Σε άλλες εποχές, σε άλλους γαλαξίες, ο ανασχηματισμός και το ανακάτεμα της τράπουλας γεννούσαν ιστορίες, ίσως και προσδοκίες ακόμη και σ’ αυτούς που αντιλαμβάνονταν τα πράγματα με ξάστερο ρεαλισμό. Σε άλλες εποχές, προ χρηματοπιστωτικής κρίσης, κάπως μετρούσαν οι αλλαγές προσώπων και οι επανεκκινήσεις.
Στις 7 Ιανουαρίου 2009, λιγωμένοι από τους κουραμπιέδες και τα μελομακάρονα, συζητούσαμε γι’ αυτούς που φεύγουν και αυτούς που μένουν. Έφυγαν τελικώς όλοι τον Οκτώβριο και η κρόνειος κρίση έδειξε για τα καλά τα δόντια της. Η πανδημία είναι βέβαια άλλη ιστορία. Αποδείχτηκε, με τραγικό τρόπο, το καθοριστικό συμβάν του 2020, και θα έχει κυρίαρχο ρόλο και το 2021. Σε πολλά πεδία.
Ο ανασχηματισμός χρόνο αγοράζει, κάλπες προετοιμάζει. Μέχρι τις εκλογές του θέρους ή του φθινοπώρου, προεξοφλούν πολιτικοί αναλυτές. Εδώ δεν ξέρουμε τι θα γίνει τη Δευτέρα με τα σχολεία και βλέπουμε τόσο μπροστά από την πανδημία;
Με τούτα δεν υποτιμώ τις αλλαγές σε πρόσωπα, τους συμβολισμούς ή τους εκλογικούς σχεδιασμούς, αλλά η πρόσφατη ιστορία με προσγειώνει για την πορεία.
Όσο για την ουσία; Η πρώτη μέρα είναι πάντα η καλύτερη. Ορκωμοσία σε δόσεις, χαμόγελα, συνέχεια και αλλαγή, συνήθως χωρίς αλλαγή φιλοσοφίας, χαριτωμένα στιγμιότυπα, αν και όχι τόσο αποκαλυπτικά όσο το διήγημα του Ροΐδη «Η Μηλιά», που εξηγεί πολλά για το μοίρασμα των δημοσίων θέσεων.
Η πρώτη μέρα είναι πάντα η καλύτερη. Ύστερα έρχονται οι μέλισσες. Από την εποχή του πρώτου ανασχηματισμού στην πρώτη δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση της Ελλάδας, την κυβέρνηση Κωλέττη (1844-47).
Στο νέο κυβερνητικό σχήμα των 59 -μικρό και ευέλικτο δεν το λες- τo μήνυμα είναι σαφές: το βάρος στο κόμμα -δέκα βουλευτές αναλαμβάνουν υφυπουργοί- που άλλωστε θα δώσει και τον εκλογικό αγώνα. «Δεν ημπορώ να είπω αν άρεσεν ο αρραβώνας εις όλους τους αυλικούς», μα γκρίνιες είμαι σίγουρη ότι δεν θα ακούς. Τα κρίσιμα χαρτοφυλάκια έμειναν απαράλλακτα, ενώ ακόμα και δύο βαλλόμενοι κατά καιρούς καταγράφονται στους τυχερούς.