Ήταν γνωστή από μέρες η απόφαση του Πρώην Πρωθυπουργου και υποψηφίου για την ηγεσία του Κιναλ, να μη συμμετέχει σε debate με τους όρους που αυτό αποφασίστηκε.
Όπως είπε ο ίδιος επανειλημμένα σε συνεντεύξεις του, η διεθνής πολιτική εμπειρία, έχει αποδείξει ότι αυτου του είδους τα debates, όταν μιλάμε για εσωκομματικές διαδικασίες, δεν έχουν να προσφέρουν τίποτα στο διάλογο για την ανάδειξη νέας ηγεσίας, αλλά αντίθετα οδηγούν συνήθως σε μια μάχη εντυπώσεων, κενή περιεχομένου . Μάλιστα σε τελευταία του συνέντευξη επικαλέστηκε και το debate των Γάλλων Σοσιαλιστών, προ ολίγων ετών, από το οποίο το κόμμα άργησε πολυ να επουλωσει τις πληγες του.
Κυρίως όμως ο Γιώργος Παπανδρέου έθεσε την δική του προταση , ώστε η συζήτηση να κινηθεί πάνω σε συγκεκριμένους άξονες που αφορούν την Ελλάδα και την Ευρώπη του 21ου αιώνα, όπως τις νέες προκλήσεις που φέρνει η κλιματική αλλαγή και έβγαλε στην επιφάνεια η πανδημία, τον εκδημοκρατισμό του διαδικτύου και τη συμμετοχή στην διαχείριση των ίδιων των πολιτων που είναι άλλωστε η πρώτη υλη των social media, και άλλα.
Για τους παραπανω λόγους ο Γιώργος Παπανδρέου πρότεινε τη διεξαγωγή ΤΡΙΩΝ debates , αντί ΕΝΟΣ, με σύγχρονες θεματικές ενότητες και περισσότερο χρόνο για τους υποψήφιους, προκειμενου να γίνει ένας διάλογος ουσίας και όχι εντυπωσεων και “ατακων“.
Συγκεκριμένα, η προταση αφορούσε τις ενότητες:
-Δίκαιη μετάβαση στο νέο παραγωγικό πρότυπο – Πράσινη Ανάπτυξη
-Προκλήσεις για τη Δημοκρατία και τους θεσμούς σήμερα
-Κοινωνικό Κράτος και Σύγχρονη Σοσιαλδημοκρατία
Η πρόταση του Γιώργου Παπανδρέου, σε κάθε περιπτωση δεν έγινε δεκτή από την ΕΔΕΚΑΠ, και έτσι , την ώρα που εξελίσσονταν το debate των υπολοίπων υποψηφίων , ο ίδιος είχε τον δικό του ανοιχτό διάλογο και συζήτηση με τη νέα γενιά του Κινήματος και της χώρας.
Ποιος κέρδισε τελικά τις εντυπώσεις?
Μια εικόνα, χίλιες λέξεις λένε οι Κινέζοι. Στην προκειμένη περίπτωση, 2 εικόνες.
