Στις 7 Νοεμβρίου 2019 η Β τάξη του σχολείου μας οργάνωσε εκπαιδευτική εκδρομή στην πόλη της Καρδίτσας. Σκοπός της επίσκεψής μας ήταν η παρακολούθηση της έκθεσης φωτογραφίας των Ανδριανού Λέκκα και Ρούλας Σιλιντζή με θέμα “Άουσβιτς ενάντια στη λήθη”, η συμμετοχή μας στην εκπαιδευτική δράση στα πλαίσια της έκθεσης, καθώς και η επίσκεψη στο Αρχαιολογικό Μουσείο Καρδίτσας.
Στη Δημοτική πινακοθήκη μέσα από παλιές και σημερινές φωτογραφίες κάναμε ένα ταξίδι στον τόπο και την ιστορία του Άουσβιτς, που ήταν το μεγαλύτερο στρατόπεδο της ναζιστικής Γερμανίας. Σε αυτό το κολαστήριο θανάτου εξοντώθηκαν 1.100.000 άνθρωποι! Στο “ταξίδι”μας αυτό μάθαμε περισσότερα για τις θηριωδίες των ναζί εις βάρος –κυρίως- των Εβραίων, αλλά και άλλων εθνοτήτων και μειονοτήτων. Το πλήθος των νεκρών σε συνδυασμό με τα βασανιστήρια των κρατουμένων στα στρατόπεδα συγκέντρωσης είναι κάτι που δεν το χωρά ο ανθρώπινος νους. Ιδιαίτερα μας έκανε εντύπωση πως το Άουσβιτς έχει ανακηρυχθεί ως μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς από την UNESCO.
Να τι έδειχναν οι φωτογραφίες (αντιγράφουμε από το φυλλάδιο της έκθεσης):
«Ανοιχτοί ορίζοντες που αποδίδουν το γενικό πλάνο. Μεγαλειώδη κτίρια που αποπνέουν κυριαρχική διάθεση. Τα βαγόνια των μεταγωγικών τρένων. Συρματοπλέγματα που ορίζουν χώρο και περιοχές. Επιλεκτικό ζουμ που εστιάζει, τονίζει και αναδεικνύει κρίσιμες λεπτομέρειες. Περίεργες κατασκευές άγνωστης κατά βάθος αλλά ταυτόχρονα διττής χρήσης : εξυπηρετούσαν εργασίες και την ίδια στιγμή υποστήριζαν βασανιστήρια. Σωροί από τα απομεινάρια άλλοτε χρηστικών αντικειμένων ανθρώπων που διώχτηκαν και στον συντριπτικό τους βαθμό εξοντώθηκαν. Δραματική ερημιά και νεκροταφειακή σιγή που απλώνεται παντού. Το σοκ και ο σεβασμός των επισκεπτών. Ταπεινά σημεία που μετατρέπονται σε αυτοσχέδια προσκυνητάρια, όπου οι σύγχρονοι προσκυνητές αποθέτουν άνθη και κεριά και αποτίουν φόρο τιμής στη μνήμη όσων βασανίστηκαν. Η εργασία απελευθερώνει –το ανατριχιαστικό μήνυμα στην εμβληματική είσοδο.»
Επιπρόσθετα, αποκτήσαμε γνώσεις για τις συνθήκες απελευθέρωσης των στρατοπέδων, αλλά και της λήξης του πολέμου. Ταυτόχρονα, ευαισθητοποιηθήκαμε πάνω στο θέμα του ρατσισμού και της δυσμενούς μεταχείρισης ορισμένων κοινωνικών ομάδων. Σκεφτήκαμε και τη σημασία της ιστορίας, η οποία διαδραματίζει σπουδαίο ρόλο στο να μαθαίνουμε από τα λάθη του παρελθόντος και να αποτρέπουμε μια ενδεχόμενη επανάληψή τους στο μέλλον. «Γιατί η ιστορία είναι ο φακός που φωτίζει το παρόν και το μέλλον», όπως είπε ένας ιστορικός του 20ού αιώνα
Η εκπαιδευτική δράση ολοκληρώθηκε με μια σύντομη βόλτα στο κέντρο της πόλης, όπου είχαμε την ευκαιρία να θαυμάσουμε και τα υπόλοιπα αξιοθέατά της, αλλά και να περάσουμε ελεύθερο χρόνο με τους συμμαθητές μας.
Τα εκπαιδευτικά προγράμματα εκτός σχολείου είναι εξαιρετικά σημαντικά, διότι προσφέρουν επιπρόσθετες γνώσεις, σχετικές με διάφορα θέματα. Μέσα από τέτοιου είδους βιωματικές δράσεις ξεφεύγουμε από την καθημερινότητα και, παράλληλα, διευρύνουμε τον πνευματικό μας ορίζοντα. Σε κάθε περίπτωση δεν « χάνουμε μαθήματα»,αλλά κερδίζουμε εμπειρίες.
Αναστασιάδη Μαριλένα, ΒασιλειώρηΡαλλία, Γρηγορίου Νικολέττα, Ευθυμίου Βίβιαν