Εντυπωσίασαν το Τρικαλινό κοινό οι δύο ταινίες μικρού μήκους του συμπολίτη Δημήτρη Τσιγάρα

Με πολύ κόσμο, πραγματοποιήθηκαν το βράδυ της Πέμπτης στον δημοτικό κινηματογράφο του μύλου Ματσόπουλου, οι προβολές των δύο ταινιών μικρού μήκους του συμπολίτη σεναριογράφου και σκηνοθέτη Δημήτρη Τσιγάρα,π οποίος στο παρελθόν είχε διατελέσει και Δήμαρχος του Δήμου Καλλιδένδρου, με τίτλους ««Το πρώτο της ζωής μου ταξίδι» και «Ο μικρός βοσκός στο δάσος της Παναγίας».

Για τις δύο ταινίες και τον δημιουργό τους, μίλησε στην αρχή της εκδήλωσης ο καλλιτεχνικός διευθυντής του δημοτικού θεάτρου Τρικάλων Στέφανος Νταλάσης, ενώ την αφήγηση έκανε ο ηθοποιός Σάκης Μπιλιάλης.

Μετά τις δύο προβολές ακολούθησε διάλογος και ερωτήσεις από το κοινό προς τον δημιουργό των ταινιών Δημήτρη Τσιγάρα

Λίγα λόγια για την υπόθεση των έργων.

Είναι ένα ταξίδι πηγαιμού και επιστροφής με μια διανυκτέρευση, με εναλλαγές, με εμπειρίες και γνώσεις. Μια αφήγηση της διαδικασίας τέλεσης του πανηγυριού που αποτυπώνει το ξετύλιγμα της ζωής, που έχει να κάνει με την αρετή του πραγματισμού και της ευχαρίστησης που προσφέρουν τα απλά πράγματα.

Τόπος και κόσμος κατοικημένοι από την οικονομία και την απλότητα, μισό αιώνα πριν. Μιας εποχής που έφυγε ανεπιστρεπτί, αλλά που άφησε πίσω της, αναλλοίωτο το στίγμα μιας λιτής και απέριττης ζωής.

Η επιστροφή στο παρελθόν γίνεται δια μέσω της περσόνας του μικρού ταξιδιώτη που διεκδικεί τα όνειρά του.

Το ξετύλιγμα των αναμνήσεων ξεκινάει με την προετοιμασία για το πανηγύρι, ακολουθεί η διαδρομή, η άφιξη, ο χώρος και η διαδικασία τελέσεως του πανηγυριού, η διανυκτέρευση, η δεύτερη ημέρα του πανηγυριού και η επιστροφή με τις εντυπώσεις και τη σχέση του μικρού ταξιδιώτη με τον παππού, ο οποίος μεταλαμπαδεύει τη θυμοσοφία του στον εγγονό του.

Η γνώση για το μικρό ταξιδιώτη είναι το σημαντικότερο απόκτημα στη ζωή.

Η σχέση με τον παππού του, ο θαυμασμός του λόγου και της θυμοσοφίας του, τον στιγματίζουν, αν και κάποιες φορές διακατέχεται από την αμφιταλάντευση ανάμεσα στην προτροπή του παππού: «για την τήρηση του μέτρου» και την προσταγή του Καζαντζάκη: «Φτάσε όπου δεν μπορείς».