Η κυρίαρχη κουλτούρα, η κουλτούρα που ταιριάζει με την καταναλωτική κοινωνία, τον ατομικισμό, τον πολυπολιτισμο είναι στον αντίποδα με θεσμούς όπως η Εκκλησία, τα μεγάλα εθνικά αφηγήματα.
Αυτό το έντονα ατομικιστικό αδιάφορο κλίμα, μερικές φορές εχθρικό, προς την θρησκεία, την ορθόδοξη εκκλησία ως συλλογικό, με τα τελετουργικά, ερμηνεύει τα δυσανάλογα αυστηρά μέτρα λόγω κορονοϊού,προς την εκκλησία ( έτσι δεν μπορεί κάποιος ούτε κατά μόνας να ανάψει ένα κερί,ούτε κηδεία με κόσμο τηρουμένων των αποστάσεων,τηρουμένων των αποστάσεων μπορεί κάποιος να πάρει καφέ,ενώ δεν μπορεί να μπει στην εκκλησία).
Η κυρίαρχη αντίληψη,χωρίς να εκφράζει την πλειοψηφία του ελληνικού λαού, επιβάλλεται με διατάγματα και νόμους.