Σαν σήμερα, στις 13 Απριλίου του 2003. γύρω στις 19:30 ένα 50θεσιο πούλμαν με μαθητές της Α’ Λυκείου από το Μακρυχώρι Ημαθίας, επέστρεφε από την 5μερη τους εκδρομή από την Αθήνα.
Στο ύψος της κοιλάδας Τεμπών και συγκεκριμένα στο 388ο χλμ της εθνικής οδού Λάρισας – Θεσσαλονίκης, φορτηγό διερχόμενο από το αντίθετο ρεύμα που μεταφέρει πάνελ νοβοπάν, χάνει τον έλεγχο και συγκρούεται πλαγιομετωπικά με το πούλμαν.
Ο απολογισμός είναι εφιαλτικός.
21 μαθητές, όλοι σχεδόν όσοι κάθονται από την πλευρά του οδηγού, σκοτώνονται ακαριαία. Άλλοι 9 τραυματίες ολοκληρώνουν την τραγωδία.
Οι αιτίες που οδήγησαν σε αυτό το ατύχημα είναι πολλές.
Οι ευθύνες ακόμα περισσότερες.
Λόγω της φυγόκεντρου και λόγω της ανεπαρκέστατης πρόσδεσης των πάνελ παρά μόνο με ιμάντες (οι οποίοι ιμάντες σε κάθε στροφή “τρωγόντουσαν” από την μετακίνηση του φορτίου) και σε συνδυασμό με την έλλειψη διαχωριστικού στηθαίου ανάμεσα στις λωρίδες κυκλοφορίας και την κάκιστη κατάσταση του δρόμου (θυμίζουμε ότι για πολλά χρόνια το συγκεκριμένο κομμάτι της εθνικής οδού ήταν μονής λωρίδας με μια υποτυπώδη βοηθητική), τα πάνελ νοβοπάν εκσφεντονίστηκαν από την καρότσα του φορτηγού με αποτέλεσμα να ακρωτηριάσουν στην κυριολεξία τους μαθητές.
Αν προσθέσουμε ότι ο οδηγός του φορτηγού οδηγούσε και επί 6 συνεχόμενες ώρες χωρίς στάση, συν ότι το φορτηγό ήταν ακατάλληλο λόγω παλαιότητας και έπρεπε να είχε αποσυρθεί μήνες πριν, μπορούμε να καταλάβουμε το εκρηκτικό μείγμα το οποίο είχε δημιουργηθεί με αποτέλεσμα αυτή την ανείπωτη τραγωδία.
Μην ξεχνάμε ότι λίγο πιο κάτω λίγα χρόνια πριν, στις 4 Οκτωβρίου του 1999, άλλοι 6 φίλαθλοι του ΠΑΟΚ σκοτώθηκαν σε τροχαίο όταν στις 4:30 τα ξημερώματα στα Τέμπη, το τουριστικό λεωφορείο που μετέφερε 77 φιλάθλους του ΠΑΟΚ, συγκρούστηκε με διερχόμενο φορτηγάκι στην προσπάθειά του να προσπεράσει και ανατράπηκε πέφτοντας σε χαντάκι. Νεκρός ανασύρθηκε και ο οδηγός του δεύτερου οχήματος.
Όποιος είχε την ατυχία όλα τα προηγούμενα χρόνια να οδηγήσει στην εθνική οδό Αθήνας – Θεσσαλονίκης και συγκεκριμένα στο κομμάτι της κοιλάδας των Τεμπών μπορεί έυκολα να κατανοήσει τις συνθήκες κάτω από τις οποίες συνέβησαν τα συγκεκριμένα πολύνεκρα ατυχήματα.
Και βέβαια ο απολογισμός δεν τελειώνει εδώ αφού εκαντοτάδες οδηγοί χάσαν την ζωή τους σε αυτό τον δρόμο-καρμανιόλα.
Που μάλιστα το κράτος θεώρησε σκόπιμο να τοποθετήσει 2 διόδια στην είσοδο αλλά και στην έξοδο του κομματιού των Τεμπών και να τολμάει να ζητάει χρηματικό αντίτιμο για την συντήρηση αυτού του αίσχους που βάφτηκε τόσα χρόνια με ατελείωτο αίμα.
Μιλάμε για έναν δρόμο με μονή λωρίδα προς κάθε κατεύθυνση και μάλιστα σε πολλές στροφές η κλίση ήταν “ανάποδη” στέλνοντας τα οχήματα που τυχόν στρίβαν με λίγο αυξημένη ταχύτητα κατευθείαν στο αντίθετο ρεύμα.
(Ένα χρόνο μετά, λόγω άλλης μιας “ανάποδης” στροφής επί της Ε.Ο. Αθηνών-Θεσσαλονίκης και συγκεκριμένα στο περιβόητο “Πέταλο του Μαλιακού”, στις 27 Σεπτεμβρίου του 2004, ημέρα Δευτέρα και λίγο μετά τις 09:50, σημειώθηκε τροχαίο δυστύχημα όταν λεωφορείο των ΚΤΕΛ συγκρούστηκε με φορτηγό στο ύψος των Καμένων Βούρλων. Επτά μαθητές νεκροί, τρεις σοβαρά τραυματίες και άλλοι 27 ελαφρά τραυματισμένοι ήταν ο τραγικός απολογισμός.)
Η δίκη για το ατύχημα στα Τέμπη έγινε τον Οκτώβριο 2008, με τον οδηγό του λεωφορείου να αθωώνεται, αλλά ο οδηγός της νταλίκας καταδικάστηκε σε κάθειρξη 15 ετών. Οι ιδιοκτήτες της νταλίκας αλλά και του εργοστασίου νοβοπάν, καταδικάστηκαν από 4 μέχρι 14 χρόνια. Η εταιρεία κατέβαλλε επίσης το ποσό των 8.500.000 ευρώ στις οικογένειες των θυμάτων. Όπως είπε ο αντιδήμαρχος Βέροιας το 2012, «Παρά τις τιμωρίες, παρά τις αποζημιώσεις, τα παιδιά του Μακροχωρίου δεν θα γυρίσουν ποτέ πίσω».
Και αν πολλοί ψάχνουν όλα αυτά τα χρόνια όλους τους υπεύθυνους της τραγωδίας στα Τέμπη που βύθισε ένα ολόκληρο χωριό στο πένθος, διαβάζουμε στο μνημείο που έχει στηθεί στο σημείο όπου σημειώθηκε το πολύνεκρο ατύχημα:
“Στο σημείο αυτό, με ευθύνη της πολιτείας και στο βωμό του κέρδους, θυσιάστηκαν οι 21 μαθητές της Α’ Λυκείου Μακροχωρίου Ημαθίας”
