«Η χώρα περνάει μια πολύ βαθιά κρίση που παραπέμπει τόσο στο επίπεδο του κομματικού, αλλά και του πολιτικού προσωπικού», αναφέρει ο Γιάννης Λούλης, σχολιάζοντας την τελευταία δημοσκόπηση της Pulse.
Ο διδάκτωρ του Cambridge, επικοινωνιολόγος και συγγραφέας αρκετών βιβλίων σημειώνει στο iEidiseis.gr πως η Νέα Δημοκρατία «σέρνεται, αλλά κυριαρχεί άνετα», ενώ για τον ΣΥΡΙΖΑ πως «κατοχυρώνει πλέον τη δεύτερη θέση».
Αναλυτικά:
«H τελευταία δημοσκόπηση της Pulse μας δίνει μια καθαρή εικόνα του πολιτικού σκηνικού. Και τούτο γίνεται ακόμη περισσότερο διαυγές αν αφήσουμε στην άκρη τα περί κατανομής της ψήφου των αναποφάσιστων που αντικειμενικά είναι αυθαίρετη, την οποία άλλωστε κάνουν όλοι οι δημοσκόποι πλέον μηχανιστικά, μοιράζοντας τους αναποφάσιστους.
Αν λοιπόν σταθούμε μόνο στο τι όντως επιλέγουν οι ψηφοφόροι – και αποφύγουμε τη μηχανιστική κατανομή, η εικόνα που προκύπτει είναι η εξής:
Βρισκόμαστε πλέον μπροστά στα μόνα και χειροπιαστά τα οποία μας φωτίζει η δημοσκόπηση. Δηλαδή, μια συνολική κρίση του πολιτικού σκηνικού και προσωπικού. Είναι λοιπόν φανερό πως οι δυσαρεστημένοι ψηφοφόροι αυξάνονται διαρκώς. Παράλληλα, είναι προφανές ότι όλο και περισσότεροι επιλέγουν το μη χείρον, με τον όποιο τρόπο το εκφράζουν – κατευθυνόμενοι και πολυδιασπόμενοι σε μικρά κόμματα.
Το κυβερνών κόμμα κυριαρχεί με 28,5%, με την αίσθηση μιας κόπωσης που διογκώνεται και είναι ορατή διά γυμνού οφθαλμού. Όμως είναι ταυτόχρονα τυχερό που δεν διαθέτει απειλητικό ανταγωνιστή. Η αξιωματική αντιπολίτευση, με τη σειρά της, περιορίζεται στο 13%, αλλά πλέον δείχνει τουλάχιστον να μην απειλείται η δεύτερη θέση της.
Το καλύτερο νέο γι’ αυτήν είναι πάντως ότι η πρόταση μομφής του Ανδρουλάκη, που έμοιαζε να είναι εφαλτήριο αντεπίθεσης του ΠΑΣΟΚ, έπεσε στο κενό.
Ενώ ο Κασσελάκης είναι φανερό ότι έχει, με τη συνεχή κινητικότητά του, κατοχυρώσει κάποιας μορφής εφαλτήριο για το κόμμα του. Όμως και πάλι με χαμηλά ποσοστά.
Βεβαίως στη μάχη του μη χείρον που σφραγίζει το πολιτικό σκηνικό, η ΝΔ σέρνεται αλλά κυριαρχεί άνετα. Ενώ τούτο ισχύει, παρά το ότι η ίδια περνά τη χειρότερη φάση της!
Με λίγα λόγια, λοιπόν, και με δεδομένο το συγκεκριμένο τοπίο, είναι φανερό ότι η χώρα περνάει μια πολύ βαθιά κρίση. Αυτή, λοιπόν, παραπέμπει τόσο στο επίπεδο του κομματικού, αλλά και του πολιτικού προσωπικού.
Συμπέρασμα: Τόσο απλά και πικρά είναι τα πράγματα. Να πούμε και μη χειρότερα; Έχει κανένα νόημα;»