Με ιδιαίτερη επιτυχία και με την συμμετοχή δεκάδων χοιροτρόφων, γεωπόνων, κτηνιάτρων και άλλων επαγγελματιών που σχετίζονται με τον τομέας της χοιροτροφίας, πραγματοποιήθηκε το πρωινό της Κυριακής στο ξενοδοχείο Art Gallery στο ΚΤΕΛ Τρικάλων, η ημερίδα χοιροτροφίας Τρίκαλα 2025.
Στην ημερίδα που συνδιοργάνωσαν η εταιρεία NUPREMA του Τρικαλινού γεωπόνου Αχιλλέα Μανούρα, με την εταιρεία Topics Norsvin, υπήρξαν τοποθετήσεις κορυφαίων επιστημόνων και παρουσιάστηκαν οι σύγχρονες προσεγγίσεις για μια βιώσιμη παραγωγή, μέσα από την εξαγωγή χρήσιμων συμπερασμάτων για το παρόν και το μέλλον της χοιροτροφίας και του πρωτογενούς τομέα ευρύτερα.
Ο χαιρετισμός στην εκδήλωση του Τρικαλινού γεωπόνου και ιδιοκτήτη της εταιρεία NUPREMA Αχιλλέα Μανούρα:
Είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος – και επιτρέψτε μου να πω, και περήφανος – που βρίσκομαι σήμερα εδώ, ως ένας από τους διοργανωτές αυτής της εκδήλωσης.
Σε λίγες μέρες, στις 30 Οκτωβρίου 2025, συμπληρώνονται 36 χρόνια συνεχούς
παρουσίας και δράσης μου στον χώρο της κτηνοτροφίας – τόσο ως επαγγελματίας
ζωοτέχνης, όσο και μέσα από την εταιρεία μας, τη Nuprema.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, θεωρήσαμε σημαντικό να οργανώσουμε μια εκδήλωση ειδικά για τη χοιροτροφία.
Έναν κλάδο που, για εμάς, δεν είναι απλώς αντικείμενο δουλειάς, αλλά ταυτισμένος με την πορεία μας.
Με λίγα λόγια, αυτή η εκδήλωση είναι για εμάς μια μορφή ανταπόδοσης προς το
επάγγελμα που μας διαμόρφωσε και συνεχίζει να μας εμπνέει.
Ποιος είναι ο σκοπός της σημερινής εκδήλωσης;
Αν ρωτήσουμε καθέναν από εμάς που βρισκόμαστε σήμερα εδώ ποιες θεωρεί τις βασικές αιτίες των προβλημάτων του κλάδου, σίγουρα θα καταγράψουμε πολλές – και όλες θα έχουν βάση.
Ωστόσο, επιτρέψτε μου να σταθώ σε δύο βασικές, κατά τη γνώμη μου, αιτίες:
Α. Η έλλειψη ανταγωνιστικότητας
Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 2000, στην Ελλάδα κάθε χοιρομητέρα παρήγαγε κατά μέσο όρο 18-20 χοιρίδια το χρόνο.
Την ίδια περίοδο, στην υπόλοιπη Ευρώπη, ο αντίστοιχος αριθμός ήταν 20-22.
Από εκεί και μετά, στην Ευρώπη αυτός ο δείκτης εκτοξεύτηκε στα 28-30 χοιρίδια ανά χοιρομητέρα, ενώ στην Ελλάδα – στις περισσότερες μονάδες – έμεινε στάσιμος, φυσικά υπάρχουν και εξαιρέσεις.
Και όσοι δεν μπόρεσαν να αυξήσουν την παραγωγικότητά τους σε συνδυασμό με τις άλλες δυσκολίες (τιμές ζωοτροφών, επιτόκια, κρίσεις), δυστυχώς οδηγήθηκαν είτε σε εγκατάλειψη, είτε αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα μέχρι και σήμερα.
Άρα, το στοίχημα είναι η βελτίωση της ανταγωνιστικότητας. Και πρέπει να δούμε πρακτικά πώς αυτό μπορεί να επιτευχθεί. Δεν είναι εύκολο αλλά είναι αναγκαίο.
Β. Η απουσία επώνυμου ελληνικού χοιρινού – ενός ισχυρού brand
Οι περισσότεροι από εμάς που ασχολούμαστε με τη χοιροτροφία είμαστε και δεν είναι υπερβολή, εξαιρετικοί γευσιγνώστες.
Ξέρουμε, αναγνωρίζουμε και πιστεύουμε στην ποιοτική υπεροχή του ελληνικού χοιρινού κρέατος.
Το πρόβλημα όμως είναι ότι μόνο εμείς το γνωρίζουμε. Ο καταναλωτής, στην πλειοψηφία του, δεν το γνωρίζει. Και αυτό είναι κρίσιμο.
Μια μεγάλη προσπάθεια που είχε ξεκινήσει ο Πανθεσσαλικός Σύλλογος στις αρχές της δεκαετίας του 2000 – με ανθρώπους όπως ο Γιώργος Αρκούδας, ο αείμνηστος Θανάσης Μητσιάδης και πολλούς ακόμη –έμεινε δυστυχώς ανολοκλήρωτη. Και μαζί της, έμεινε ανολοκλήρωτο και το όραμα για ένα επώνυμο, πιστοποιημένο ελληνικό χοιρινό, που θα μπορούσε να αντισταθμίσει τα προβλήματα στην παραγωγικότητα, μέχρι και αυτή να βελτιωθεί.
Αυτό μπορεί να γίνει – και υπάρχουν ήδη φωτεινά παραδείγματα:
Μονάδες που διαθέτουν οι ίδιες το προϊόν τους.
Επαγγελματίες της εμπορίας κρέατος που έχουν αρχίσει να αντιλαμβάνονται την ανάγκη για συνεργασία.
Κάποιοι από αυτούς βρίσκονται και σήμερα εδώ, και τους ευχαριστώ θερμά για την παρουσία τους.
Η σημερινή εκδήλωση θέλει να συμβάλει – έστω και λίγο – σε αυτά τα δύο κρίσιμα ζητήματα:
Την αύξηση της παραγωγικότητας και ανταγωνιστικότητας
Την ανάδειξη και προώθηση του επώνυμου ελληνικού χοιρινού κρέατος
Και πιστεύουμε πως θα συμβάλουμε, όχι μόνο με την παρουσία μας, αλλά και κυρίως μέσα από τους εκλεκτούς ομιλητές, που αντιπροσωπεύουν ό,τι καλύτερο έχει να προσφέρει σήμερα η επιστήμη στον τομέα μας.
Μετά το τέλος της εκδήλωσης ακολούθησε μεσημεριανό γεύμα στην ταβέρνα «Κτήμα Νικόλα», όπου φυσικά το χοιρινό είχε την τιμητική του.
