Σεμινάριο κιθάρας διοργανώνει το Ωδείο Μουσική Πνοή το Σάββατο και την Κυριακή 22 και 23 Νοεμβρίου 2014 . Το σεμινάριο θα πραγματοποιηθεί στην αίθουσα συναυλιών του Ωδείου και θα διδάξει ο καθηγητής και σολίστ Κιθάρας, Παναγιώτης Μεγαρχιώτης. Την Κυριακή 23 Νοεμβρίου θα πραγματοποιηθεί και ρεσιτάλ του Παναγιώτη Μεγαρχιώτη στη 1.00μ.μ.Στο τέλος του σεμιναρίου θα δοθούν διπλώματα συμμετοχής.Για πληροφορίες και δηλώσεις συμμετοχής Ωδείο Μουσική Πνοή, Οδός Κοραή(έναντι Γεν. Λυκείου) Μουζάκι-Καρδίτσας, τηλ.:24450-42988.
Ο Παναγιώτης Μεγαρχιώτηςκατάγεται από τα Τρίκαλα. Από το Σεπτέμβριο του 2012 ζει και εργάζεται ως καθηγητής κιθάρας στη Ζυρίχη. Τον Ιούνιο του 2014 ολοκλήρωσε με άριστα παμψηφεί το MusicPerformanceMasterστην κλασική κιθάρα στο ZurichUniversityofArts (ZHdK), στην τάξη του AndersMiolin. Τώρα συνεχίζει τις σπουδές του με το MusikPädagogik Master στο ίδιο πανεπιστήμιο με κατεύθυνση κλασική κιθάρα.Οι προηγούμενες σπουδές του περιλαμβάνουν Πτυχίο κλασικής κιθάρας με άριστα παμψηφεί από το Δημοτικό Ωδείο Τρικάλων (τάξη Γιώργου Παπαϊωάννου), Δίπλωμα κλασικής κιθάρας με άριστα παμψηφεί από το Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης (τάξη GerhardReichenbach). Είναι απόφοιτος του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και κάτοχος των πτυχίων Αρμονίας και Αντίστιξης. Παράλληλα έχει παρακολουθήσει μαθήματα κιθάρας με την Έλενα Παπανδρέου και μαθήματα “ορθοσωμικής για μουσικούς” (BodyConditioningforMusicians ©) με τον Χρήστο Νούλη. Έχει κερδίσει βραβεία σε διάφορους διαγωνισμούς, μεταξύ των οποίων CompetitionforContemporaryMusicτου ZΗdK (1ο βραβείο),Διεθνές Φεστιβάλ Κιθάρας Βόλου (1ο βραβείο), Διεθνές Φεστιβάλ Κιθάρας Ερμούπολης (1ο Βραβείο), Φεστιβάλ Κιθάρας Πάτρας (2ο Βραβείο), BalkanGuitarFestivalVelingrad (2ο Βραβείο). Επίσης έχει πάρει υποτροφίες από το ίδρυμα AlfredundBerthaZangger-Weber και από τη Σχολή Καλών Τεχνών της Ζυρίχης. Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια κιθάρας με διεθνούς φήμης κιθαριστές και συνθέτες, όπως LeoBrower, OscarGhiglia, CarloMarcione, AlvaroPierri, RicardoGallen, CarloDomeniconi, ThomasOffermann, Αλέξη Μουζουράκη, Αντιγόνη Γκόνη, MarcoSociasκ.ά.
Για την κιθαριστική παιδεία( από την κα. Λέττα Βασιλείου Καθηγήτρια κιθάρας – Συγγραφέας παιδικής λογοτεχνίας).
Τα τελευταία χρόνια βρισκόμαστε αντιμέτωποι με ταχείες αλλαγές στη μουσική εκπαίδευση της χώρας. Αντίρροπες δυνάμεις αντιπαρατίθενται συνεχώς για μια θέση στη μουσική παιδεία των μαθητών. Από τη μια τα πρότυπα που προβάλλονται καθημερινά από τηλεόραση και ίντερνετ, τα απλοϊκά τραγούδια που κυκλοφορούν ως μόδα στις σχολικές παρέες –και που δεν μπορούμε να τα αποφύγουμε- ή μουσικοί δάσκαλοι άλλης εποχής που δεν ανανεώνουν τους τρόπους διδασκαλίας και συμπεριφοράς τους απέναντι στους σημερινούς μαθητές. Και από την άλλη γίνονται φιλότιμες προσπάθειες από πρωτοπόρους δασκάλους που ανεβάζουν με την διδασκαλία τους το επίπεδο της μουσικής παιδείας και δημιουργούν νέους δρόμους μουσικής εκπαίδευσης που δεν απωθούν αλλά έλκουν το παιδί.
Στην κιθάρα συγκεκριμένα παρατηρούμε ότι δεκάδες μαθητές εισέρχονται κάθε χρόνο στα μουσικά ιδρύματα, όμως εγκαταλείπουν μετά από ένα-δύο χρόνια. Οι ελάχιστοι που συνεχίζουν τη σπουδή τους αποτελούν στην πλειοψηφία τους εξαιρετικά ταλέντα, τα οποία περιφέρονται σε διαγωνισμούς και φεστιβάλ με σαφή προσανατολισμό την κιθαριστική καριέρα. Κι αυτό μεν είναι εξαιρετικά καλό για τους ελάχιστους -και ίσως φυσικό επακόλουθο για τους πολλούς- αλλά σε κάνει να αναρωτιέσαι για την ίδια τη θέση της κιθάρας στη μουσική εκπαίδευση. Τελικά η κιθάρα είναι για τους λίγους ταλαντούχους; Κι αν όχι πως μπορεί ένας δάσκαλος να την μετατρέψει σε σημαντικό κομμάτι της ζωής και εκείνων των μαθητών που δεν είναι απαραίτητο να ακολουθήσουν κιθαριστική καριέρα;
Στους δύσκολους καιρούς της κρίσης που η τέχνη βάλλεται από παντού θεωρώ πως είναι τεράστια η ανάγκη της κιθαριστικής δράσης. Δράση που φέρνει κοντά το παιδί στο όργανο και τη σπουδή του, αλλά όχι όπως αυτή νοείται από τους περισσότερους, δηλαδή μέσα από ξερά μαθήματα που επαναλαμβάνονται κάθε εβδομάδα και προσλαμβάνονται από το παιδί ως κάτι βαρετό και «αναγκαίο» όπως κάθε καθημερινή εξωσχολική του δραστηριότητα. Αλλά δράση που συμπεριλαμβάνει συνεργασίες, συναυλίες, παρακολούθηση ρεσιτάλ, ακόμα όμως και συναντήσεις, εκδρομές, ομαδικό παιχνίδι. Δράση που εμπλέκει το δάσκαλο-οδηγό, την παρέα των συμμαθητών-κιθαριστών και τις εμπειρίες που μοιράζονται, τα όνειρα που δημιουργούνται από κοινού και που δίνουν στην κιθάρα ως όργανο τη θέση που της αξίζει: εκείνη της σημαντικής συντρόφου και φίλης σε κάθε στιγμή της ζωής του ανθρώπου.
.