επόμενη ημέρα στο κόμμα. Ομως εξακολουθεί να ισχύει ότι όλα τα χαρτιά είναι στα χέρια του Πρωθυπουργού, με ισχυρότερο εκείνο των εκλογών
Το «ανασχηματισμός-effect» της κυβέρνησης δεν διήρκεσε και πολύ, όπως άλλωστε συμβαίνει πάντα. Ούτως ή άλλως οι πολίτες δεν ασχολούνται ιδιαίτερα με τις αλλαγές προσώπων στα υπουργεία, παρά μόνο με ό,τι πράττουν τα πρόσωπα, είτε ωφελούν είτε βλάπτουν – οικονομικά ή με όποιον άλλον, ορατό και μετρήσιμο τρόπο.
Συνεπώς, η κυβέρνηση επιχειρεί να επιστρέψει στη δραστηριότητά της και αυτό συμβαίνει σε ένα πολιτικό περιβάλλον που αρχίζει και παρουσιάζει νέο ενδιαφέρον και μια κάποια κινητικότητα, μιλώντας ειδικότερα για το εσωτερικό της ΝΔ. Δεν μπορούν να αγνοηθούν, υπό αυτό το πρίσμα, ορισμένα περιστατικά των τελευταίων ημερών.
Μεταξύ αυτών, η πολυπληθής δεξίωση στο προαύλιο του Πενταγώνου την Τετάρτη (26/3) για τα αποκαλυπτήρια του μνημείου για τους Υπέρ Πατρίδος Πεσόντες. Τα πολιτικά συμφραζόμενα μπορεί να μην είναι μονοσήμαντα, δεν είναι όμως και ασήμαντα. Δύσκολα μπορεί να μη «δει» κανείς πως ήταν η βραδιά του οικοδεσπότη Νίκου Δένδια, ή να αγνοήσει ότι, σε μια νέα εμφανή προσπάθεια αναζήτησης δημοσιότητας, παρόντες ήταν οι Κώστας Αλ. Καραμανλής και Αντώνης Σαμαράς.
Επίσης, δεν θα ήταν άσκοπη η επισήμανση ότι παρόντες και παρούσες ήταν περισσότεροι από 60-65 βουλευτές της ΝΔ. Μπορεί να μην είναι όλοι αντι-μητσοτακικοί, όμως δεν πρέπει να υπάρχει ούτε ένας που να μη γνωρίζει τις βλέψεις του υπουργού Αμυνας, οπότε η παρουσία σε μια τέτοια εκδήλωση δεν είναι αδιάφορη ή τυχαία.
Τις βλέψεις του Νίκου Δένδια γνωρίζει, φυσικά, και ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ο οποίος πάντως απουσίασε – έστω και επισήμως δικαιολογημένος. Λιγότερο ή περισσότερο τυχαία, την αμέσως επόμενη ημέρα επανήλθε με σφοδρή προσωπική επίθεση κατά του Πρωθυπουργού ο διαγραφείς από τη ΝΔ Μάριος Σαλμάς. Δεν θα αξιολογούνταν κάτι τέτοιο ως ιδιαίτερα σημαντικό αν η συγκυρία ήταν διαφορετική – άλλωστε με τις διαγραφές Σαλμά και, κυρίως, Σαμαρά, ο Μητσοτάκης ενίσχυσε σε σημαντικό βαθμό την «παράσταση ηγεσίας», όπως επανειλημμένως αναφέρει τακτικός πολιτικός συνομιλητής του.
Ομως οι καιροί δικαιολογούν κάθε καχυποψία και είναι γνωστό ότι στο παρασκήνιο, σε πολιτικά και δημοσιογραφικά γραφεία, διακινούνται ορισμένα σενάρια αλλαγής ηγεσίας στη ΝΔ, πριν ή μετά τις εκλογές. Υπό αυτήν την έννοια, επιθέσεις όπως αυτή του Σαλμά φωτίζονται διαφορετικά.
Θα μπορούσε στο ίδιο κλίμα να συμπεριληφθεί και η κοινοβουλευτική ερώτηση που κατέθεσαν 11 βουλευτές της ΝΔ προς οκτώ υπουργούς της κυβέρνησης, για τις κατά συρροή αγορές ακινήτων και επιχειρήσεων από καμουφλαρισμένα τουρκικά κεφάλαια, σε παραμεθόριες περιοχές. Το θέμα είναι σοβαρό και υπαρκτό· δεν αλλάζει όμως σε τίποτε το γεγονός ότι η ερώτηση υποβλήθηκε από μια ομάδα βουλευτών καραμανλικής και σαμαρικής επιρροής.
Σημαίνουν όλα αυτά κάτι; Ετοιμάζεται κάποια κίνηση αμφισβήτησης ή ανατροπής του Κυριάκου Μητσοτάκη; Υπάρχουν «πρόθυμοι» πρωτεργάτες για κάτι τέτοιο; Το βέβαιο είναι ότι όλες αυτές οι κινήσεις και δραστηριότητες δεν είναι άγνωστες στο περιβάλλον του Πρωθυπουργού.
Και αυτό που μεταφέρεται από πηγές προσκείμενες στον σχετικά στενό κύκλο συνεργατών είναι – με δεδομένη και τη σταθερή ανυπαρξία της αντιπολίτευσης: «Υποτιμούν όλοι οι επίδοξοι αμφισβητίες τη δυνατότητα που διαθέτει ο Μητσοτάκης να κάνει εκλογές όποτε το αποφασίσει». Το υπονοούμενο είναι περισσότερο από σαφές· όσοι έχουν ορέξεις για αναστάτωση και θόρυβο θα βρεθούν αντιμέτωποι με την αγωνία της επανεκλογής τους.
Ακόμη και σε επίπεδο υπαινιγμών, όλα αυτά αποκαλύπτουν μια συνθήκη που έως και σήμερα απουσίαζε. Η δημοσκοπική στασιμότητα της ΝΔ μετά τις ευρωεκλογές, σε επίπεδα που δεν επιτρέπουν φιλοδοξίες αυτοδυναμίας, πυροδοτεί ακόμη και σενάρια διαδοχής του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Προφανώς, όμως, θα μεσολαβήσουν πολλά άλλα στάδια. Και μάλλον το πιο απίθανο ενδεχόμενο είναι η αλλαγή ηγεσίας πριν από τις εκλογές, ενώ έμπειρα πολιτικά στελέχη υπογραμμίζουν και κάτι άλλο: ότι ο Πρωθυπουργός διαθέτει μια αρκετά μεγάλη και συμπαγή σφαίρα επιρροής στο κόμμα και την ΚΟ και δεν είναι ακριβώς έρμαιο των όποιων σεναρίων.
Κρίσιμη και καθοριστική σε κάθε περίπτωση είναι η παράμετρος εκλογές. Σε αυτές ο Μητσοτάκης δεν θα πάει με κατεβασμένα τα χέρια, όπως άλλωστε συμβαίνει πάντα από το 2016 (αν συνυπολογιστούν οι εσωκομματικές εκλογές) έως σήμερα.
Το πότε θα στηθούν κάλπες, προφανώς και δεν το γνωρίζει κανείς. Ομως επειδή έχει ανοίξει το μπαούλο των παροχών (αύξηση κατώτατου μισθού, γενναίες αυξήσεις στους μισθούς και στα επιδόματα των ενστόλων, ανοιχτό ενδεχόμενο για τη 13η σύνταξη, προαναγγελίες φοροελαφρύνσεων), φαίνεται ότι το σενάριο της εξάντλησης της τετραετίας δεν είναι το μοναδικό.
Επειδή λοιπόν οι πολιτικές παράμετροι της συγκυρίας είναι πολλές, οι παρατηρητικοί επισκέπτες του Μαξίμου γνωρίζουν ότι αυτήν την περίοδο μετριούνται και αξιολογούνται τα πάντα. Και όπως εκτιμούν ορισμένοι από αυτούς, οι αποφάσεις θα ληφθούν αφότου συνεκτιμηθούν όλα τα στοιχεία της περιόδου.
Κρίσιμο χρονικό σημείο: το προσεχές φθινόπωρο.
Πηγή: Protagon.gr