Η νέα χρονιά θα βρει την κυβέρνηση υπό πίεση λόγω ΟΠΕΚΕΠΕ και κινητοποιήσεων και ο Πρωθυπουργός θα αναζητήσει δυνατότητες πολιτικών ελιγμών. Τα κρίσιμα πεδία είναι πολλά και τα χρονικά περιθώρια έως τις εκλογές στενεύουν
Με τους αγρότες στα μπλόκα και την εξεταστική για το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ σε εξέλιξη, ο Κυριάκος Μητσοτάκης λογικά θα πρέπει να εξετάσει τις επιλογές του για κάποιους πολιτικούς ελιγμούς στις αρχές του νέου έτους. Το déjà vu των αρχών του 2025 ήδη πλανάται πάνω από το Μαξίμου και η αίσθηση δεν είναι ευχάριστη.
Η χρονιά είχε ξεκινήσει με την κυβέρνηση σε μία περιδίνιση λόγω των θεωριών συνωμοσίας του ξυλολίου, οι οποίες την είχαν παρασύρει σχεδόν για ένα τρίμηνο, ώσπου υπό την πίεση των μαζικών διαδηλώσεων για τα δύο χρόνια από την τραγωδία των Τεμπών, ο Πρωθυπουργός να προχωρήσει σε έναν ανασχηματισμό στα μέσα του Μαρτίου.
Στον πυρήνα των αλλαγών είχαν τότε βρεθεί η μετακίνηση του Κωστή Χατζηδάκη στο Μέγαρο Μαξίμου με την ιδιότητα του αντιπροέδρου της κυβέρνησης, η αναβάθμιση του Κυριάκου Πιερρακάκη στο υπουργείο Οικονομικών και οι αλλαγές στο υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών, όπου τοποθετήθηκαν οι Χρίστος Δήμας (υπουργός) και Κώστας Κυρανάκης (αναπληρωτής).
Σχεδόν έναν χρόνο αργότερα και με άτυπο ορόσημο την συμπλήρωση τριών ετών από το δυστύχημα των Τεμπών σε δύο μήνες από σήμερα, το θέμα του ανασχηματισμού συζητείται και πάλι, σε άλλες συνθήκες και με διαφορετικές προτεραιότητες. Ο Πρωθυπουργός έχει προφανώς εντοπίσει λάθη και παραλείψεις και λέγεται ότι μελετά τις επιλογές του για αλλαγές στην κυβέρνηση, με επίγνωση ότι αυτή θα είναι πιθανώς η τελευταία ευκαιρία για διορθωτικές κινήσεις πριν από τις εκλογές.
Κατά τρόπο που δύσκολα θα φανταζόταν κανείς, στο επίκεντρο των αποφάσεων στη σημερινή συγκυρία θα βρεθεί το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και – για εντελώς διαφορετικούς λόγους – τα υπουργεία Εξωτερικών και Άμυνας. Σε συνέχεια μιας περιόδου αδράνειας στον τομέα των Μεταφορών, όπου τα προβλήματα και οι παραλείψεις αναδείχθηκαν μέσω της τραγωδίας στα Τέμπη, το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης συγκεντρώνει σήμερα το ενδιαφέρον, με αφορμή το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ και λόγω της εγκατάλειψης του πρωτογενούς τομέα αλλά και της ανάδειξης της κυβερνητικής απραξίας ως προς την αντιμετώπιση των προβλημάτων που άφησε πίσω της η κακοκαιρία Ντάνιελ πριν από δύο χρόνια.
Υπό αυτές τις συνθήκες, ένα υπουργείο που επί πενήντα και πλέον χρόνια αντιμετωπιζόταν είτε ως πολιτική εξορία κάποιων στελεχών, είτε ως ένας τρόπος τακτοποίησης κάποιων άλλων, παρουσιάζεται σήμερα ως κρίσιμη προτεραιότητα – και ορθώς. Φαίνεται όμως ότι δεν θα είναι εύκολη η εξεύρεση προθύμου αντικαταστάτη στην ηγεσία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης. Το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ και η στενή ευρωπαϊκή επιτήρηση έχουν μεταβάλει ριζικά τους όρους λειτουργίας και τις δυνατότητες πολιτικής συναλλαγής και πάσης φύσεως εξυπηρετήσεων. Αυτά σημαίνουν ότι όποιος αναλάβει τις αρμοδιότητες θα έχει μία μοναδική και κρίσιμη επιλογή: την αναδιάρθρωση του πρωτογενούς τομέα με κάθε δυνατό τρόπο. Σύμφωνα με ορισμένους πολιτικούς παρατηρητές, όλα αυτά διαμορφώνουν μία μοναδική συνθήκη για την ανάθεση του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης σε κάποιο εξωκοινοβουλευτικό πρόσωπο, δίχως πολιτικές δεσμεύσεις και με τεχνοκρατικά χαρακτηριστικά. Μοναδική τέτοια περίπτωση τα τελευταία χρόνια ήταν ο καθηγητής στη Γεωπονική Σχολή του ΑΠΘ, Αθανάσιος Τσαυτάρης, επιλογή Βαγγέλη Βενιζέλου, ο οποίος σε μία εξαιρετικά δύσκολη περίοδο (2012-2014) επιχείρησε να αναδείξει την κρισιμότητα και να αντιμετωπίσει διαρθρωτικά προβλήματα του αγροτικού κλάδου προτού, ελέω του τότε Πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά, αντικατασταθεί για λόγους πολιτικών (αν)ισορροπιών από τον βουλευτή Πέλλας της ΝΔ, Γιώργο Καρασμάνη.
Το υπουργείο Εξωτερικών συγκεντρώνει την ίδια στιγμή το ενδιαφέρον, καθώς επανέρχεται η συζήτηση για την επιστροφή του Γιώργου Γεραπετρίτη στο στενό πρωθυπουργικό επιτελείο. Είναι ένα σημείο στο οποίο με πολλαπλές αφορμές φαίνεται ότι η κυβέρνηση «πονάει», με τις διαφορές σε σχέση με την τετραετία 2019 – 2023 να διαπιστώνονται κατ’ επανάληψη. Σε περίπτωση που αυτά επαληθευτούν θα ανοίξει η συζήτηση για την αντικατάσταση του Γιώργου Γεραπετρίτη.
Η συνθήκη που έχει διαμορφωθεί με την διασύνδεση του ενεργειακού τομέα και της διπλωματίας, στρέφει την προσοχή στο πρόσωπο του υπουργού Ενέργειας Σταύρου Παπασταύρου και εφόσον υπάρξει μία τέτοια μετακίνηση, θα ξεκινήσει και ένα ντόμινο ευρύτερων αλλαγών στη σύνθεση της κυβέρνησης. Διαφορετικά χαρακτηριστικά έχει πάντως η συζήτηση για το υπουργείο Αμυνας.
Η πολιτική δραστηριότητα του Νίκου Δένδια και οι συνεχείς διαφοροποιήσεις του με πολλαπλές αφορμές (απεργία πείνας Πάνου Ρούτσι, παρουσία στις εκδηλώσεις των εφημερίδων Δημοκρατία και ΕφΣυν, κ.ά.), έχουν ανοίξει μία συζήτηση σε ορισμένους κυβερνητικούς κύκλους ως προς το αν ο Πρωθυπουργός θα πρέπει να δείξει με κάποιον τρόπο την αποδοκιμασία του.
Αν κάτι τέτοιο συμβεί, θα προσδώσει στον ανασχηματισμό ιδιαίτερο πολιτικό ενδιαφέρον και θα ανοίξει έναν νέο κύκλο συζητήσεων για τις ισορροπίες στο εσωτερικό της κυβέρνησης και της ΝΔ.
Πηγή: Protagon.gr