Σε «hotspot» για θαλάσσιους καύσωνες μετατρέπεται ο Θερμαϊκός Κόλπος, σύμφωνα με νέα επιστημονική έρευνα.
Το φαινόμενο αυτό αφορά περιόδους ασυνήθιστα υψηλών θερμοκρασιών θαλασσινού νερού σε σύγκριση με τις τυπικές θερμοκρασίες, με συνέπειες στον ενάλιο πλούτο.
Ειδικότερα, σύμφωνα με ωκεανογραφική έρευνα που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Journal of Marine Science and Engineering» διαπιστώθηκε ότι γεγονότα θαλάσσιου καύσωνα στον Θερμαϊκό «όχι μόνο συμβαίνουν κοντά στην επιφάνεια της θάλασσας, αλλά εκτείνονται επίσης σε ολόκληρη τη στήλη νερού, ειδικά στο ρηχότερο εσωτερικό».
Όπως αναφέρεται, οι υψηλότερες θερμοκρασίες στον Θερμαϊκό παρατηρήθηκαν το 2021 και το 2023 ενώ τα καλοκαίρια αυτών των δύο ετών ήταν τα πιο ζεστά από τα ολόκληρη την περίοδο, επηρεάζοντας αρκετούς περιβαλλοντικούς και κοινωνικοοικονομικούς παράγοντες της περιοχής, όπως οι μυδοκαλλιέργειες.
Επιπλέον, σύμφωνα με την έρευνα, οι θαλάσσιοι καύσωνες έχουν σημαντικές βιοχημικές επιπτώσεις, επηρεάζοντας το θαλάσσιο περιβάλλον και προκαλώντας γεγονότα μαζικής θνησιμότητας σημαντικών ζώντων οργανισμών με σημαντικές επιπτώσεις στην υδατοκαλλιέργεια, την αλιεία, τον τουρισμό και την ανθρώπινη υγεία.
Αύξηση και στην αλατότητα
Αύξηση έχει παρατηρηθεί επίσης στην αλατότητα, η οποία έφτασε στο υψηλότερο επίπεδο που μετρήθηκε μετά το 2020, γεγονός που σχετίζονται με υψηλές θερμοκρασίες και πιθανές αλλαγές στους ρυθμούς βροχοπτώσεων και τις εκροές εκροών ποταμών.
Είναι χαρακτηριστικό ότι οι αλλαγές στην αλατότητα μπορεί επίσης να επηρεάσουν την ποικιλότητα των ειδών, την αποδοτικότητα χρήσης των πόρων και την παραγωγικότητα, ειδικά στο πλαίσιο της κλιματικής αλλαγής, όπου οι βραχυπρόθεσμες αλλαγές θερμοκρασίας κατά τη διάρκεια των κυμάτων καύσωνα αναμένεται να αυξηθούν σε συχνότητα και το μέγεθος κατά τον 21ο αιώνα που διανύουμε τώρα.
Οι ειδικοί επισημαίνουν ότι «υπήρξε σοβαρή επιδείνωση της περιβαλλοντικής ποιότητας του Θερμαϊκού Κόλπου κατά τις δεκαετίες του 1970 και του 1980 όταν η επεξεργασία των αστικών λυμάτων απουσίαζε εντελώς».
Τι μέτρα πρέπει να ληφθούν;
Μετά τη δεκαετία του 1990 παρατηρήθηκε σταθερή τάση ανάκαμψης. Ωστόσο, μέχρι στιγμής, ο στόχος μιας «καλής περιβαλλοντικής κατάστασης» που επιβάλλεται από την εθνική νομοθεσία και τις ευρωπαϊκές οδηγίες δεν έχει επιτευχθεί.
Παράλληλα αναφέρεται ότι ο Θερμαϊκός Κόλπος είναι «ένα ανθεκτικό αλλά εύθραυστο παράκτιο οικοσύστημα, που αντιμετωπίζει έντονες πιέσεις από το φυσικό περιβάλλον και τις ανθρωπογενείς δραστηριότητες».
Οι βασικές συστάσεις των επιστημόνων περιλαμβάνουν τη δημιουργία ενός ευρέος δικτύου παρακολούθησης του Θερμαϊκού με μόνιμους και νέους σταθμούς, τον εντοπισμό και την παρατήρηση ανθρωπογενών στρεσογόνων παραγόντων, ενισχυμένα μέτρα προστασίας και ενσωμάτωση προηγμένων τεχνολογιών.
Προτείνεται η σύσταση εποπτικού οργάνου προκειμένου να υποβοηθά τη διακυβέρνηση και η ανάληψη δράσεων για βιώσιμες λύσεις με σκοπό τον μετριασμό των ανθρωπογενών επιπτώσεων και την προώθηση πρακτικών φιλικών προς το περιβάλλον που είναι υψίστης σημασίας για την ανθεκτικότητα της περιοχής και τη διατήρηση των υπηρεσιών του οικοσυστήματος στο μέλλον.
Σημειώνεται ότι, στην έρευνα συμμετείχαν έντεκα ερευνητές, μεταξύ των οποίων και οι καθηγητές του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Γιάννης Ανδρουλιδάκης, Χρήστος Μακρής και Γιάννης Κρεστενίτης αλλά και η Κατερίνα Κομπιάδου, από το Πανεπιστήμιο του Algarve.