Συγκινητική, μελωδική με αναμνήσεις για κάποιους έντονες, τους παλιούς, με γνώσεις για κάποιους νέες, τους μαθητές, η φετινή γιορτή αναβίωσε σκηνές από την αντίσταση των ανθρώπων την εποχή της δικτατορίας που κορυφώθηκαν με τα γεγονότα του Πολυτεχνείου για οδηγήσουν αργότερα στην αποκατάσταση της Δημοκρατίας.
Ο χώρος του αμφιθεάτρου του σχολείου με τη σκηνή του, το φωτισμό και την ηχητική εγκατάσταση βοήθησε την προβολή, την παρουσίαση, τη χορωδία και ενέπνευσε τους μαθητές που συμμετείχαν και τους καθηγητές να διοργάνωσαν τη γιορτή (κ. Περιστέρη Ζωή και κ. Σιούτα Γιώργο) να αποδώσουν το πνεύμα και το κλίμα της εποχής. Τιμή στους νέους και τις νέες που θυσιάστηκαν. Τους ευχαριστούμε για τη θυσία τους.
«Δεν καταλάβαμε καν τι ζητούσαν.
Αν ήθελαν για ελόγου τους την εξουσία
θα ‘ταν πιο λογικό. Άρχοντες ανεβαίνουν,
άλλοι πέφτουν. Αυτοί διαλαλούσαν ότι η πόλη
δεν ανήκει σε αρχόντους, παρά στο λαό».
