ΟΜΙΛΙΑ Σ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ ΣΤΗΝ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΤΗΝ 08/07/2015, ΚΑΤΑ ΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΡΘΡΩΝ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΝΟΜΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΩΔΙΚΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΙΘΑΓΕΝΕΙΑΣ.
Αγαπητοί συνάδελφοι, συζητάμε τα άρθρα ενός σχεδίου νόμου για την απόδοση της ελληνικής ιθαγένειας στα παιδιά-μετανάστες δεύτερης γενιάς που γεννήθηκαν, μεγάλωσαν, εκπαιδεύτηκαν στην Ελλάδα, μετέχουν της ελληνικής παιδείας, αισθάνονται Ελληνάκια, που σηκώνουν την ελληνική σημαία στις παρελάσεις, που πηγαίνουν στα γήπεδα και ζητωκραυγάζουν για την Εθνική Ελλάδας, που δεν γνώρισαν άλλη πατρίδα, που δεν ξεχωρίζουν από τους συνομηλίκους τους, που πρέπει να τους δοθεί το δικαίωμα να μην θεωρούνται ξένοι στις παρέες τους, ακόμη κι όταν έχουν διαφορετικό χρώμα, που τα θαυμάζουμε ως Ελληνόπουλα όταν γίνονται μπασκετμπολίστες παγκόσμιας φήμης και μετά έχουμε την υποκρισία σε άλλα παιδιά με τα ίδια χαρακτηριστικά να μην δίνουμε το δικαίωμα να θεωρούνται Ελληνόπουλα.
Συζητάμε ακόμα για την προσαρμογή της ελληνικής νομοθεσίας στις Οδηγίες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, την ενσωμάτωση δύο Οδηγιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την τροποποίηση του Κώδικα Μετανάστευσης και τις άδειες παραμονής, όμως με άρση αδικιών, την οικογενειακή επανένωση και πολλά άλλα. Συζητάμε το σχέδιο νόμου ενός Υπουργείου που διαδέχθηκε μια απλή Διεύθυνση Μετανάστευσης για να υπερασπίσει τα ανθρώπινα δικαιώματα, προσαρμόζοντας το ελληνικό δίκαιο για την ιθαγένεια στο ευρωπαϊκό κεκτημένο, αλλά και για να υπενθυμίσει στους «προύχοντες», στο «ιερατείο» της ενωμένης Ευρώπης τις υποχρεώσεις τους έναντι του προσφυγικού, του μεταναστευτικού προβλήματος που είναι μείζον ευρωπαϊκό πρόβλημα κι όχι μόνον πρόβλημα της Ιταλίας, της Ελλάδας, της Ισπανίας, της Μάλτας.
Σ’ αυτήν την ιστορική περίοδο, σ’ αυτήν τη συγκυρία των μεγάλων ιστορικών αποφάσεων, των μεγάλων διλημμάτων, χρειαζόμαστε δείγματα γραφής για το ποια είναι η Ευρώπη, για το αν μπορούμε να έχουμε την Ευρώπη του ουμανισμού, της αλληλεγγύης, των δικαιωμάτων, του εργασιακού πολιτισμού, της αναβάθμισης της ποιότητας ζωής όλων των κατοίκων της Γηραιάς Ηπείρου με τον τρόπο με τον οποίο προσεγγίστηκε η ευρωπαϊκή ιδέα, για να γίνει αξίες της σύγκλισης και για να μην τα ερμηνεύουν όλα κατά το δοκούν οι εκάστοτε «προύχοντες».
Την Κυριακή θα έχουμε τα δείγματα γραφής όλων, τα δείγματα γραφής του Προέδρου της Κομισιόν ο οποίος την προηγούμενη Δευτέρα σε μια συνέντευξη Τύπου που έδωσε μπροστά σε όλους τους λαούς της Ευρώπης μιλούσε για τη χώρα του Πλάτωνα που τη θέλει στην πρώτη κατηγορία της ενωμένης Ευρώπης, που της κάνει προτάσεις οι οποίες να μην έχουν ούτε περικοπές στις συντάξεις, που δέχεται το δικαίωμά της να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της βιωσιμότητας του χρέους, τού να πάρει μέτρα για να μπορέσει να επιβάλει όλα εκείνα που θα συσσωρεύσουν έσοδα, που θα αντιμετωπίσουν μεγάλες μεταρρυθμίσεις στο φορολογικό σύστημα, στη δημόσια διοίκηση.
Είναι αυτές που έχουμε ανάγκη για να αντιμετωπίσουμε οργανικές ανεπάρκειες, για να αντιμετωπίσουμε όλα αυτά που, κατά τη γνώμη μου, στις μέρες που έρχονται θα τα προτείνει η ελληνική Κυβέρνηση.
Μπροστά σ’ αυτή την πρόκληση είμαι απόλυτα βέβαιος ότι η ελληνική αντιπροσωπεία, ο Πρωθυπουργός, όλοι εκείνοι που μετέχουν στην ομάδα διαπραγμάτευσης θα παραδώσουν ένα πολύ συγκεκριμένο κείμενο, το οποίο θα έχει μέτρα, κατευθύνσεις, μεταρρυθμίσεις, αλλαγές, οι οποίες θα αντιμετωπίζουν όλα τα αίτια που οδήγησαν την Ελλάδα στα εκρηκτικά ελλείμματα, σε έναν δανεισμό με τραγικά χαρακτηριστικά που οδήγησε στη συσσώρευση ενός χρέους με υπερδανεισμό, με πελατειακή λογική, με μίζες για την εθνική άμυνα, οι οποίες δεν μπορούσαν να δικαιολογηθούν, με όλα εκείνα που οδηγούσαν σε υπερτιμολογήσεις, με όλα εκείνα τα οποία οδήγησαν την Ελλάδα των μεγάλων συγκριτικών πλεονεκτημάτων να βρίσκεται σ’ αυτή την κατάντια.
Νομίζω ότι μπορούμε να έχουμε εμπιστοσύνη ότι η ελληνική αντιπροσωπεία θα τιμήσει και τη λαϊκή εντολή της 25ης Γενάρη υλοποιώντας κατευθύνσεις που εμπεριέχουν το πρόγραμμα παραγωγικής, διοικητικής, αναπτυξιακής ανασυγκρότησης που υποσχεθήκαμε στον ελληνικό λαό, τις δεσμεύσεις της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης, την ετυμηγορία του ελληνικού λαού με το «όχι» του πάνω σε μια συμφωνία με χαρακτηριστικά διαιώνισης των μνημονίων και μόνιμης μετατροπής της Ελλάδας σε αποικία χρέους και των ιστορικών ζητημάτων που είναι μπροστά μας, που είναι μπροστά σ’ αυτή την Κυβέρνηση, για τα καθήκοντα που έχει εδώ μπροστά. Γιατί όλοι μας προσλάβαμε τις αλλαγές που έπρεπε να κάνουμε στα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας, διότι οι προύχοντές τους, οι μεγιστάνες τους προκαλούσαν όλο αυτό το χρονικό διάστημα με τη συμπεριφορά τους, τις αλλαγές που πρέπει να κάνουμε στο διοικητικό σύστημα των νοσοκομείων, τις αλλαγές που οφείλουμε να κάνουμε στο εργασιακό δίκαιο, σε όλα τα μεγάλα ζητήματα στα οποία αναλάβαμε μέχρι τώρα υποχρεώσεις και πρέπει να τις υλοποιήσουμε και που νομίζω ότι αυτές θα πρέπει να είναι οι κατευθύνσεις για το έργο που καλούμαστε να κάνουμε.
Νομίζω λοιπόν ότι η ελληνική αντιπροσωπεία θα έρθει εδώ για να μας πει ότι με συνείδηση των ιστορικών της ευθυνών οδηγήθηκε στην υπογραφή ή όχι μιας συμφωνίας η οποία θα έχει όλα εκείνα τα ιδεολογικά και πολιτικά χαρακτηριστικά τα οποία θέλουμε σ’ αυτή την ιστορική περίοδο. Εγώ θα ήθελα μ’ αυτή τη βεβαιότητα να πω ότι η συμφωνία, αν μας έρθει, όσες διαφωνίες και να έχουμε με επιμέρους διατάξεις, θα έχει όλα αυτά τα οποία θα επιτρέψουν την επανεκκίνηση της οικονομίας, την ανασυγκρότηση της χώρας μας. Γιατί ξέρουμε ότι θα είναι οδυνηρά μέτρα, δεν θα είναι ο έντιμος συμβιβασμός που διεκδικήσαμε, γιατί θέλουν γη και ύδωρ, γιατί θέλουν την υποταγή αυτής της χώρας, αλλά δοκιμάζονται για το τι ακριβώς θα κάνουν.
Θα ήθελα να πω δυο λόγια, αγαπητέ Πρόεδρε, στο ζήτημα της τροπολογίας για την οποία ο συνάδελφος κ. Μπαργιώτας ρώτησε τι θα κάνουμε με το διοικητικό σύστημα των νοσοκομείων.
Νομίζω, αγαπητοί συνάδελφοι, ότι έχετε ακούσει ποια είναι τα χαρακτηριστικά της πρότασης την οποία έκανε με τη νομοθετική ρύθμιση την οποία καταθέτει το Υπουργείο Υγείας.
Οφείλουμε να πούμε πάρα πολύ καθαρά ότι καθυστερήσαμε να αλλάξουμε τις διοικήσεις των νοσοκομείων σε μια περίοδο με εκρηκτικά προβλήματα με τμήματα, κλινικές που κλείνουν, με πολύ χοντροκομμένα ζητήματα ανοιχτά στα νησιά μας, στις υπηρεσίες υγείας σε όλη την Ελλάδα, με προβλήματα στο εφημεριακό τους σύστημα. Οφείλαμε να αλλάξουμε διοικήσεις που υπέγραφαν συμβάσεις μνημονιακής αποδοτικότητας. Αυτές τις συμβάσεις υπέγραφαν. Και εμείς οφείλουμε να επιλέξουμε με κριτήρια ενός άλλου συστήματος διοίκησης που θα υπηρετεί την αναστήλωση του δημόσιου συστήματος υγείας, που θα υλοποιεί τις μεγάλες αλλαγές που πρέπει να κάνουμε στην πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας, με δομές στις γειτονιές και με όλα εκείνα που θα αναβαθμίσουν το δημόσιο σύστημα υγείας, που θα επιτρέψουν την ελεύθερη πρόσβαση όλων και των ανασφάλιστων στα δημόσια νοσοκομεία, στις μονάδες του ΠΕΔΥ και ταυτόχρονα στην οικοδόμηση σταδιακά ενός ποιοτικού δημόσιου συστήματος υγείας.
Ταυτόχρονα, αυτές οι διοικήσεις πρέπει να συμβάλουν στο να σταματήσουν τα φαινόμενα διαφθοράς που συνεχίζουν να υπάρχουν στο Εθνικό Σύστημα Υγείας, τα «φακελάκια», η διασπάθιση του δημοσίου χρήματος. Πρέπει να κάνουν τη σωστή αξιολόγηση για ιεράρχηση των δαπανών, την εξοικονόμηση πόρων, τη μετάβαση από την ιδιωτικοποίηση και το εργολαβικό σύστημα, που είναι και δαπανηρό, σε δημόσιες δομές και θα έχουν και τη σωστή διοικητική σχέση με το ανθρώπινο δυναμικό και τους νοσηλευόμενους.
Θα καταλήξω με το εξής: Αυτή η διάταξη είναι μεταβατική για δύο χρόνια και μας δεσμεύει για τη σύνταξη ενός σχεδίου νόμου αλλαγής της δομής του συστήματος διοίκησης και των υγειονομικών περιφερειών και των νοσοκομείων με συμμετοχή και της αυτοδιοίκησης, με αξιοκρατικό σύστημα επιλογής στελεχών που έχουν τεκμηριωμένες γνώσεις οργάνωσης και διοίκησης των υπηρεσιών υγείας. Θα κριθούμε και από τα προσόντα των ανθρώπων που θα επιλέξουμε και από τη στάση ζωής και συμπεριφοράς τους και ελπίζουμε να τιμήσουν τον τρόπο με τον οποίο θα αξιολογηθούν. Ξέρουμε ότι αυτό το σύστημα διοίκησης είναι ένα μέρος της μεγάλης προσπάθειας ώστε να αναβαθμίσουμε το δημόσιο σύστημα υγείας, για να είναι ποιοτικό και αποτελεσματικό αυτή τη δύσκολη περίοδο των μεγάλων αναγκών που έχει ο ελληνικός λαός.
.