Το Ανώτατο Συμβούλιο Επιλογής Προσωπικού (ΑΣΕΠ), το οποίο συστάθηκε με το Ν. 2190/1994, είναι επιφορτισμένο με τον έλεγχο της ορθής εφαρμογής των διατάξεων που διέπουν τις προσλήψεις στο δημόσιο τομέα.
Το ΑΣΕΠ πραγματοποίησε πλήθος γραπτών διαγωνισμών και διαγωνισμών με βάση των προσόντων και ουσιαστικά λειτούργησε ως ο απόλυτος μηχανισμός προσλήψεων στο δημόσιο που ήταν και παραμένει αδιάβλητος και αξιοκρατικός.
Αξιολογήθηκαν έτσι πάρα πολλοί δημόσιοι υπάλληλοι, για την ικανότητα τους να εργαστούν στον δημόσιο τομέα.
Τώρα έρχεται ένας “μεταρρυθμιστικός” νόμος να “καταργήσει” έμμεσα το ΑΣΕΠ. Συγκεκριμένα, κάποιοι υπάλληλοι που έχουν προσληφθεί με αξιοκρατικές διαδικασίες μέσω ΑΣΕΠ, θα κριθούν με βάση τον 4250/2014 “Νόμο για την Αξιολόγηση”, ως αναποτελεσματικοί, ως υπάλληλοι που δεν έχουν γνώση του αντικειμένου εργασίας και ουσιαστικά ως υπάλληλοι που δεν μπορούν αν εργαστούν στο δημόσιο. Άρα από τη μια το αξιοκρατικό ΑΣΕΠ τους έκρινε ικανούς για το δημόσιο και τώρα με βάση έναν άλλο νόμο θα κριθούν μη ικανοί.
Άρα αυτό που φαίνεται καθαρά είναι ότι το Υπουργείο μέσω του καινούργιου νόμου προωθεί την άρσης της μονιμότητας του δημοσίου υπαλλήλου με τερτίπια τύπου “αξιολόγηση με ποσόστωση κλπ”.
Εντάξει να δεχτούμε ότι πρέπει να αρθεί η μονιμότητα στο δημόσιο, αλλά ας μιλήσουν ξεκάθαρα και όχι με μισόλογα. Ας έχουν το πολιτικό θάρρος να μεταρρυθμίσουν ουσιαστικά το δημόσιο και να τολμήσουν, όχι να κρύβονται εντέχνως πίσω από δήθεν αξιολογήσεις.
Και τέλος πάντων ας έκαναν πρώτα όλα αυτά που τόσο καιρό λησμόνησαν. Που τόσο διάστημα αφήνανε το δημόσιο στο έλεος της αναξιοκρατίας, που τόσο διάστημα δεν ήξεραν ποιους πληρώνουν, που τόσο διάστημα δεν έλεγξαν για την ορθότητα των πτυχίων, που τόσο διάστημα δεν έχουν τοποθετήσει γενικούς διευθυντές, που τόσο διάστημα δεν έχουν γίνει υπηρεσιακά συμβούλια για την κρίση των προϊσταμένων οργανικών μονάδων, που τόσο διάστημα βρίσκονται στο “διάστημα”.
Οι δημόσιοι υπάλληλοι που διορίστηκαν μέσω ΑΣΕΠ, είναι εργαζόμενοι που επέλεξαν τον δρόμο τους. Οι άνθρωποι αυτοί έχουν κριθεί για την επάρκειά τους.
Τ
ώρα καλούνται όλες οι Υπηρεσίες του δημοσίου τομέα να εφαρμόσουν το νόμο 4250/2014 και να βρούνε τα νέα θύματα της χώρας. Να την πληρώσουν άξιοι συνάδελφοι και να υποστούν ψυχολογικό-εργασιακό μαρασμό λόγω της εφαρμογής του νόμου. Αυτός ο νόμος θίγει υπολήψεις, δημιουργεί έριδες και ουσιαστικά βάζει “ταφόπλακα” σε ότι λειτουργικό υπάρχει.
.