83 χρόνια από την ίδρυση του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου (ΕΑΜ), αποτίουμε φόρο τιμής σε όλους τους αγωνιστές της Αντίστασης, σε όλους όσους και όσες έδωσαν τη ζωή τους ή έμειναν ανάπηροι στα πεδία των μαχών, είτε μάτωσαν στις φυλακές και τις εξορίες αγωνιζόμενοι για την απελευθέρωση της Ελλάδας από τους φασίστες, για τη συντριβή του φασιστικού ιμπεριαλισμού. Ήταν 27 Σεπτέμβρη του 1941, που σε ένα σπίτι της Νεάπολης Εξαρχείων στην Αθήνα, το ΚΚΕ, το Σοσιαλιστικό Κόμμα Ελλάδας, η Ένωση Λαϊκής Δημοκρατίας και το Αγροτικό Κόμμα Ελλάδας υπέγραψαν το ιδρυτικό του ΕΑΜ.
Το ΕΑΜ ιδρύθηκε με πρωτοβουλία του ΚΚΕ, παρόλο που ήταν βαριά χτυπημένο από τη βασιλομεταξική δικτατορία της 4ης Αυγούστου 1936. Οι κομμουνιστές που δραπέτευσαν από τους τόπους της εξορίας, καθώς και άλλοι που δρούσαν στην παρανομία, ανασυγκρότησαν το ΚΚΕ και αποφάσισαν να οργανώσουν την Αντίσταση κατά των κατακτητών. Απευθύνθηκαν και σε κόμματα και προσωπικότητες του αστικού πολιτικού κόσμου, που δεν ανταποκρίθηκαν.
Όλα τα τότε αστικά κόμματα καλούσαν το λαό σε υποταγή, αποτρέποντάς τον από την οργάνωση αντίστασης και απελευθερωτικού αγώνα. Άλλωστε κάποιοι συνεργάστηκαν με τον κατακτητή, οι δωσίλογοι, που σχημάτισαν τις κατοχικές κυβερνήσεις, και άλλοι εγκατέλειψαν το λαό και έφυγαν με τους Άγγλους «συμμάχους» τους στο Κάιρο και στο Λονδίνο. Ελάχιστες προσωπικότητες των αστών πήραν μέρος στην Αντίσταση.
Η δράση του ΕΑΜ περιλάμβανε όλες τις μορφές πάλης: απεργίες, διαδηλώσεις, συλλαλητήρια, διαβήματα, ένοπλη πάλη. Το λαϊκό-απελευθερωτικό κίνημα, με καθοδηγητή το ΚΚΕ και το ΕΑΜ, με το ένοπλο τμήμα του, τον ΕΛΑΣ και το ΕΛΑΝ, με την ΕΠΟΝ, την ΟΠΛΑ, έγραψαν μια από τις πιο λαμπρές σελίδες στη νεότερη Ιστορία της λαϊκής πάλης.
Το ΕΑΜ έσωσε το λαό από την πείνα. Χάρη στη δράση του ΕΑΜ δε στάλθηκε ούτε ένας εργάτης για να δουλέψει στα γερμανικά εργοστάσια, με εξαίρεση αυτούς που είχαν συλλάβει ομήρους οι Γερμανοί. Δε στάλθηκε ούτε ένας για να πολεμήσει κατά της Σοβιετικής Ένωσης.
Το ΕΑΜ, με την καθοδήγηση του ΚΚΕ, συσπείρωσε τη μεγάλη πλειοψηφία του λαού στον απελευθερωτικό αγώνα. Δημιούργησε λαϊκούς θεσμούς, όργανα λαϊκής αυτοδιοίκησης, λαϊκά δικαστήρια, τη λαϊκή πολιτοφυλακή, το λαϊκό στρατό, τον θρυλικό ΕΛΑΣ.
Ήταν γνήσια λαϊκά όργανα, που με τη συμμετοχή του ίδιου του λαϊκού παράγοντα ασκούσαν τη διοίκηση στην πράξη σε όφελος των εργαζομένων, του λαού, και όχι της αστικής τάξης όπως γίνεται σήμερα στην Τοπική και Περιφερειακή διοίκηση, που αποτελεί θεσμό του καπιταλιστικού κράτους, όργανο για την εφαρμογή της εκάστοτε αντιλαϊκής πολιτικής σε όφελος των μονοπωλίων, με καταστροφικά αποτελέσματα για το λαό μας, όπως έδειξαν οι πρόσφατες πυρκαγιές στην Αττική.
Όλη αυτή την περίοδο, οι απλοί άνθρωποι του μόχθου έδιναν τη ζωή τους για την απελευθέρωση από τους ξένους και ντόπιους δυνάστες. Έχουν γραφτεί στην ιστορία χιλιάδες στιγμές που δημιούργησε ο γίγαντας λαός στη χώρα μας στις συνθήκες της τριπλής κατοχής την περίοδο του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου και μας εμπνέουν 83 χρόνια μετά. Ιστορικά αποδεικνύεται ότι ο λαός μπορεί να μετατρέψει την ήρεμη καθημερινότητα σε ένα ξεφάντωμα της λεβεντιάς, που ο ηρωισμός γίνεται κάτι το απλό, το φυσικό, σαν την ανάσα. Και αγωνίζονταν για να μην επανέλθει ο τόπος σε καταστάσεις σαν τη δικτατορία Μεταξά, ούτε σε ανάλογες πριν απ’ αυτήν, που γνώρισε απίστευτες στερήσεις, περιπέτειες, εξαθλίωση. Και το ΕΑΜ καλούσε σε δράση για καλύτερες μέρες, και όχι μόνο για την απελευθέρωση.
Τα διδάγματα του αγώνα του ΕΑΜ παραμένουν πάντα επίκαιρα και διαχρονικά: αποδείχτηκε ότι και στα χρόνια της Κατοχής υπήρξαν δύο αντίθετοι κόσμοι, ότι δεν μπορεί να υπάρξει «εθνική ενότητα» και ότι κανένας λαός δεν μπορεί να εμπιστευθεί την υπεράσπιση των κυριαρχικών του δικαιωμάτων στα αστικά κόμματα, που ενδιαφέρονται μόνο για την εξουσία τους σε βάρος των λαϊκών συμφερόντων.
Το συμπέρασμα αυτό έχει βαρύνουσα σημασία σήμερα που οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις κλιμακώνουν επικίνδυνα, ώστε να γίνεται όλο και πιο ορατή η γενίκευση του ιμπεριαλιστικού πολέμου στην Ουκρανία και στη Μέση Ανατολή. Κλιμακώνεται η οικονομική και στρατιωτική αντιπαράθεση ΗΠΑ-Κίνας για την πρωτοκαθεδρία στο παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό σύστημα και μεγαλώνει τις πιέσεις στην ΕΕ, που αυξάνει τις επενδύσεις στην πολεμική βιομηχανία, ενώ πληθαίνουν τα σύννεφα της επερχόμενης οικονομικής κρίσης. Η Ρωσία αναθεωρεί τη θέση της για τα πυρηνικά όπλα και ρίχνει νέα όπλα στη σύγκρουση. Διαμορφώνονται δύο ιμπεριαλιστικά στρατόπεδα. Επεκτείνεται ο πόλεμος στη Μέση Ανατολή, με τα χτυπήματα του Ισραήλ στο Ιράν, στο Λίβανο, με την επιδίωξη του Ισραήλ να ελέγξει όλη τη Γάζα.
Η πολεμική οικονομία και η κλιμάκωση του πολέμου αποτελούν πλέον την πρώτη προτεραιότητα του ΝΑΤΟ, της ΕΕ και των άλλων ιμπεριαλιστικών κέντρων. Ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος προσφέρει μια κερδοφόρα διέξοδο στο υπερσυσσωρευμένο κεφάλαιο. Τα κέρδη της πολεμικής βιομηχανίας των ΗΠΑ μετά την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία εκτοξεύτηκαν.
Ταυτόχρονα ο πόλεμος δημιουργεί ένα νέο «Ελντοράντο» κερδοφόρων επενδύσεων στις περιοχές που καταστρέφονται. Για παράδειγμα, η ΕΕ έχει δημιουργήσει ειδικό επενδυτικό πλαίσιο για την «ανοικοδόμηση» της Ουκρανίας.
Όταν λοιπόν εμείς βλέπουμε τα παιδιά των Παλαιστινίων της Γάζας να θάβονται ζωντανά στα ερείπια των ισραηλινών βομβαρδισμών, οι μονοπωλιακοί όμιλοι βλέπουν τις τιμές των μετοχών τους να αυξάνονται στα ταμπλό των διεθνών χρηματιστηρίων.
Κλιμακώνεται από την κυβέρνηση και η εμπλοκή της χώρας μας στον πόλεμο και εκτίθεται ο λαός σε όλο και μεγαλύτερους κινδύνους, με τη στήριξη και των άλλων αστικών κομμάτων. Η κλιμάκωση του πολέμου οδηγεί και σε νέα επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης της λαϊκής οικογένειας.
Η πείρα της περιόδου της Κατοχής, του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου, δείχνει ότι η εργατική τάξη όχι μόνο δεν πρέπει να συντάσσεται με κανέναν ιμπεριαλιστή ληστή, αλλά πρέπει να είναι έτοιμη να χτίσει το δικό της μέτωπο με τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα για να υπερασπίζεται την εδαφική ακεραιότητα της Πατρίδας και να βγει νικητής από τον πόλεμο ο λαός, καταργώντας οριστικά τις αιτίες που γεννούν ιμπεριαλιστικούς πολέμους, με την κατάκτηση της εργατικής εξουσίας. Είναι πολύτιμη πείρα από τότε που ο λαός δεν κατάφερε να πάρει την εξουσία γιατί το ΚΚΕ και το Διεθνές Κομμουνιστικό Κίνημα δεν είχαν στρατηγική μετατροπής του απελευθερωτικού αντιφασιστικού αγώνα σε πάλη για την εξουσία. Βεβαίως μετά το χτύπημα του απελευθερωτικού κινήματος από τους αστούς και τους Άγγλους ιμπεριαλιστές το Δεκέμβρη του 1944, ο λαός μπροστά στον κίνδυνο της τυραννίας ξαναπήρε τα όπλα, γράφοντας την τρίχρονη εποποιία του ΔΣΕ.
Ως ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ, με την πείρα εκείνου του μεγαλειώδους αγώνα, σήμερα, 83 χρόνια μετά, τιμώντας το ΕΑΜ, οι αγωνιστές της ΕΑΜικής Αντίστασης και του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, οι απόγονοι και οι φίλοι, μαζί με όλο το λαό εντείνουμε την αντιιμπεριαλιστική αντιπολεμική δράση, απαιτώντας να βγει η Ελλάδα από τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, καμιά εμπλοκή και συμμετοχή στους πολεμοκάπηλους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς. Απαιτούμε την αποδέσμευση της χώρα μας από ΝΑΤΟ και ΕΕ που, εκτός των άλλων, στηρίζουν την τούρκικη επιθετικότητα κατά της χώρας μας στο όνομα της συνοχής του ΝΑΤΟ. Απαιτούμε την κατάργηση τη Ελληνοαμερικάνικης Συμφωνίας για τις Βάσεις και παλεύουμε για καμιά αλλαγή συνόρων και των Συνθηκών που τα καθορίζουν, για να γυρίσουν στην πατρίδα τα ελληνικά στρατεύματα που δρουν εκτός συνόρων.
Ακόμη, ως ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ, μαζί με το τιμημένο ΚΚΕ, καταγγέλλουμε την αντικομμουνιστική υστερία της ΕΕ, την ανιστόρητη εξίσωση του φασισμού με τον κομμουνισμό (!), που επιχειρείται και με τη συμβολή λογής Ιδρυμάτων, Ινστιτούτων και Πανεπιστημίων για την παραχάραξη της ιστορίας του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου και τη συκοφάντηση του Σοσιαλισμού – Κομμουνισμού και της ΕΣΣΔ, με στόχο τη χειραγώγηση των συνειδήσεων των νέων και των λαϊκών δυνάμεων μπροστά και στα χειρότερα που έρχονται λόγω των βάρβαρων αντιλαϊκών πολιτικών που εφαρμόζονται.
Διεκδικούμε τις γερμανικές πολεμικές αποζημιώσεις για τις καταστροφές των εγκληματιών ναζί, το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο και τις αποζημιώσεις στους λαϊκούς ανθρώπους των μαρτυρικών πόλεων και των χωριών, τις οποίες όλες ως τώρα οι κυβερνήσεις, τα αστικά κόμματα, η ΕΕ, έχουν απεμπολήσει στηρίζοντας τη σύμμαχό τους Γερμανία. Καταδικάζουμε την προσπάθεια να περάσει στη λήθη η ιστορία της ναζιστικής θηριωδίας με διάφορα προγράμματα όπως αυτά που εκπορεύονται από το γερμανικό κράτος σε αγαστή συνεργασία με το ελληνικό και τις κυβερνήσεις, μέσα από το «Ελληνογερμανικό Ταμείο για το Μέλλον» και τα ψίχουλα που πληρώνει για μνημεία σε Δήμους και Περιφέρειες, από το «Ελληνογερμανικό Ίδρυμα Νεολαίας», αλλά και την προώθηση αντιεπιστημονικών μεθόδων διδασκαλίας της Ιστορίας στα σχολεία, όπως π.χ. το πρόγραμμα «Μνήμες Κατοχής», που θέλει να αμβλύνει και να αποκρύψει στη συνείδηση των μαθητών ότι η ναζιστική ιδεολογία ωθεί στα εγκλήματα της κατοχής, προκειμένου να γίνεται ανεκτή η σύγχρονη εγκληματική φασιστική δράση.
Αντιπαλεύουμε το φασισμό με τον αγώνα ενάντια στα μονοπώλια και την εξουσία τους, που τον γεννούν και τον αναπαράγουν.
Με τα διδάγματα της μεγάλης δεκαετίας του 1940, των αγώνων του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ, συνεχίζουμε στο δρόμο της Αντίστασης, της ανυπακοής, της μαζικής λαϊκής οργανωμένης πάλης, της αντιμονοπωλιακής αντιιμπεριαλιστικής αντιπολεμικής πάλης, για να δικαιωθούν οι αγώνες και οι θυσίες των παλαιότερων γενιών και να ανοίξει ο δρόμος για να εκπληρωθούν τα όνειρα και να ικανοποιηθούν οι σύγχρονες ανάγκες του λαού και των νέων.
Δόξα και τιμή στους Αγωνιστές-Αγωνίστριες της ΕΑΜικής Αντίστασης και του ΔΣΕ!
Το ΔΣ της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ