Γιάννης Λούλης :Οι αγορές, οι πανικόβλητοι, οι αυτάρεσκοι

 24686a

Ας σταθούμε τη φορά αυτή στη γενικότερη εικόνα: Οι εγχώριες πολιτικές ελίτ έχουν αναδείξει και πάλι το χειρότερο (ήδη κακό) εαυτό τους. Άλλωστε, από την πρώτη στιγμή που εκδηλώθηκε η οικονομική κρίση ήταν, με διαφορά, οι πιο προβληματικές της Ευρωζώνης.

Τώρα, καθώς η χώρα ισορροπεί πάντα στην κόψη του ξυραφιού παραμένοντας το «μαύρο πρόβατο», οι βασικοί κομματικοί ανταγωνιστές διολισθαίνουν σε έναν πολιτικό εκτροχιασμό. Οι κυβερνώντες και η αξιωματική αντιπολίτευση διαπράττουν λάθη και ατοπήματα, οι μεν πρώτοι υπό το κράτος πανικού και οι δεύτεροι υπό το κράτος αυταρέσκειας.

Τα κυβερνητικά κόμματα προσέγγισαν με σοβαρά λάθη τις ευρωεκλογές ανεβάζοντας το πολιτικό κόστος τους. Όταν υπέστησαν καθαρή ήττα πανικοβλήθηκαν. Ακολούθησαν τα λάθη επί λαθών του ανασχηματισμού, του ΕΝΦΙΑ, της εκκίνησης του αφηγήματος «βγαίνουμε από τα μνημόνια» με τη διαβόητη συνάντηση-φιάσκο στο Παρίσι, τους τραγικούς χειρισμούς στη ΔΕΘ και προσφάτως την άκρατη επιπολαιότητα άρνησης οποιασδήποτε οικονομικής υποστήριξης από Ευρωπαίους και ΔΝΤ, διότι μπορούμε δήθεν μόνοι και ανεξέλεγκτοι να σταθούμε στα πόδια μας! Για να ακολουθήσει η θύελλα των αγορών.

Η πραγματικότητα είναι σκληρή και ωμή. Όπως σημείωνα την περασμένη εβδομάδα πριν από την έκρηξη των spreads, οι αγορές δεν εμπιστεύονται τη μεταρρυθμιστική βούληση του πολιτικού προσωπικού της χώρας. Γι’ αυτό απαιτούν αυστηρούς ελέγχους. Η Πορτογαλία αντιθέτως προκαλεί εμπιστοσύνη, διότι οι πολιτικοί της υλοποιούν μεταρρυθμίσεις οικεία βουλήσει. Ενώ η Ιρλανδία είναι ήδη σε άλλο πλανητικό σύστημα. Ντράγκι, Λαγκάρντ, Ευρωπαίοι, είχαν όλοι προειδοποιήσει την κυβέρνηση Σαμαρά να αφήσει στην άκρη κομπορρημοσύνες. Όμως αυτή έπαιζε μικροκομματικά παιχνίδια με έναν υφέρποντα λαϊκισμό, που άλλωστε έχει σημαδέψει την αντιπολιτευτική φάση Σαμαρά.

Κανείς σοβαρός ξένος αναλυτής δεν θεωρεί κεντρικό υπεύθυνο τον ΣΥΡΙΖΑ και την προοπτική πρόωρων εκλογών για την «εκδίκηση των αγορών». Άλλες είναι οι ευθύνες του ΣΥΡΙΖΑ. Κατ’ αρχήν, πρόκειται για μια λαϊκιστική αντιπολίτευση, κάτι που ευτυχώς για τον ίδιο τον ΣΥΡΙΖΑ έχει προεισπραχθεί από την κοινή γνώμη λόγω όλων των προηγούμενων αντιπολιτεύσεων της χώρας. Πιο σοβαρό είναι πως λόγω της ανοδικής του πορείας βρίσκεται σε φάση μιας αυτάρεσκης νιρβάνας και κάνει πλέον και αυτός σοβαρά λάθη. Κατ’ αρχήν, έχει πάθει υστερία με τις πρόωρες εκλογές αντί να αναδεικνύει ήρεμη αυτοπεποίθηση. Η δε χονδροειδής γκάφα του εκπροσώπου του (με το καταγέλαστο δημοσίευμα) εντάσσεται στο εντός ΣΥΡΙΖΑ κλίμα και προσδιορίζεται από αυτό. Όσο πιο αυτάρεσκος είναι όμως κάποιος, τόσο υπονομεύει εκείνα που τον ευνοούν. Διότι χάνει το μέτρο.

Η χώρα πορεύεται σε ολισθηρό δρόμο λόγω του αδιόρθωτου κομματικού της συστήματος. Διαθέτει πλέον μια αδύναμη, σπασμωδική και άκριτη κυβέρνηση. Που έχει φθάσει στο σημείο να κινδυνολογεί για τις καταθέσεις. Διαθέτει επίσης μια επιπόλαιη αξιωματική αντιπολίτευση που λαϊκίζει, ενώ είναι αμφίβολο εάν είναι έτοιμη, εφόσον κερδίσει, να αντιμετωπίσει με στοιχειώδη ρεαλισμό τις μεγάλες προκλήσεις. Ίσως το μόνο θετικό είναι το χαστούκι των αγορών στις λαϊκίστικες επιλογές της κυβέρνησης Σαμαρά, κάτι που ταυτόχρονα αποτελεί ηχηρή προειδοποίηση στον ΣΥΡΙΖΑ για τους απλοϊκούς παλικαρισμούς του. Όμως, οι πανικόβλητοι από τη μια πλευρά και οι αυτάρεσκοι από την άλλη, είναι τελικά σε θέση να πάρουν το μήνυμα; Ή βρίσκονται πάντα στον κόσμο τους;

.