Μέχρι χθες, το αγγλικό ποδόσφαιρο ήταν μια κοσμοπολίτικη συνάντηση των κορυφαίων στο είδος τους επαγγελματιών χωρίς περιορισμούς: Γερμανοί προπονητές μπορούσαν να συνεργάζονται με Πορτογάλους γυμναστές για να αναπτύξουν τα ταλέντα Ισπανών και Γάλλων στο αγγλικό χορτάρι της Πρέμιερ Λιγκ. Μέχρι χθες.
Από σήμερα η Βρετανία έχει πάψει και τυπικά να είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Πολλά πράγματα στο Νησί αλλάζουν, άλλα απότομα και ξαφνικά και άλλα ομαλά. Σίγουρα πάντως οι σύλλογοι της Πρέμιερ Λιγκ γνωρίζουν καλά ότι η απόκτηση ποδοσφαιριστών και προπονητών από το εξωτερικό θα είναι πολύ πιο διαφορετική από ό,τι σήμερα.
Πλέον οι πολίτες της Ε.Ε. χρειάζεται να έχουν βίζα για να εργάζονται στη Βρετανία, άρα και οι ποδοσφαιριστές, προπονητές κ.λπ. για να ασκούν το επάγγελμά τους σε ομάδες της Αγγλίας, της Σκωτίας και της Ουαλλίας. Θα έχουν δηλαδή το ίδιο καθεστώς με όλους τους υπόλοιπους αλλοδαπούς παίκτες, τεχνικούς κ.λπ.
Αρα, για να πάρει ένας Ευρωπαίος παίκτης μεταγραφή σε αγγλική ομάδα θα πρέπει να έχει αρκετά εντυπωσιακό βιογραφικό ώστε να εξασφαλίσει βίζα παραμονής και εργασίας στο Ηνωμένο Βασίλειο, όπως ακριβώς ένας οικοδόμος ή ένας υδραυλικός. Κι αν για έναν φτασμένο ποδοσφαιριστή που θα αποτελεί το κορύφωμα της καριέρας του η μετακίνησή του σε μια μεγάλη αγγλική ομάδα αυτό θα είναι πια απλή τυπική διαδικασία, το ίδιο δεν ισχύει για τις δεκάδες ταλεντάκια που κάθε χρόνο περνούσαν τη Μάγχη για να ενταχθούν, με τα αστέρια να λάμπουν στα μάτια τους, στις ακαδημίες ή τις ομάδες αναπληρωματικών των αγγλικών συλλόγων.
Το ίδιο ισχύει και για τους Ελληνες παίκτες της Σούπερ Λίγκας, που θα δυσκολευθούν να πάρουν άδεια εργασίας, προερχόμενοι από ένα πρωτάθλημα χαμηλού επιπέδου και ανήκοντας σε ομοσπονδία εκτός της πρώτης 50άδας της FIFA, άρα εξασφαλίζοντας λίγους πόντους στο πόιντ σίστεμ των Βρετανών για μια βίζα.
Λεπτομερείς απαιτήσεις υπάρχουν για προπονητές, γυμναστές, διατροφολόγους, σκάουτερ και όλες τις άλλες ειδικότητες επαγγελματιών του ποδοσφαίρου. Ολα αυτά κατατείνουν στη σταδιακή απομάκρυνση από τους Ευρωπαίους, αυτό δηλαδή που ήθελαν(;) και οι Αγγλοι…