Η επέτειος της 28ης Οκτωβρίου 1940 δεν είναι μόνο μια υπέροχη ελληνική στιγμή, αλλά ημέρα με παγκόσμια ακτινοβολία και πανανθρώπινη απήχηση. Σε μια στιγμή που οι λαοί της Ευρώπης κι ανάμεσά τους κάποιοι ισχυροί παραδίνονταν πανικόβλητοι, ως βορά στο χιτλερικό Μινώταυρο, η μικρή Ελλάδα είχε την τόλμη να υψώσει το ανάστημά της και να προτάξει τα στήθη της. Και με τη σθεναρή τους αντίσταση οι Έλληνες δίδαξαν στο κόσμο πως δεν αξίζουν τίποτα τα σύνεργα του αφανισμού μπρος στο μεγάλο όπλο που λέγεται ψυχή.
Τη Δευτέρα 27 Οκτωβρίου 2025 στις 08:30, στον χώρο εκδηλώσεων του σχολείου μας, πραγματοποιήθηκε σχολική γιορτή για τον εορτασμό της επετείου της 28ης Οκτωβρίου 1940. Ο συνάδελφος που ανέλαβε την σχολική γιορτή στο 8ο Γενικό Λύκειο Τρικάλων, είναι ο κ. Κώστας Ταμπάκος – μαθηματικός με βοηθούς τις καθηγήτριες ειδικής αγωγής κ. κ. Ελένη Παπαθανασίου, ΠΕ03/ΕΑΕ και Χρύσα Σκούτα, ΠΕ02/ΕΑΕ .
Η γιορτή άρχισε με την ανάγνωση του πρακτικού από την κ. Μαργαρίτα Πατουλιώτη και την παράδοση της σημαίας στη σημαιοφόρο από τη διευθύντρια κ. Μαριάννα Αποστόλου, ορίστηκαν οι παραστάτες για την παρέλαση, έγινε η βράβευση των μαθητών/τριών, με τα αριστεία και τα βραβεία και ακολούθησαν χειροκροτήματα. Συγχαρητήρια αγαπητοί/τές μας μαθητές/μαθήτριες, οι καρποί της γνώσης πάντα αποτελούν τα καλύτερα εφόδια για τη μετέπειτα πορεία σας…
Ακολούθησε η γιορτή, η οποία ήταν χωρισμένη σε δύο μέρη:
1ο μέρος: Η γιορτή της σημαίας.
Η μαθήτρια της Α’ τάξης, Χριστίνα Βούκια, άνοιξε τη γιορτή τραγουδώντας με την υπέροχη φωνή της τις δύο πρώτες στροφές από τον ύμνο στη σημαία και ακολούθησε αφήγηση για τον συμβολισμό της Ελληνικής σημαίας.
2ο μέρος: Η γιορτή του ΟΧΙ.
Κάλυψε το μεγαλύτερο μέρος της γιορτής.
Πριν τον πόλεμο
Το βασικό σκεπτικό των κειμένων ήταν η εξιστόρηση των γεγονότων της εποχής εκείνης, από την άνοδο του φασισμού και του ναζισμού σε Ιταλία και Γερμανία αντίστοιχα μέχρι και την απελευθέρωση της Ελλάδας.
Ο Ελληνοϊταλικός Πόλεμος
Η παρουσίαση έγινε με αφήγηση από οχτώ μαθήτριες καθώς επίσης και με τη χρήση οπτικού υλικού (video), με προβολή στον projector της αίθουσας.
Τα επιλεγμένα βίντεο μας θύμισαν σκληρές στιγμές, ηρωικά κατορθώματα…..28 Οκτώβρη 1940 μια μέρα συνηθισμένη, όπως όλες οι άλλες, μια μέρα που έμελλε να γίνει η αρχή του έπους 1940-41. Μεταξύ των κειμένων υπήρχε και απαγγελία ποιημάτων του Οδυσσέα Ελύτη, του Άγγελου Σικελιανού και του Μανόλη Αναγνωστάκη, από μαθήτριες του σχολείου μας. Μέρος της γιορτής ήταν και το θεατρικό σκετς «Ιταλός αιχμάλωτος», που παίχθηκε από τέσσερεις μαθητές της Γ΄ τάξης, το οποίο έκλεισε με το τραγούδι «Κορόιδο Μουσολίνι», που τραγούδησε η χορωδία.
Σε μια στιγμή που οι λαοί της Ευρώπης κι ανάμεσά τους κάποιοι ισχυροί παραδίνονταν πανικόβλητοι, ως βορά στο χιτλερικό Μινώταυρο, η μικρή Ελλάδα είχε την τόλμη να υψώσει το ανάστημά της και να προτάξει τα στήθη της. Και με τη σθεναρή τους αντίσταση οι Έλληνες δίδαξαν στο κόσμο πως δεν αξίζουν τίποτα τα σύνεργα του αφανισμού μπρος στο μεγάλο όπλο που λέγεται ψυχή.
Τα κείμενα συνοδευόταν επίσης από αντίστοιχα τραγούδια που τραγούδησε η χορωδία του σχολείου μας, τα οποία αναφέρονται στην εποχή αυτή.
Αποδόθηκαν με συναίσθημα τρία τραγούδια του Γιώργου Κατσαρού «Ο Ναπολιτάνος», «Ο έφεδρος ανθυπολοχαγός», «Γυναίκες Ηπειρώτισσες» και οι τρεις πρώτες στροφές από τα «Μαλαματένια λόγια» του Γιάννη Μαρκόπουλου.
Εθνική Αντίσταση
Η χορωδία με δυναμισμό και πάθος τραγούδησε δύο στροφές από τα αντιστασιακά τραγούδια «Βροντάει ο Όλυμπος» και «Ήρωες».
Ένα βίντεο με την «Κηδεία του Κωστή Παλαμά», μας παρουσίασε ότι η κηδεία μετατράπηκε σε εκδήλωση αντίστασης: χιλιάδες κόσμος τον συνόδευσε στην τελευταία του κατοικία, στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών, ψάλλοντας τον εθνικό μας ύμνο.
Ακολούθησε ο Λιμός στην Αθήνα
Η πρωτεύουσα οδηγήθηκε σε αφανισμό λόγω της έλλειψης τροφίμων και η πείνα έπληξε τις ασθενέστερες τάξεις, τα παιδιά και τους ηλικιωμένους. Μέσα από τα κείμενα της γιορτής αναδείχθηκε καθαρά πως ακόμη κι ο πιο ισχυρός κι ανίκητος φαινομενικά εχθρός, δεν μπορεί να υπερβεί και να κάμψει το πιο μύχιο και ιερό σύνορο της ανθρώπινης φύσης, την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.
Αναδείχθηκε επίσης ότι ο Ελληνικός λαός είναι αποφασισμένος, όποτε χρειαστεί, να θυσιασθεί όπως Ε Κ Ε Ι Ν Ο Ι, για το υπέρτατο αυτό ιδανικό. Η χορωδία τραγούδησε και πάλι με δυναμισμό και πάθος Ομπρός· βοηθάτε να σηκώσουμε τον ήλιο πάνω απ’ την Ελλάδα· ομπρός, βοηθάτε να σηκώσουμε τον ήλιο πάνω από τον κόσμο! το «Πνευματικό εμβατήριο» του Μίκη Θεοδωράκη και στο τέλος έκλεισε τη γιορτή με τον «Εθνικό μας Ύμνο». Όλοι σηκωνόμαστε στεκόμαστε προσοχή ακούγεται …. απ’ τα κόκκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά και σαν πρώτα ανδρειωμένη χαίρε ω χαίρε λευτεριά… Νοιώθουμε υπερηφάνεια και δίνουμε βουβή υπόσχεση ως απόγονοι ηρώων να δείξουμε εθνική ενότητα και ομοψυχία για μια κοινωνία αλληλεγγύης και ευημερίας. Η δημοκρατία, η αλληλεγγύη, η ανιδιοτέλεια, η φιλοπατρία, η αγάπη, η δικαιοσύνη, ο σεβασμός στην παράδοση και στον πολιτισμό μας ας αναδειχτούν σε θεμελιακές αξίες της κοινωνίας μας. Απλές λέξεις, τεράστιο το νόημά τους. Έτσι μόνο θα αντισταθούμε σε κάθε ξενόφερτη αλλοίωση και θα οικοδομήσουμε ένα μέλλον με ανιδιοτέλεια και κοινωνική δικαιοσύνη για τα παιδιά μας για τον συνάνθρωπό μας.
Στην πορεία μας αυτή ας στηθεί φωτεινός σηματοδότης ο ανώνυμος ανθυπολοχαγός της Αλβανίας που… Ήταν γενναίο παιδί!!! Mε τον αέρα του άντρα στην περπατηξιά…Και το στόμα του, μικρό πουλί ακελάηδιστο… Βρόντηξαν τα βουνά της Αλβανίας. Δεν έκλαψαν. Γιατί να κλάψουν; Ήταν γενναίο παιδί!!! Είναι γενναίοι οι Έλληνες!!!
Αγαπητοί/ές μαθητές/ριες, αγαπητοί/ές συνάδελφοι: Κώστα, Ελένη, Χρύσα Συγχαρητήρια για τη συγκίνηση που πλημμύρισε την ψυχή μας…η Ελλάδα των ηρώων η Ελλάδα της αυταπάρνησης της ανιδιοτέλειας της αλληλεγγύης αυτή την Ελλάδα θέλουμε για να πάμε πολύ ψηλά όχι έχθρες και διχόνοιες – μόνο αγάπη. Ζήτω η Ελλάδα!!!