Στα εγκαίνια του περιπτέρου του Υπουργείου Υγείας στη ΔΕΘ ο Χρίστος Λιάπης

Στα εγκαίνια του περιπτέρου του Υπουργείου Υγείας στη ΔΕΘ, από την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου, παρευρέθηκε, κατόπιν σχετικής προσκλήσεως, ο Πρόεδρος του ΚΕΘΕΑ, ψυχίατρος και Διδάκτωρ του Παν/μίου Αθηνών, Χρίστος Λιάπης. Στα εγκαίνια συνόδευαν τον Υπουργό Αθανάσιο Πλεύρη η αναπληρώτρια Υπουργός Υγείας Μίνα Γκάγκα, η Υφυπουργός Ψυχικής Υγείας Ζωή Ράπτη, ο Γενικός Γραμματέας Υπηρεσιών Υγείας Γιάννης Κωτσιόπουλος και ο Γενικός Γραμματέας Πρωτοβάθμιας Υγείας Μάριος Θεμιστοκλέους.

Ο Δρ. Λιάπης δήλωσε σχετικώς: «Προτεραιότητά μας και στο πεδίο της αντιμετώπισης των εξαρτήσεων που σημειώνουν δραματική αύξηση εν μέσω της COVID-19 είναι η υλοποίηση συγκεκριμένων δράσεων που από τη μία πλευρά θα προστατεύουν το ευαίσθητο πληθυσμιακό κομμάτι των εξαρτημένων συνανθρώπων μας και το προσωπικό μας από τον SARS-CoV-2 και από την άλλη θα εξασφαλίζουν την απρόσκοπτη συνέχιση της θεραπευτικής μας διαδικασίας και την αδιάλειπτη λειτουργία των δομών του ΚΕΘΕΑ σε όλη την Ελλάδα. Αυτό αποκτά ξεχωριστή σημασία όταν εκφράζεται από τα εγκαίνια της ΔΕΘ η οποία αποτελεί διαχρονικό αναπτυξιακό και κοινωνικό σημείο αναφοράς για τη Θεσσαλονίκη, την πόλη από την οποία ξεκίνησε τη λειτουργία του, με τη Θεραπευτική Κοινότητα «Ιθάκη», το ΚΕΘΕΑ. Οι πρωτοβουλίες μας για την αντιμετώπιση της διόγκωσης των εξαρτητικών συμπεριφορών, εξαιτίας των ψυχοπιεστικών συνθηκών που διαμορφώνει η Πανδημία, αναπτύσσονται και στη Συμπρωτεύουσα, με τις ευάλωτες ομάδες, όπως είναι για παράδειγμα οι γυναίκες χρήστριες, άστεγες ή/και εγκυμονούσες, να βρίσκονται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντός μας, με την υλοποίηση σχετικών υποστηρικτών δράσεων που είναι ήδη δρομολογημένες για τη Θεσσαλονίκη.

Προτεραιότητά μας είναι ο εμβολιασμός. Παρά, όμως το βαρύ τίμημα που πληρώνουμε, με όρους ανθρώπινων ζωών, στην Πανδημία, πολλοί από εμάς εξακολουθούν να αρνιούνται να δούνε τον «ελέφαντα στο δωμάτιο». Ξεχνούνε τις αμέτρητες φορές που είδαμε την κοινωνία μας να παρασύρεται από αντιεπιστημονικά αφηγήματα που υπόσχονταν μαγικές λύσεις ή αποκάλυπταν δαιδαλώδεις παγκόσμιες συνωμοσίες, συχνά -μάλιστα- και συνδυασμούς αμφοτέρων. Τα κύτταρα μας, όμως, θα θυμούνται αυτά που θα ξεχάσουν οι άνθρωποι. Τα κύτταρα του ανοσοποιητικού μας θα “θυμούνται” τον ιό, αν έχουν προετοιμασθεί κατάλληλα για αυτόν, μέσω των εμβολίων. Ακόμη και αν εμείς ξεχάσουμε τις ΜΕΘ, τους διασωληνωμένους και τους νεκρούς μας οι οποίοι θα μπορούσαν να έχουν σωθεί αν είχαν εμβολιασθεί. Παρότι όλες οι έγκυρες δημοσιευμένες επιστημονικές μελέτες υποστηρίζουν πως η στάθμιση κόστους-οφέλους των πιθανών παρενεργειών των εμβολίων και της πρόληψης της νόσησης ή της μείωσης της κλινικής βαρύτητας αυτής είναι συντριπτικά υπέρ της δεύτερης, ο εμβολιασμός εξακολουθεί αδικαιολόγητα να αντιμετωπίζεται από μερίδα συνανθρώπων μας ως κέλευσμα μιας σκοτεινής παγκόσμιας συνωμοσίας. Έχουμε όμως όλοι χρέος να μην αφήσουμε το σκότος να θριαμβεύσει.

Γιατί, «το μόνο που μπορείς να ελπίζεις από τη ζωή είναι κάποια αυτογνωσία».