Η Θεία Λειτουργία πραγματοποιήθηκε (μετά από πενήντα χρόνια) στη Σκήτη του Αγίου Γρηγορίου Μετεώρων σε ύψος πενήντα περίπου μέτρων, όπου η πρόσβαση γίνεται μόνο με αναρρίχηση, χοροστατούντωντων Καθηγουμένων της Ι.Μ. Μεγάλου Μετέωρου π. Νύφωνος, και της Ι.Μ. Αγίας Τριάδας π. Δομετίου, συμπαραστατούμενοι από τον Αρχιμανδρίτη της Ι.Μ. Βαρλαάμ π. Βαρλαάμ και Μοναχών των Ι.Μ. των Μετεώρων.
Η πρωτοβουλία ανήκε στη Μοναστική Κοινότητα και στην Π.Υ. Καλαμπάκας.
ΓΡΑΦΕΙ: Ο ΦΑΜΙΣΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ
– Επίκουρος Καθηγητής ΣΕΦΑΑ ( ΤΕΦΑΑ) Τρικάλων Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. –Ιστορικός: Πτυχιούχος Πανεπιστημίου Ιστορίας Φιλοσοφίας. – Ερευνητής.– Πρόεδρος του Ελληνικού Ορειβατικού Συλλόγου Καλαμπάκας. ( Ε.Ο.Σ.Κ.)
«… Η συνύπαρξη των πρώτων μοναχών με τους αναρριχητές, από της συστάσεώς της Μοναστικής κοινότητας , στουςΙερούς Βράχους των Μετεώρων έως σήμερα, δεν διεκόπη ποτέ. Οι κρίκοι της Ιερής αυτής αλυσίδας, των πρώτων Μοναχών – ΑΝΑΡΡΙΧΗΤΩΝ δεν διερράγησαν καθόλου, με την τοπική κοινωνία, στην χιλιόχρονη ιστορία του…..»
– Σημαντική ήταν η συνδρομή της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Καλαμπάκας, στην βοήθεια της αναρριχητικής ανάβασης, στις 24-05-2014, των μοναχών στη σκήτη του Αγίου Γρηγορίου,πλησίον του ησυχαστηρίου του Αγίου Αντωνίου, καθότι διαθέτει άριστα εκπαιδευμένους πυροσβέστες – αναρριχητές .
Η Θεία Λειτουργία τελέστηκε από τους Καθηγούμενους και Μοναχούς της Άγιο – ΜετεωρίτικηςΜοναστικής Πολιτείας, μετά από πενήντα περίπου χρόνια. Η σχέση αυτή αναδεικνύει :
– Την Ανάγκη, συνέχισης της συμβίωσης και συνύπαρξης των αθλητών – αναρριχητών με τους μοναχούς.
-Από τους πρώτους χρόνους εγκαθιδρύσεως του ασκητισμού στα Μετέωρα, οι πρώτοι μοναχοί ζήτησαν την βοήθεια από τους νεαρούς τοπικούς – αναρριχητές, για την μεταφορά των υλικών κατασκευής των Μοναστηριών. Οι νέοι γνώριζαν τα μονοπάτια και ήταν εξασκημένοι στην ανάβαση των βράχων.
– «… και δη λαβών τινά αναβατών, ανήγαγε αυτόν επί μία των πετρών εις ην Καλίαν (=Καλύβαν) πήξαν τινά εκείσεδιεβίβασεχρόνον….» ( κώδιξ Μονής Μεταμορφώσεως, αριθ.404) από την βιβλιογραφία του πρώτου οικιστού των Μετεώρων Οσίου Αθανασίου του Μετεωρίτου.
– Σύμφωνα με τα υπάρχοντα ιστορικά στοιχεία οι πρώτοι αναρριχητές είχαν την φροντίδα συντήρησης – τροφοδοσίας και βοήθειας κάθε μορφής παροχής υπηρεσιών, προς τους πρώτους Μοναχούς – Ερημίτες – Ασκητές.
– ΠΡΕΠΕΙνα νοιώθουμε υπερήφανοι, που αναγνωρίζεται σε παγκόσμιο επίπεδο, ότι η αναρρίχηση γεννήθηκε στην Ελλάδα και Ειδικά στους Ιερούς Βράχους των Μετεώρων, τον 9ο αιώνα μ.Χ., από τους πρώτους μοναχούς ασκητές-ερημίτες ή αναχωρητές.
Το μήνυμα αυτό προκύπτει από τα ερευνητικά στοιχεία που κατέθεσα και καταγράφηκαν στα πρακτικά του Α΄ Ιστορικού Συνεδρίου Καλαμπάκας , στις 8,9, και 10 Μαΐου 1998 και επιβεβαίωσαν με την παρουσία τους οι Γερμανοί κ.κ. Halle, Stute, η σύζυγος του Halle, ως εκπρόσωποι της Παγκόσμιας Επιτροπής UIAA.
– Σήμερα, τον 21ο αιώνα η ζωή των μοναχών έχει βελτιωθεί και παράλληλα έχουμε την ανάδειξη «…επιφανών Μετεωριτών Οσίων…»: Η προσφορά των μοναχών είναι τεράστια στην οικονομική ανάπτυξη της περιοχής, στην διατήρηση της πολιτιστικής και εθνικής μας κληρονομιάς. Ο κοινωνικός ρόλος που επιτελούν οι μοναχοί προς τους νέους είναι κοινός , στο θέμα: Αθλητισμός, Αγωγή, Παιδεία.
– Οι αθλητικές, αναρριχητικές συναισθηματικές εμπειρίες του κάθε ΝΕΟΥ – ΕΦΗΒΟΥ « αναρριχητή – προσκυνητή » δεν καταγράφονται εύκολα, αλλά παραμένουν βαθιά ριζωμένες και«ως δρόσος Ατέρμων» δροσίζουν την ψυχήτων και αντλούν δύναμη, ΔΙΟΤΙ:
– Τους ενώνει και τους φωτίζει η διαχρονική φλόγαφιλίας και αλληλοσεβασμού προς τους μοναχούς . Η σχέση αυτή τους οδηγεί νοερά στα ύψη. « ….στα ουράνια δώματα…» γράφει: ο Δημήτριος Σοφιανός, τόμος 11ος ( σελίδα. 101-102).
– Η μέχρι σήμερα μακροχρόνια αυτή σχέση φιλίας και συνεργασίας μοναχών – αναρριχητών, είναι κοινή- αμοιβαία και τους συνδέει η απόλαυση της επιτυχίας η οποία είναι για λίγο« ….μόνοι μόνο Θεώ …» γράφει:ηΘεοτέκνη μοναχή – Το πέτρινο δάσος των Μετεώρων (σελίδα.31 ).
– Εύλογα γίνεται αντιληπτό από όλους μας , ότι τα παραπάνω συναισθήματα τα οποία βιώνουν οι αθλητές αναρριχητές , ως κοινοί θνητοί, είναι προσωρινά. Αποτελούν όμως ένα από τακίνητρα των αναρριχητών και είναι μια σχέση, η οποία τους συναρπάζει, αλλά στην πραγματικότητα είναι εφήμερη.
– ΤΕΛΟΣ; Ως πρόεδρος του (Ε.Ο.Σ.Κ.) Ελληνικού Ορειβατικού Συλλόγου Καλαμπάκας, θεωρώ ότι:
1) ΠΡΕΠΕΙ: να αφιερωθεί και να καθιερωθεί στην μνήμη των πρώτων μοναχών – αναρριχητών η Θεία Λειτουργίααπό τους Καθηγούμενους και Μοναχούς της Άγιο – ΜετεωρίτικηςΜοναστικής Λιθόπολις, που πραγματοποιήθηκε στη σκήτη του Αγίου Γρηγορίου.και
2)ΠΡΕΠΕΙ: να στείλουμε στα πέρατα του κόσμου, με τις μελωδίες των μοναχών, τους γλυκούς ήχους των ταλάντων και τις κωδωνοκρουσίες των καμπαναριών, το μήνυμα της Αρμονικής Συμβίωσης και Συνύπαρξης , Αναρριχητών και Μοναχών.
.