Μια νέα, διαφορετική έκδοση, προσφέρει ο Φιλολογικός, Ιστορικός, Λογοτεχνικός Σύνδεσμος (Φ.Ι.ΛΟ.Σ.) Τρικάλων και ο Εκδοτικός Οίκος Κ. & Μ. Σταμούλη (Θεσσαλονίκη, τηλ. 2310-264748, 6946-461460) στο αναγνωστικό κοινό. Πρόκειται για μια εμπλουτισμένη με σχετικές εισαγωγές επανέκδοση της ποιητικής συλλογής «Γιούλια» της πρωτοπόρου Τρικαλινής ποιήτριας Ιφιγένειας Γκίκα (Κοπάδη), η οποία είχε πρωτοεκδοθεί στα Τρίκαλα το 1912.
Ο Φ.Ι.ΛΟ.Σ., εκτός από το ετήσιο επιστημονικό περιοδικό ΤΡΙΚΑΛΙΝΑ (σύντομα θα κυκλοφορήσει ο 44ος τόμος) και την σειρά ΚΕΙΜΕΝΑ ΚΑΙ ΜΕΛΕΤΕΣ (εκδόθηκαν 24 βιβλία και ως το τέλος του έτους θα εκθοθεί και το 25), είχε καθιερώσει και τη σειρά «ΤΡΙΚΑΛΙΝΟΙ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ», η οποία άρχισε το 1994 και ατόνησε μετά το 1998. Είχαν εκδοθεί έως τότε έξι (6) βιβλία, συλλογές ποιημάτων και διηγημάτων. Το παρόν Διοικητικό Συμβούλιο αποφάσισε να συνεχιστεί η εν λόγω σειρά και όρισε υπεύθυνη αυτής την φιλόλογο – μέλος του Δ.Σ. του Φ.Ι.ΛΟ.Σ. κ. Στεργιανή Ζήση, η οποία επιμελήθηκε το 7ο βιβλίο της σειράς, που είναι η λησμονημένη ποιητική συλλογή «Γιούλα» της Τρικαλινής Ιφιγένειας Γκίκα (1889-1985) εκδοθείσα το 1912 από την εφημερίδα «Αναγέννησις». Ήταν η πρώτη γυναικεία ποιητική συλλογή στη Θεσσαλία και η ποιήτρια ήταν μόλις 23 ετών. Δημοσίευε τακτικά ποιήματα, χρονογραφήματα, άρθρα και μεταφράσεις γαλλικής λογοτεχνίας στην ίδια εφημερίδα από το 1909.
Η Ιφιγένεια Γκίκα ήταν η μοναδική κοπέλα που αποφοίτησε το 1903 από το 4τάξιο Γυμνάσιο Τρικάλων. Κατόπιν σπούδασε γαλλικά και αγγλικά στη Γαλλική Ακαδημία Αθηνών, έλαβε δε το δίπλωμα της Καθηγήτριας Γαλλικών από το Πανεπιστήμιο Αθηνών και εν συνεχεία σπούδασε Λογοτεχνία στη Σορβόννη στο Παρίσι. Δίδαξε στο Αρσάκειο Αθηνών.
Το 1924 μετανάστευσε στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής (ΗΠΑ), όπου τον επόμενο χρόνο παντρεύτηκε με τον Γεώργιο Κοπάδη και έκτοτε χρησιμοποιούσε το επώνυμο Κοπάδη. Εκεί συνέχισε τις σπουδές της στα αγγλικά στο Κολλέγιο Magnificat του Μάντσεστερ στο New Hampshire των Η.Π.Α., όπου δίδαξε αρχαία ελληνικά και γαλλικά. Για έξι έτη ήταν αρχισυντάκτρια της “Ελληνίδας”, του μοναδικού γυναικείου ελληνικού μηνιαίου περιοδικού στις ΗΠΑ, δημοσιευμένου από μετανάστη. Υπήρξε Πρόεδρος του Συλλόγου «Αναγέννησις» και του «Πανθεσσαλικού Συλλόγου». Για δεκαοκτώ έτη διετέλεσε Ανώτατη Σύμβουλος Γυναικών της Εθνικής Ελληνοαμερικανικής Προοδευτικής Ένωσης, γνωστής ως G.A.P.A. Ήταν επίσης μέλος και του Διοικητικού Συμβουλίου της Ένωσης Ιστορικών του Μάντσεστερ. Είχε δημοσιεύσει μυθιστορήματα στα ελληνικά και στα αγγλικά με το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο Ίφη Τανάγρα (Ifi Tanagra) και πολυάριθμα άρθρα σε ευρωπαϊκές εκδόσεις. Απεβίωσε το 1985.
Την ποιητική συλλογή «Γιούλια» εντόπισε ο Τρικαλινός καθηγητής της Νεοελληνικής Φιλολογίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης κ. Λάμπρος Βαρελάς, ο οποίος έδωσε φωτοαντίγραφό της στον Φ.Ι.ΛΟ.Σ.
Η νέα έκδοση περιλαμβάνει τα 41 ποιήματα της αρχικής εκδόσεως και 2 εμβόλιμα. Προτάσσονται Πρόλογος του Δ.Σ. του Φ.Ι.ΛΟ.Σ. και Εισαγωγικά σημειώματα της φιλολόγου κ. Στεργιανής Ζήση και της κ. Θεοδώρας Πατρώνα, μέλους του ΕΔΙΠ στο Τμήμα Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Το εξώφυλλο έχει διακοσμηθεί από την Τρικαλινή ζωγράφο κ. Μπέττυ Λαμπαδάρη.
Στα ποιήματα της συλλογής «Γιούλια» της Ιφιγένειας Γκίκα, σημειώνει στον Πρόλογό της η φιλόλογος κ. Στ. Ζήση, τα στοιχεία της φύσης συνδέονται άρρηκτα με τα ανθρώπινα συναισθήματα, τους κρυφούς πόθους και τις αγωνίες. Η φύση, άλλες φορές αξιοποιείται στο κλασικό πλαίσιο του μεταφορικού λόγου και άλλες γίνεται η ίδια προσωποποιημένος αποδέκτης των σκέψεων του ποιητικού υποκειμένου, το οποίο εξαίρει τη δύναμή της και τις ψυχολογικές και συναισθηματικές επιδράσεις της. Ο κύκλος της ζωής των φυσικών στοιχείων μετασχηματίζεται ποιητικά στον κύκλο της ανθρώπινης ζωής: τα λουλούδια, όπως ανθίζουν και μαραίνονται, ή τα σύννεφα στον πεπερασμένο χρόνο του ταξιδιού τους στον ουρανό. Αυτή η διαδοχή γίνεται εμφανής και από τις εναλλαγές των εποχών, καθεμιά από τις οποίες αντιστοιχεί σε ηλικιακές φάσεις.
Στο σύνολό της η ποιητική συλλογή σφραγίζεται από μία ρομαντική διάθεση, που αγγίζει τις ιδιομορφίες του ρομαντισμού ως καλλιτεχνικού ρεύματος, αλλά έχει επιδράσεις και από τον συμβολισμό, δύο λογοτεχνικά ρεύματα που κυριαρχούσαν στις αρχές του περασμένου αιώνα.