Διατελέσαντες Δήμαρχοι στον Δήμο Τρικκαίων από το 1881 έως σήμερα 2014

 

 

Καχριμπάν Βέης

 

Μετά την απελευθέρωση από τους Τούρκους Δήμαρχος Τρικκαίων διατελούσε ο διορισμένος από την Ελληνική Κυβέρνηση Οθωμανός Χατζή Μουχουευτίν Βέης Καχριμπάν Βέης (Καδρής-Μεχμέτ Βέης), φιλέλληνας, ο οποίος προσέφερε πολλές υπηρεσίες στο έθνος επί τουρκοκρατίας και κατά την εισβολή των Τούρκων το 1897.

 

 

Κωνσταντίνος Ραδινός (1883-1887)

 

Ο Κωνσταντίνος Ραδινός καταγόταν από τα Τρίκαλα. Σπούδασε Ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Έλαβε ενεργό μέρος στον αγώνα για την απελευθέρωση της Θεσσαλίας. Λόγω των φρονημάτων του εξορίστηκε δύο φορές και δημεύτηκε η περιουσία του από τους Τούρκους.

Εξάσκησε στα Τρίκαλα προξενικά καθήκοντα. Μετά την προσάρτηση της Θεσσαλίας στο Ελληνικό κράτος εξελέγη βουλευτής.

Ήταν ο πρώτος εκλεγμένος Δήμαρχος των Τρικάλων μετά την απελευθέρωση από τους Τούρκους.

Ο Κωνσταντίνος Ραδινός για να υποστηρίξει την εκλογή του, έταξε στους δημότες χωρικούς, να τους απαλλάξει από την στρατιωτική θητεία και να τους δώσει 2-3 στρέμματα γης χωρίς δικαστική απόφαση.

Η θητεία του, ως Δήμαρχος διήρκησε από τον Ιούνιο του 1883 ως τον Ιούνιο του 1887.

Στον Κωνσταντίνο Ραδινό οφείλεται η ιδέα του πρώτου σχεδίου της πόλης που συντάχθηκε το 1885 από τον κρατικό μηχανικό Μένανδρο Ποτεσσάριο. Έβαλε επίσης τα πρώτα θεμέλια λειτουργίας της Δημοτικής Υπηρεσίας.

Ο Κων/νος Ραδινός πέθανε το 1893.

 

 

Γεώργιος Κανούτας του Στεφάνου (1887-1891)

 

Ο Γεώργιος Κανούτας γεννήθηκε στα Τρίκαλα το 1849. Αποφοίτησε από το γυμνάσιο Ιωαννίνων και σπούδασε Ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Μετά το τέλος των σπουδών του το 1873 εγκαταστάθηκε στα Τρίκαλα, όπου άσκησε το επάγγελμα του ιατρού. Παράλληλα με την άσκηση του επαγγέλματος του, ανέπτυξε έντονη δράση για την Ένωση της Θεσσαλίας.

 

Ο Γεώργιος Κανούτας σύμφωνα με το προσωπικό του ημερολόγιο αναφέρει: «μου ανετέθη από την κυβέρνηση Τρικούπη η αναπλήρωση του Δημάρχου Οθωμανού Καρδή-Βέη και η διοίκηση του Δήμου Τρικκαίων ως το 1883». Ωστόσο στις εφημερίδες της εποχής Δήμαρχος αναφέρεται ο Καρδής-Βέης.

Ως εκλεγμένος Δήμαρχος υπηρέτησε κατά τα έτη, 1887-1891, 1903-1907, 1907-1914. Η κατεδάφιση των τζαμιών στη διάρκεια της δημαρχίας του εξόργισε τους Τούρκους, ώστε, όταν ανακατέλαβαν την πόλη το 1897, κατέστρεψαν ολοσχερώς το σπίτι του και η οικογένεια του διέφυγε στην Αθήνα μέσω των βουνών.

Ο Γεώργιος Κανούτας κατεβαίνει στις εκλογές του 1887 υποστηριζόμενος από τους βουλευτές Ζάππα και Ταμπράζη. Ο προεκλογικός αγώνας ήταν οξύς. Τα δύο πρώτα χρόνια της θητείας του ήταν δύσκολα λόγω της κριτικής που ασκούσε η αντιπολίτευση.

Στις εκλογές του 1903, στις οποίες ο Κανούτας κέρδισε, ο εκλογικός αγώνας ήταν επίσης οξύς αλλά και γραφικός.

Οι εκλογές του 1907 διεξήχθησαν λίγο μετά την πλημμύρα του Ληθαίου ποταμού. Ο Γεώργιος Κανούτας παρέμεινε στη δημαρχεία ως το 1914, διότι, λόγω των Βαλκανικών πολέμων, οι εκλογές του 1912 ματαιώθηκαν.

Στο διάστημα της Δημαρχίας του Γεωργίου Κανούτα έγιναν τα περισσότερα έργα στην πόλη. Για την καλή λειτουργία των υπηρεσιών του δήμου προέβη στην εσωτερική αναδιοργάνωση του προσωπικού.

Σ’ αυτόν οφείλεται για πρώτη φορά η εφαρμογή του σχεδίου πόλεως, οι ρυμοτομικές ρυθμίσεις, το άνοιγμα των οδών της πόλεως (Ασκληπιού, η οποία του στοίχισε και την αποτυχία στις επόμενες εκλογές). Τότε κατασκευάστηκε η σημερινή κεντρική πλατεία, αφού κατεδαφίστηκε το οθωμανικό τέμενος (Παζάρ Τζαμί), γύρω από το οποίο γινόταν η εβδομαδιαία αγορά. Η ανέγερση της Δημοτικής Αγοράς (Χασάπικα) και των σφαγείων, με αρχιτέκτονα-μηχανικό τον Ποτεσάριο.

Στον Κανούτα οφείλεται η κατασκευή του συστήματος υπονόμων όμβριων υδάτων. Συνέταξε με μηχανικούς πλήρη σχεδιαγράμματα για την διαρρύθμιση της κοίτης του Ληθαίου.

Άνοιξε πρώτος τα ημιαρτεσιανά. Προμηθεύτηκε σιδερένια βυτία για το κατάβρεγμα. Προέβη στην αγορά του υδρόμυλου της συνοικίας Καραμαλή και στην κατεδάφιση του υπάρχοντος φράγματος. Έστρωσε πολλούς δρόμους και προμηθεύτηκε τον πρώτο οδοστρωτήρα από την Αγγλία.

Προμηθεύτηκε μεγάλο καταβρεχτήρα. Κατασκεύασε νέες γέφυρες και επισκεύασε παλιές. Έστησε το κεντρικό αποχωρητήριο με την υδαταποθήκη.

Αποπεράτωσε σχολεία. Έχτισε τα σχολεία Κουτσομυλίων, Ισραηλιτικής Κοινότητας και Επισκέψεως. Ενδιαφέρθηκε για το νεκροταφείο της πόλης. Δενδροφύτευσε πολλούς δρόμους. Ανήγειρε πυριτιδαποθήκη έξω από την πόλη, η οποία τότε ήταν αναγκαία για την πρόληψη καταστροφών.

Επί των ημερών του το 1888 κατασκευάστηκε η μεγάλη κεντρική γέφυρα από Γάλλους μηχανικούς, με έξοδα του κράτους. Πρωτοστάτησε στην ίδρυση του Πολιτικού Νοσοκομείου.

Κατά την διάρκεια της θητείας του στη δημαρχεία την περίοδο 1907-1914 διοργανώθηκαν το 1908, οι Πανελλήνιοι Αθλητικοί Αγώνες και οι Πανελλήνιοι Σκοπευτικοί Αγώνες τα «Ελευθέρια».

Ο Γεώργιος Κανούτας τιμήθηκε με τον αργυρό Σταυρό των ιπποτών του Βασιλικού Τάγματος του Σωτήρος την 1η Νοεμβρίου 1889.

Ο Γεώργιος Κανούτας πέθανε το 1929. Αποφασίστηκε η παραχώρηση του τάφου του, «τιμής ένεκεν», για τις πολύτιμες υπηρεσίες του στην πόλη. Προς τιμήν του δόθηκε το όνομα του σε μία από τις οδούς της πόλης.

 

Παναγιώτης Χατζηγάκης του Ιωάννου (1891-1895)

 

Ο Παναγιώτης Χατζηγάκης γεννήθηκε στο Περτούλι το 1849. Παρακολούθησε τα σχολικά του μαθήματα στα Ιωάννινα.

Μετά την απελευθέρωση της Θεσσαλίας εξελέγη Δήμαρχος του Δήμου Αιθήκων. Αργότερα μετέφερε την πολιτική του δραστηριότητα στα Τρίκαλα και εξελέγη Δήμαρχος Τρικκαίων κατά τα έτη 1891-1895, 1895-1899, 1899-1903, 1914-1928.

Παραμονές των εκλογών του 1891 ο Νομάρχης Βάρβολης διέταξε την εγγραφή στα Δημοτολόγια του Δήμου Τρικκαίων 1000 περίπου Περιβολιωτών και Σαμαριναίων. Ο Κανούτας φοβούμενος, ότι οι βλάχοι θα ψηφίσουν Χατζηγάκη, ζητά την βοήθεια του Τούρκου πρόξενου, με το πρόσχημα ότι τα χωριά Περιβόλι και Σαμαρίνα ανήκουν στην Τουρκία και οι κάτοικοι είναι Οθωμανοί υπήκοοι.

Στον Ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897 ο Παναγιώτης Χατζηγάκης εγκαταστάθηκε στο Περτούλι. Στο Δήμο Τρικκαίων δημαρχεύει ο Α΄ Πάρεδρος Βασίλειος Ντιλιλίγκας, κομματάρχης του Παν. Χατζηγάκη.

Οι εκλογές του 1914 διεξήχθησαν για πρώτη φορά με ψηφοδέλτια. Παλαιότερα ψήφιζαν με σφαιρίδια. Λόγω του Α΄ Παγκοσμίου πολέμου και της Μικρασιατικής καταστροφής ο Παν. Χατζηγάκης παραμένει δήμαρχος ως το 1925.

Στις εκλογές του Οκτωβρίου 1925 για πρώτη φορά συμμετέχει και ο κουμμουνιστικός όμιλος με υποψήφιο τον δικηγόρο Νικ. Ματούση. Ο Παν. Χατζηγάκης επανεκλέγεται Δήμαρχος, αλλά η εκλογή πολλών συμβούλων του κουμμουνιστικού ψηφοδελτίου δυσκολεύει το έργο του.

Ο Παν. Χατζηγάκης κατασκεύασε νέες οδούς στην πόλη. Επί των ημερών του λύθηκε και το ζήτημα του Δωροθέου κληροδοτήματος που μέχρι τότε εκμεταλλευόταν το Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Κατηγορείται ότι οικειοποιήθηκε χρήματα του Δήμου και φυλακίζεται. Ο έλεγχος στα βιβλία του δήμου απέδειξε την αθωότητα του.

Εγκατέστησε τον ηλεκτροφωτισμό.

Πέθανε τον Ιανουάριο του 1928 εν ενεργεία Δήμαρχος. Είχε την μακρότερη θητεία Δημάρχου στην Ελλάδα από την σύσταση του ελληνικού κράτους.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΙΩΑΝΝΟΥ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (1895-1899)

Δεύτερη θητεία, ως Δήμαρχος.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΙΩΑΝΝΟΥ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (1899-1903)

Τρίτη θητεία, ως Δήμαρχος.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΝΟΥΤΑΣ (1903-1907)

Δεύτερη θητεία, ως Δήμαρχος.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΝΟΥΤΑΣ (1907-1914)

Τρίτη θητεία, ως Δήμαρχος.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΙΩΑΝΝΟΥ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (1914-1928)

Τέταρτη θητεία, ως Δήμαρχος.

 

Χρίστος Χατζηγάκης του Παναγιώτη (1928-1929)

 

Ο Χρίστος Χατζηγάκης γεννήθηκε στο Περτούλι το 1888. Τα πρώτα μαθητικά του χρόνια τα πέρασε στα Τρίκαλα. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Διαδέχθηκε τον πατέρα του, Παναγιώτη Χατζηγάκη, στο αξίωμα του Δημάρχου.

Διετέλεσε Δήμαρχος Τρικκαίων κατά τα έτη 1928-1929, 1929-1934, 1945-1946.

Στις εκλογές του 1928 ο Χρίστος Χατζηγάκης εκλέχτηκε Δήμαρχος με αναπληρωματικές εκλογές, λόγω θανάτου του Δημάρχου Παναγιώτη Χατζηγάκη.

Σε αυτές τις εκλογές οι παραδοσιακοί ψηφοφόροι του Παναγιώτη Χατζηγάκη διασπώνται.

Το καλοκαίρι του 1929 διεξάγονται πανελληνίως οι Δημοτικές εκλογές, στις οποίες νικητής αναδεικνύεται ο Χρίστος Χατζηγάκης.

Στις ημέρες της δημαρχίας του Χρ. Χατζηγάκη αγοράστηκαν τα οικόπεδα για την ανέγερση του νοσοκομείου και κτίσθηκε το κεντρικό τμήμα του. Ρυμοτομήθηκαν διάφορες οικοδομές για την διάνοιξη διαφόρων οδών της πόλης και αποζημιώθηκαν οι ιδιοκτήτες τους. Έγινε σύνταξη σχεδίου της πόλεως Τρικάλων, των υπόνομων, των λουτρών, της διαρρυθμίσεως της κοίτης του Ληθαίου ποταμού.

Αγοράσθηκε το οικόπεδο και κτίστηκε το γκαράζ των αυτοκινήτων, οι στάβλοι και οι αποθήκες του δήμου. Αγοράστηκε οδοστρωτήρας και απορροφητική μηχανή νερού. Κατασκευάστηκαν 156 νέοι δρόμοι και μικροί υπόνομοι. Αγοράστηκε το οικόπεδο του Ε΄ Δημοτικού Σχολείου στη συνοικία Βουλγάρικα και κτίσθηκε η λιθοδομή αυτού.

Αγοράστηκαν δύο καταβρεχτήρες και δύο αυτοκίνητα ανατρεπόμενα για την καθαριότητα της πόλης. Επισκευάστηκαν τα δημοτικά σχολεία Κουτσομυλίων, Αγίας Μονής και Επισκέψεως. Επισκευάστηκε εσωτερικά και εξωτερικά η Δημοτική Αγορά. Επισκευάστηκαν και αυξήθηκαν τα σφαγεία.

Πέθανε το 1947.

 ΧΡΙΣΤΟΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (1929-1934)

Δεύτερη θητεία, ως Δήμαρχος.

 

Θεοδόσιος Θεοδοσόπουλος (1934-1942)

 

Ο Θεοδόσιος Θεοδοσόπουλος γεννήθηκε στα Τρίκαλα το 1886. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Το 1909 ανακηρύχθηκε διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Από νεαρή ηλικία ασχολήθηκε με τα κοινά. Κατά τα έτη 1915-1917 εξελέγη βουλευτής του νομού Τρικάλων. Από το 1921-1923 έμεινε στη Γερμανία ασχολούμενος με το καπνεμπόριο. Τα έτη 1924-1927 διέμενε στην Αθήνα όπου ασχολήθηκε με χρηματιστηριακές εργασίες.

Το 1928 ίδρυσε με τον πατέρα του Ανώνυμη Τραπεζική Εταιρία με έδρα τα Τρίκαλα με την επωνυμία ΤΡΑΠΕΖΑ ΘΕΟΔΟΣΟΠΟΥΛΟΥ Α.Ε.

Το 1934 εξελέγη Δήμαρχος Τρικκαίων και παρέμεινε μέχρι τις 27 Φεβρουαρίου 1942, οπότε και παύεται από το αξίωμα του Δημάρχου κατόπιν απαιτήσεως των στρατευμάτων κατοχής και στη θέση του διορίζεται ο Φίλιππος Χριστοδήμος.

Κατά την θητεία του στο αξίωμα του Δημάρχου αναμορφώθηκε η πόλη των Τρικάλων. Διοργάνωσε την εσωτερική διοίκηση του δήμου, αφού αρχικά απέλυσε όλους τους αργόμισθους.

Σ’ αυτόν οφείλεται το 1937 η τροποποίηση και επέκταση του σχεδίου πόλεως. Επιμελήθηκε την κατασκευή των κεντρικών πλατειών της πόλης και του καλλωπισμού τους. Διαρρύθμισε το Φρούριο με την κατασκευή δρόμου για το ανέβασμα και την ανέγερση λιθόκτιστου πύργου πάνω στον οποίο τοποθετήθηκε το 1936 το ρολόι της πόλης.

Αποπεράτωσε το Δημοτικό Νοσοκομείο, το οποίο δωρήθηκε στο κράτος για να γίνει το Κρατικό Νοσοκομείο Τρικάλων. Αγοράστηκαν αρκετές εκτάσεις γύρω από τους λόφους της πόλης και μεγάλα οικόπεδα, όπως το οικόπεδο όπου κτίστηκε το Α΄ Γυμνάσιο Αρρένων. Συμπλήρωσε το δίκτυο υπονόμων.

Ανακαίνισε την Δημοτική Αγορά. Έργο μεγάλης σημασίας ήταν η απαλλοτρίωση χώρου 50.000 τ.μ. στο κέντρο της πόλης για την δημιουργία Δημοτικής Ζωαγοράς. Το έργο πάρα τις προσπάθειες δεν ολοκληρώθηκε λόγω του πολέμου του 1940.

Όλα τα έργα τα πραγματοποίησε από τον προϋπολογισμό του δήμου, χωρίς να τον επιβαρύνει με δάνεια.

Το 1934 προσέφερε οικόπεδο προς το δήμο Τρικκαίων, το οποίο ο δήμος το παραχώρησε στον ΟΤΕ για την ανέγερση κτιρίου. Παραχώρησε το οικόπεδο όπου στεγάζεται ο Α΄ Παιδικός Σταθμός. Διέθεσε σημαντικά ποσά σε δωρεές. Για την δράση του κατά την πολεμική περίοδο 11-15 Απριλίου 1941 του απονεμήθηκε το Στρατιωτικό Μετάλλιο εξαίρετων πράξεων.

Φονεύθηκε το 1943 από τα Γερμανικά Στρατεύματα. Η πόλη για να τον τιμήσει έδωσε το όνομα του σε μία από τις οδούς της.

 

Φίλιππος Χρηστόδημος (1942-1943)

 

Ο Φίλιππος Χρηστόδημος γεννήθηκε στα Τρίκαλα το 1886. Σπούδασε Ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Διετέλεσε επί σειρά ετών πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Τρικάλων και βουλευτής κατά τα έτη 1926-1935.

Διορίστηκε Δήμαρχος το Φεβρουάριο του 1942 ως τον Μάιο του 1943.

Λόγω της κατοχής δεν υπήρχαν χρήματα για να προβεί στην πραγματοποίηση έργων. Βοήθησε όμως την πόλη ηθικά. Ως πρόεδρος του Ε.Ε.Σ. έδινε εγγύηση στους Γερμανούς, ότι πολλοί συμπολίτες του ήταν νομοταγείς.

Επίσης απάλλασσε συμπολίτες κατά την ιατρική εξέταση, οι οποίοι προοριζόταν για επικίνδυνες εργασίες με το πρόσχημα, ότι ήταν ακατάλληλοι λόγω υγείας.

Ήταν ο υποκινητής της δωρεάς της Ελένης Ζωγράφου για την ίδρυση του Δημοτικού Ωδείου.

Το 1950 έγραψε και εξέδωσε το βιβλίο «Ο Βίος και το έργο του Φρειδερίκου Σοπέν».

Πέθανε το 1961.

 

Αχιλλέας Παπαθανασίου (1943-1944)

 

Ο Αχιλλέας Παπαθανασίου γεννήθηκε στο Αργύριο Καρδίτσας το 1890. Μετά τις βασικές σπουδές του κατατάγηκε εθελοντικά στο 5ο Σύνταγμα Πεζικού το 1910 και έφτασε στο βαθμό του υποστρατήγου. Αποστρατεύθηκε το 1945.

Διορίστηκε Δήμαρχος, εν ενεργεία υποστράτηγος, από την κυβέρνηση του Ιωάννη Ράλλη, από τον Ιούνιο του 1943 ως τον Οκτώβριο του 1944.

Ενώ υπηρετούσε ως Δήμαρχος συνελήφθηκε από τους αντιφρονούντες και φυλακίστηκε στις φυλακές Τρικάλων. Αποφυλακίσθηκε με την υπογραφή της συνθήκης της Βάρκιζας και ανέλαβε ξανά τα καθήκοντα του δημάρχου από τον Μάρτιο ως τον Μάιο του 1945.

Κατά την διάρκεια της δημαρχίας του εκδόθηκαν χαρτονομίσματα. Στην θητεία του δεν πραγματοποιήθηκαν έργα, διότι τα έσοδα μόλις επαρκούσαν για την μισθοδοσία των υπαλλήλων.

 

Νικόλαος Κλιάφας (1944-1945)

 

Ο Νικόλαος Κλιάφας διατέλεσε Δήμαρχος κατόπιν διορισμού από τον Οκτώβριο του 1944 ως το Φεβρουάριο του 1945.

ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ (1945)

Κατόπιν διορισμού από τον Μάρτιο ως τον Μάιο του 1945.

ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΠΑΛΛΑΝΤΖΑΣ (1945-1946)

Κατόπιν διορισμού από τον Μάιο του 1945 ως τον Ιανουάριο του 1946.

ΧΡΙΣΤΟΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (1946)

Κατόπιν διορισμού από τον Ιανουάριο ως τον Ιούνιο του 1946.

 

 

Ηρακλής Ρέτος (1946-1950)

 

Ο Ηρακλής Ρέτος γεννήθηκε στο Ηλιοχώρι (Δοβρίνοβον) Ζαγορίων Ηπείρου το 1884, αλλά σε πολύ νεαρή ηλικία εγκαταστάθηκε στα Τρίκαλα όπου τελείωσε τις γυμνασιακές του σπουδές.

Σπούδασε Φαρμακευτική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Διετέλεσε πρόεδρος διαφόρων συλλόγων, σωματείων και κοινωνικών ιδρυμάτων.

Διορίστηκε Δήμαρχος από τον Ιούνιο του 1946 ως τον Αύγουστο του 1950.

Επί της δημαρχίας του ανοίχθηκαν αρτεσιανά. Προωθήθηκε το θέμα κατασκευής του Σταδίου.

Κατασκευάστηκαν ξύλινα παραπήγματα για τους άστεγους του εμφυλίου πολέμου.

Αγοράσθηκαν δύο καταβρεχτήρες.

Πέθανε το 1957.

 

Νικόλαος Γκότζιος (1950-1951)

 

Ο Νικόλαος Γκότζιος υπήρξε Πρωτοδίκης Υπηρεσιακός Δήμαρχος κατόπιν διορισμού από τον Αύγουστο του 1950 ως τον Ιούνιο του 1951.

 

 

Στυλιανός Χατζηστεργίου (1951-1954)

 

Ο Στυλιανός Χατζηστεργίου γεννήθηκε στα Τρίκαλα το 1904. Για σαράντα επτά έτη διηύθυνε το ιδιόκτητο εργοστάσιο ποτοποιίας, το οποίο σταμάτησε την λειτουργία του το 1969 όταν συνταξιοδοτήθηκε.

Οι εκλογές του 1951 ήταν, οι πρώτες μεταπολεμικές εκλογές, από το 1934.

Η εκλογή του Δημάρχου ήταν έμμεση. Ήταν η πρώτη φορά που δόθηκε δικαίωμα ψήφου στις γυναίκες και πρώτη φορά εκλέχθηκε γυναίκα δημοτική σύμβουλος (Λουκία Κέμου).

Στις εκλογές του 1951 εξελέγη Δήμαρχος, κατόπιν κοινής συμφωνίας των υποψηφίων δημάρχων Στέφανου Παλλαντζά και Μιχαήλ Χατζηγάκη, ως επιτυχών σύμβουλος του συνδυασμού του Χατζηγάκη.

Κατά την διάρκεια της δημαρχίας του έγιναν διάφορα έργα. Στρώσιμο με αμμοχάλικο και κυλίνδρωση οδών μέσα στην πόλη και σε συνοικισμούς, κατασκευή υπονόμων, γεφυρών, αρτεσιανών, πλατειών, γεφυροπλάστιγγας, αποστραγγιστικών και εγγειοβελτικών έργων και επέκταση των δημοτικών σφαγείων.

Φρόντισε για το εργοστάσιο γάλακτος. Στις μέρες του ο Δήμος Τρικκαίων έγινε ιδιοκτήτης του Σταδίου και του παραχωρήθηκε ο χώρος για την ανέγερση του Β΄ Γυμνασίου Αρρένων.

 

 

Στέφανος Δημ. Παλατζάς (1955-1959)

 

Ο Στέφανος Παλατζάς γεννήθηκε στο Παλαιομονάστηρο Τρικάλων το 1890. Το 1910 κατατάγηκε στο Στρατό εθελοντής δεκανέας ως τελειόφοιτος Γυμνασίου.

Οι προαγωγές του ήταν για ανδραγαθία και κατά εκλογή. Τιμήθηκε με 10 παράσημα μεταξύ των οποίων, τρία είναι πολεμικοί σταυροί ξένων κρατών (Γαλλίας, Αγγλίας, Σερβίας). Τέθηκε σε πολεμική διαθεσιμότητα λόγω των πολεμικών του τραυμάτων.

Το 1923 η κυβέρνηση τον διόρισε στρατιωτικό Νομάρχη Κοζάνης και αργότερα Φλώρινας για περισσότερο από δύο χρόνια.

Διορίστηκε Δήμαρχος Τρικκαίων από τον Μάιο του 1945 ως τον Ιανουάριο του 1946 από την κυβέρνηση Πλαστήρα.

Έλαβε μέρος στις εκλογές του 1951, τις πρώτες μεταπολεμικές εκλογές από το 1934, αλλά κατόπιν διαφωνίας με τον αντίπαλο του Μιχαήλ Χατζηγάκη, διορίσαν από κοινού Δήμαρχο τον Στυλιανό Χατζηστεργίου.

Αιρετός Δήμαρχος εξελέγη ο Στέφανος Παλλαντζάς το 1954 για την τετραετία 1955-1959. Η εκλογή του Δημάρχου ήταν άμεση.

Κατά την θητεία του προχώρησαν οι ενέργειες για την ανέγερση κτιρίου του Κρατικού Νοσοκομείου Τρικάλων. Φρόντισε για τον εξωραϊσμό της πόλης. Τοποθέτησε αξονικό φωτισμό στους κεντρικούς δρόμους της πόλης.

Εγκατέστησε κεντρική θέρμανση στα Δημοτικά Λουτρά. Ενδιαφέρθηκε για την επισκευή των καταστημάτων της Δημοτικής Αγοράς. Επέκτεινε και συμπλήρωσε τις κτιριακές εγκαταστάσεις των σφαγείων και φρόντισε για την αποχέτευση τους.

Επισκεύασε γέφυρες, κατασκεύασε υπονόμους, φρόντισε για την οδοποιία, κατασκεύασε αποστραγγιστικές τάφρους. Ύψωσε το περιτοίχισμα και συμπλήρωσε τις εγκαταστάσεις του Δημοτικού Σταδίου.

Στις μέρες του θεμελιώθηκαν το Δημαρχιακό Κατάστημα και το Δημοτικό Ωδείο. Άνοιξε φρέατα-αρτεσιανά σε διάφορα σημεία της πόλης. Κατασκεύασε δεξαμενή για την ύδρευση των Κουτσομυλίων. Φρόντισε για την δεντροφύτευση. Κατέβαλε προσπάθειες για την σύσταση Δημοτικής Φιλαρμονικής στην πόλη. Αγόρασε δύο αυτοκίνητα για την υπηρεσία καθαριότητας.

Πέθανε το 1967. Το Δημοτικό Συμβούλιο «τιμής ένεκεν», παραχώρησε τον τάφο και έδωσε το όνομα του σε μία από τις οδούς της πόλης.

Επίσης το Δημοτικό Συμβούλιο αποφάσισε την ανάρτηση της προσωπογραφίας του στο Δημαρχιακό Κατάστημα, όπως και των άλλων Δημάρχων.

 

 

Ιωάννης Αθαν. Μάτης (1959-1964)

 

Ο Ιωάννης Μάτης γεννήθηκε στον Αμάραντο Καλαμπάκας το 1902. Τελείωσε τις Γυμνασιακές του σπουδές στα Τρίκαλα. Βιομήχανος ως προς το επάγγελμα. Διετέλεσε πρόεδρος του Βιομηχανικού Επιμελητηρίου από το 1952-1965.

Διετέλεσε Δήμαρχος Τρικκαίων για δεκατέσσερα περίπου χρόνια, κατά τα έτη 1959-1964, 1964-1972.

Εξελέγη για πρώτη φορά Δήμαρχος το 1959 και δεύτερη το 1964.

Παρέμεινε Δήμαρχος και μετά το πραξικόπημα των Συνταγματαρχών το 1967 μέχρι το 1971 όπως και το Δημοτικό συμβούλιο.

Αποπεράτωσε το Δημαρχιακό Μέγαρο και τοποθέτησε κεντρική θέρμανση. Κατασκεύασε την πλατεία δικαστηρίων, εξωράισε την πλατεία του Ο.Τ.Ε., την κεντρική πλατεία όπου κατασκεύασε μικρή τεχνητή λίμνη με πολύχρωμο πίδακα και γλυπτό έργο του Νικόλα «ο Πιτσιρίκος».

Διαμόρφωσε το χώρο του Φρουρίου, κατασκεύασε βαθμίδες και το αξιοποίησε με την κατασκευή τουριστικού περιπτέρου. Εξωράισε τμήμα του Ληθαίου.

Διαμόρφωσε τον χώρο Α΄ Νεκροταφείου και όρισε είκοσι τάφους για την παραχώρηση «τιμής ένεκεν» σε εξέχουσες προσωπικότητες της πόλης.

Ενδιαφέρθηκε για την αναδάσωση των δασυλλίων Προφήτη Ηλία, Φρουρίου, Σταδίου. Ενδιαφέρθηκε για την ύδρευση και αποχέτευση της πόλης. Κατασκεύασε υδατοδεξαμενή στο Φρούριο με δάνειο της Κτηματικής Τράπεζας.

Προέβηκε στην προμήθεια υλικού από την Γαλλία για τον φωτισμό της πόλης και φρόντισε για τον αξονικό φωτισμό των οδών της πόλης. Αγόρασε οικόπεδο για την δημιουργία ζωαγοράς. Διέθεσε χρηματικά ποσά σε Δημοτικά Σχολεία και Γυμνάσια.

Αγόρασε εξοπλισμό για το Δημαρχείο μετά την καταστροφή του υπάρχοντος από την πυρκαγιά του 1959. Προχώρησε στη διάνοιξη οδών για την εφαρμογή του σχεδίου πόλεως.

Αγόρασε επιβατικό αυτοκίνητο για την εξυπηρέτηση του εκάστοτε Δημάρχου. Αγοράσθηκαν οχήματα για τις ανάγκες του Δήμου.

Κατά τη θητεία του λύθηκε το στεγαστικό πρόβλημα που δημιούργησε η πολεμική και μεταπολεμική αστυφιλία.

Κατασκεύασε, διαμόρφωσε και ανακαίνισε όλους σχεδόν τους δρόμους της πόλης και των συνοικισμών. Προέβηκε στην επέκταση του σχεδίου πόλεως.

Αγόρασε οικόπεδο για την κατασκευή Ζωαγοράς. Επί των ημερών του λύθηκε το στεγαστικό πρόβλημα που δημιούργησε η πολεμική και μεταπολεμική αστυφιλία.

Ένα από τα μεγάλα έργα του είναι η οδοποιία και η το δίκτυο υπονόμων. Κατασκεύασε, διαμόρφωσε και ανακαίνισε όλους σχεδόν τους δρόμους της πόλης και των συνοικισμών.

Επίσης διαμόρφωσε οδικά όλους τους δρόμους. Διαμόρφωσε τον χώρο της εμποροπανήγυρης και έστρωσε μπετόν. Ενέκρινε την παραχώρηση δημοτικών οικοπέδων για διάφορους σκοπούς όπως, την ανέγερση του Β΄ Δημοτικού Σχολείου, του 9ου Δημοτικού Σχολείου, του Β΄ Γυμνασίου Αρρένων, την ίδρυση του Πυροσβεστικού Σταθμού, την κατασκευή νέας σύγχρονης ζωαγοράς.

Από τα αξιολογότερα έργα του είναι η ύδρευση της πόλης και των χωριών του Δήμου Τρικκαίων.

Επί της δημαρχίας του γκρεμίστηκε η Παλαιά Αγορά και στη θέση της κτίστηκε το υπάρχον κτίριο της Νομαρχίας, με σκοπό ο δήμος να έχει έσοδα από την ενοικίαση καταστημάτων.

Υπό την προεδρία του άρχισαν να λειτουργούν τρία νομικά πρόσωπα, η Δημοτική Βιβλιοθήκη, η Δημοτική Φιλαρμονική, το Δημοτικό Ωδείο. Συγκροτήθηκε επίσης το Δημοτικό Χορευτικό Συγκρότημα.

Επί των ημερών του εκδόθηκε το βιβλίο «Πνευματικά Τρίκαλα».

Ο Δήμαρχος Ιωάννης Μάτης έλαβε συγχαρητήριο επιστολή από τον πρόεδρο της Κύπρου Μακάριο για την ηθική συμπαράσταση του Δήμου Τρικκαίων. Έλαβε επίσης αναμνηστικό της ΕΟΚΑ από τον Διγενή Γρίβα, έπαθλο από το Α’ Σώμα Στρατού.

Μετά την μεταπολίτευση ο Ι. Μάτης έβαλε υποψηφιότητα στις εκλογές της 30 Μαρτίου 1975. Ο Ι. Μάτης πέθανε στις 13 Δεκεμβρίου 1994.

 ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΤΗΣ (1964-1972)

Δεύτερη θητεία, ως Δήμαρχος.

 

Αλέξανδρος Πούλιος (1972-1974)

 

Ο Αλέξανδρος Πούλιος γεννήθηκε στο Μαυρέλι το 1924. Τελείωσε το Γυμνάσιο Τρικάλων και αποφοίτησε από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Μετά τις σπουδές του εγκαταστάθηκε στα Τρίκαλα και άσκησε το επάγγελμα του ιατρού με την ειδικότητα του παιδιάτρου.

Διορίστηκε Δήμαρχος Τρικκαίων με απόφαση του Υπουργείου Εσωτερικών τον Αύγουστο του 1972, ως τον Σεπτέμβριο του 1974.

Έδωσε ιδιαίτερη προσοχή στις παιδικές χαρές και πλατείες. Ενδιαφέρθηκε σχολαστικά για την καθαριότητα της πόλης τοποθετώντας πλαστικά δοχεία απορριμμάτων.

Κατασκεύασε και τοποθέτησε υπαίθρια καθίσματα. Φρόντισε για τη φύτευσή καλλωπιστικών δέντρων. Αγόρασε στολές των εργατών του δήμου.

Συνέβαλε στην οργάνωση των «Α΄ Ασκληπιείων Τρίκκης» 1973. Στις ημέρες του άρχισε η αποζημίωση των χώρων, οι οποίοι προβλέπονταν από το σχέδιο πόλεως για πλατείες και η αποζημίωση ρυμοτομουμένων κτισμάτων. Συστήθηκε για πρώτη φορά συνεργείο απογραφής κτημάτων του δήμου.

Επέκτεινε το δίκτυο υπονόμων και υδρεύσεως. Συμπληρώθηκαν οι ηλεκτρολογικές εγκαταστάσεις και ο ηλεκτροφωτισμός.

Συνέχισε την ασφαλτόστρωση των οδών. Αποφασίστηκε η δωρεάν παραχώρηση οικοπέδου για την ανέγερση Διοικητηρίου.

 

 

Μιχαήλ Άγγελος Κυριαζής (1974-1975)

Ο Μιχάλης Άγγελος Κυριαζής υπήρξε Πρωτοδίκης Υπηρεσιακός Δήμαρχος κατόπιν διορισμού.

 

Κωνσταντίνος Παπαστεργίου (1975-1978)

 

Ο Κων/νος Δ. Παπαστεργίου, γεννήθηκε το 1931 στην Πύλη Τρικάλων και ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του στο Γυμνάσιο Τρικάλων, από όπου αποφοίτησε με το βαθμό «Άριστα».

Σπούδασε Πολ. Μηχ/κός στο Ε.Μ.Πολυτεχνείο, ελθών πρώτος μεταξύ των συμμαθητών του κατά τον χρόνο αποφοίτησης, το 1955. Αμέσως προσλήφθηκε από τον καθηγητή του Ε.Μ.Π. Περικλή Παρασκευόπουλο και τοποθετήθηκε ως εργοταξιάρχης υπαίθρου στη σεισμόπληκτη περιοχή Βόλου.

Υπηρέτησε ως έφεδρος αν/γός τη στρατιωτική του θητεία στην αποκατάσταση των σεισμοπλήκτων δημοσίων κτιρίων Μαγνησίας. Κατά τα έτη 1959-1960 υπηρέτησε ως Δημομηχανικός Τρικκαίων και από τότε αρχίζει η ενασχόληση του με τα κοινά, ειδικότερα με το θεσμό της Τ. Αυτ/σης.

Εκλέχθηκε Δημοτικός σύμβουλος το 1964 και πρόεδρος του Δημ. Συμβουλίου Τρικκαίων το 1965. Τέλος Μαΐου 1967 παραιτείται από το αξίωμα του Δ.Σ. λόγω μη ανοχής του καθεστώτος.

Επανέρχεται ως πρόεδρος του Δ.Σ. το φθινόπωρο του 1974 με την αποκατάσταση της Δημοκρατίας. Το 1975 εκλέγεται για πρώτη φορά ως Δήμαρχος Τρικκαίων και για δεύτερη τετραετία το 1978.

Το 1990 εκλέγεται για τρίτη φορά ως Δήμαρχος Τρικκαίων και το 1994 ως τέταρτη, υπηρετήσας έως τις 31/12/1998, οπότε και αποσύρθηκε οριστικά.

Εκλέχθηκε αρκετές θητείες ως πρόεδρος της Τ.Ε.Δ.Κ. Ν. Τρικάλων και μαζί με τους άλλους συναδέλφους του των πρωτευουσών των Νομών της Θεσσαλίας ίδρυσαν την Ένωση Τ.Ε.Δ.Κ. Θεσσαλίας, το «Κοινό των Θετταλών» όπως το ονόμασαν.

Κατά τα έτη 1990-1994 υπήρξε εκλεγμένος Γενικός Γραμματέας της ΚΕΔΚΕ, με πρόεδρο τον αείμνηστο Αντώνη Τρίτση1990-1994 και με την ιδιότητα του αυτή ήταν εισηγητής πολλών και σημαντικών θεμάτων της Τ. Αυτ/σης. Ιδιαίτερα στα πανελλήνια Συνέδρια της ΚΕΔΚΕ (Χαλκιδική 1992, Χανιά 1998) υπήρξε εισηγητής του Νομ/δίου για την Νομαρχιακή Αυτ/ση (β’ βαθμός Τ.Α.). Για το θέμα αυτό είχε προηγηθεί εκτεταμένη πραγματεία.

Το 1994, στο έκτακτο συνέδριο της ΚΕΔΚΕ, είχε προτείνει την καθιέρωση του 42% ως όριο για την εκλογή των αιρετών οργάνων της Τ.Α. θεωρώντας άσκοπο και δαπανηρό (για τη χώρα μας) το 50% + 1, όταν μάλιστα γίνονται πρωθυπουργοί με ποσοστά ακόμη και κάτω του 42%.

Ήταν τακτικό μέλος της μικτής επιτροπής ΚΕΔΚΕ – Υπ. Εσωτερικών, η οποία επεξεργάστηκε το Ν. 2218/94 για την Ν. Αυτ/ση. Διετέλεσε πρόεδρος προγραμμάτων της Ε.Ο.Κ. για την Τοπ. Αυτ/ση, θέση από την οποία βοήθησε αποτελεσματικά τα Τρίκαλα.

Επί τέσσερα χρόνια (1990-1994) μαζί με άλλους 11 δημάρχους, εκπροσώπησαν την Ελ. Τοπ. Αυτ/ση στις Βρυξέλλες, όντας μέλος της επιτροπής των Περιφερειών. Επίσης, υπήρξε μέλος πολλών επιτροπών για θέματα Τ.Α., αρμοδιότητος διαφόρων Ελληνικών Υπουργείων, της Ε. Ένωσης, του Εθνικού Κτηματολογίου, (μοναδικός έλληνας Δήμαρχος) ως μέλος της επιτροπής.

Σημαντική είναι η ανάμιξη του στα πολιτιστικά δρώμενα των Τρικάλων. Το 1961 μαζί με άλλους συμπολίτες ίδρυσαν το δραστήριο Πνευματικό Σωματείο «ΣΤΕΓΗ», του οποίου υπήρξε πρόεδρος του έως το 1975.

Ως Δήμαρχος Τρικκαίων θέσπισε την ετήσια έκδοση του «Τρικαλινού Ημερολογίου» (από το 1978), που έγινε ετήσιος θεσμός πλέον. Επίσης εγκαινίασε και την έκδοση από τον Π.Ο.Δ.Τ. και άλλων σπουδαίων βιβλίων με Τρικαλινό περιεχόμενο και εξαιρετικό ενδιαφέρον. Υπήρξε ιδρυτικό και εξακολουθεί να είναι μέλος της ΕΘΕΜ (=Ετ. Θεσ/κών Μελετών). Έγραψε πολλά άρθρα και μελέτες, όπως: «Εργάτες-Αγρότες και Εθνική Οικονομία», Αγροτική Τράπεζα και Γεωργ. Συν/σμός (Α’ Βραβείο), Η Τ. Α., παράμετρος ανάπτυξης της Θεσσαλίας, Οικονομική ανάπτυξη και Τοπικός Προγραμματισμός, Δήμοι και Κοινότητες της Ελλάδας, Τ.Α. και Σχολική Στέγη, Τ.Α. και συνδικαλισμός, Ε.Ο.Κ. και προβλήματα που ανακύπτουν στον τεχνικό τομέα (Α’ έπαινος ΤΕΕ).

Από το φθινόπωρο του 1974, μαζί με άλλους Δημάρχους, πρωτοστάτησε στην ίδρυση του Θεσσαλικού Πανεπιστημίου, εισηγούμενος στο Βελεστίνο το 1975, «Για ένα σύγχρονο Πανεπιστήμιο στον ευρύτερο Θεσ/κό χώρο». Είναι γνωστοί οι αγώνες του για την ίδρυση στα Τρίκαλα του Παν/κού Τμήματος ΤΕΦΑΑ. Επίσης αγωνίστηκε για την κατασκευή του δρόμου Τρικάλων-Άρτας. Η εκτροπή του άνω ρου του Αχελώου προς τη Θεσσαλία, έγινε μέρος της καθημερινής ζωής του, γιατί θεωρεί ως περιβαλλοντικά επιβεβλημένο αυτό το έργο. Σήμερα είναι αριστίνδην τακτικού μέλους του νεοϊδρυθέντος Ι.Τ.Α. (=Ινστιτούτο Τοπικής Αυτ/σης) και συμμετέχει στον προβληματισμό των ανθρώπων της Τοπ. Αυτ/σης, για το μέλλον του λαογέννητου αυτού θεσμού, στην νέα παγκοσμοποιημένη πραγματικότητα.

Τέλος έγραψε τη μονογραφία: ΑΣΚΛΗΠΙΟΣ, ο πρώτος Γιατρός χωρίς σύνορο, που απέσπασε το πρώτο βραβείο από το Γερουλάνειο Ίδρυμα καθώς και το επίσης πρώτο βραβείο από το ίδρυμα Ν. Λούρος, στον τομέα της ιστορίας της Ιατρικής.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΠΑΠΑΣΤΕΡΓΙΟΥ (1978-1982)

Δεύτερη θητεία ως Δήμαρχος.

 

Τριγώνης Αθανάσιος (1982-1986)

 

Ο Θανάσης Τριγώνης υπήρξε ένας από τους πρώτους Δημάρχους της πόλης των Τρικάλων, που εξελέγη ευθύς μετά την μεταπολίτευση του 1974, ο πρώτος δε, που εξελέγη για να εφαρμόσει στην πράξη τις μνημειώδεις μεταρρυθμίσεις που εμπνεύστηκε ο Α. Παπανδρέου για την αλλαγή της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Οι δύο τετραετείες της θητείας του στην υπηρεσία της Δημαρχίας, το 1982-1986 και το 1986-1990, κρίνονται γενικώς από την κοινή γνώμη ως επιτυχημένες και καθοριστικές, αφ’ ενός μεν, για το έργο το οποίο έγινε αφ’ ετέρου δε για την αλλαγή που έγινε στο θεσμό.

Ο Θανάσης Τριγώνης γεννήθηκε στα Τρίκαλα στα οποία μεγάλωσε και περάτωσε τις εγκύκλιες σπουδές του. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών γιατρός, και εν συνεχεία ειδικεύθηκε Καρδιολόγος. Είχε ακαδημαϊκή καριέρα στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και το 1961 αναγορεύτηκε Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών. Κατά τη διάρκεια των μεταπτυχιακών σπουδών του, έγραψε και εξέδωσε πολλές επιστημονικές εργασίες που όλες δημοσιεύθηκαν σε Ελληνικά και ξένα περιοδικά. Μετά την περάτωση του μεταπτυχιακού κύκλου σπουδών, το 1960, εγκαταστάθηκε στα Τρίκαλα, εις τα οποία καταξιώθηκε επαγγελματικά και δραστηριοποιήθηκε κοινωνικά και πολιτικά. Έγινε μέλος του ΠΑΣΟΚ και στενός φίλος του Προέδρου.

Το 1980 γίνεται Γ. Γραμματεύς της Ν.Ε. του ΠΑΣΟΚ του Νομού. Το 1982 επιλέγεται υπό του ιδίου του Πρωθυπουργού ως υποψήφιος Δήμαρχος Τρικάλων. Στις Δημοτικές εκλογές του 1982 εκλέγεται Δήμαρχος της πόλης και πρόεδρος της Τοπικής Ένωσης Δήμων και Κοινοτήτων. Το 1986 γίνεται μέλος του Δ.Σ. της Κεντρικής Ένωσης Δήμων και Κοινοτήτων και αντιπρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου. Διεύθυνε με επιτυχία, ως πρόεδρος, πολλά συνέδρια Τοπικής Αυτοδιοίκησης και ορίσθηκε αριστίδην μέλος της Κεντρικής Οργανωτικής Επιτροπής του συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ. Το 1990 έγινε μέλος του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ.

Είναι παντρεμένος και έχει δύο κόρες.

Τα σπουδαιότερα έργα κατά τη διάρκεια της θητείας του είναι:

Αναμόρφωση της Πόλης και κατασκευή νέων οδών εις τας υποβαθμισμένες περιοχές.

Εισαγωγή νέων δομήσιμων περιοχών εις το σχέδιον της πόλης. (Εφαρμογή σχεδίου Τρίτση)

Κατασκευή εκατόν νέων χιλιομέτρων υπονόμων ομβρίων υδάτων

Κατασκευή ενενήκοντα νέων χιλιομέτρων υπονόμων λειμμάτων, ακαθάρτων υδάτων.

Κατασκευή νέων τμημάτων πρανών του Ληθαίου ποταμού.

Κατασκευή νέων γεφυρών επί του ποταμού του διασχίζοντας την πόλη.

Κατασκευή της νέας πτέρυγας του Δημαρχείου.

Κατασκευή νέου κτιρίου, επί δημοτικού οικοπέδου όπου στεγάστηκε η ΔΕΚΑ.

Κατασκευή εργοστασίου κάθαρσης των υπονόμων ακαθάρτων, εις Δημοτικό οικόπεδο παρά τον συνοικισμό Ριζαριού.

Πεζοδρόμησης της οδού Ασκληπιού – Βύρωνος – Καρανάσιου.

Κατασκευή απ’ αρχής του μηχανοστασίου του Δήμου, όπου στεγάζονται όλα τα τεχνικά τμήματα των υπηρεσιών του Δήμου (Το μηχανοστάσιο είναι εκτάσεως δέκα στρεμμάτων).

Κατασκευή Δημοτικού περιπτέρου Προφήτου Ηλία.

Κατασκευή θερινού θεάτρου εις το τελευταίο διάζωμα του φρουρίου.

Κατασκευή Δημοτικού Γυμναστηρίου όπου λειτουργεί γήπεδο μπάσκετ, βόλεϋ, τένις. Εστεγασμένον.

Κατασκευή, επί ενενήκοντα στρεμμάτων παρά την θέση “Άγιος Γεώργιος” Ριζαριού, γηπέδου αθλήσεως πληθυσμού της πόλης.

Λειτουργία εντός του χώρου πισίνας διεθνών διαστάσεων.

Κατασκευή, απ’αρχής, του Τρικαλινού Πνευματικού κέντρου, (Βιβλιοθήκη – Θέατρο – Αίθουσα Εκθέσεων) και άλλα πολλά μικρότερα έργα.

ΤΡΙΓΩΝΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ (1986-1990)

Δεύτερη θητεία, ως Δήμαρχος.

 ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΠΑΠΑΣΤΕΡΓΙΟΥ (1990-1994)

Τρίτη θητεία, ως Δήμαρχος.

 

Σπαθής Γεώργιος (1999-2002)

 

Ο Σπαθής Γεώργιος γεννήθηκε το 1952, παντρεύτηκε με τη Στεφανία Σαλταγιάννη, υπάλληλος ΤΥΔΚ, και έχει δύο παιδιά. Αποφοίτησε από τη Σχολή Μηχανικών Εμπορικού Ναυτικού. Από το 1976 διατηρεί την «ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΗ Ο.Ε. ΤΕΧΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ» και από το 2004 και την «ΩΜΕΓΑ Α.Ε. ΤΕΧΝΙΚΗ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΗ» στα Τρίκαλα.

Από το 1974 υπήρξε Ιδρυτικό μέλος της Τ.Ο. ΠΑΣΟΚ Καλλιθέας. Από το 1976 μέλος της Τ.Ο. Τρικάλων και από το 1977 έως το 1981 μέλος του Γραφείου Νεολαίας. Από το 1987 έως το 1993 μέλος Ν.Ε. Από το 1994 έως το 1996 Γραμματέας Ν.Ε. Τρικάλων και από το 1996 έως το 1998 μέλος Τριμελούς Γραμματείας Ν.Ε.

Συμμετείχε στην ίδρυση εκπολιτιστικών και αθλητικών σωματείων. Διετέλεσε πρόεδρος σε πολλά από αυτά. Το 1990 εκλέχτηκε δημοτικός Σύμβουλος της παράταξης Νέα Πορεία στο Δήμο Τρικκαίων.

Το 1994 – 1998 Υποψήφιος δήμαρχος στο Δήμο Τρικκαίων.

Το 1999 – 2002 Δήμαρχος Τρικκαίων, πρόεδρος ΤΕΔΚ, μέλος ΚΕΔΚΕ, πρόεδρος ΠΑΔΥΘ, διευθύνων σύμβουλος ΕΔΕΧΥ

Το 2003-2006 Επικεφαλής Αντιπολίτευσης της παράταξης στο Δήμο Τρικκαίων.

 

Μιχάλης Ταμήλος  (2002-2006)

 

Ο Μιχάλης Ταμήλος γεννήθηκε στα Τρίκαλα, το 1956.  Ολοκλήρωσε επιτυχώς τη βασική και δευτεροβάθμια εκπαίδευση και κατόπιν σπούδασε Πολιτικός Μηχανικός στο Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο στην Αθήνα. Τελείωσε τις σπουδές του το 1979 με υψηλό βαθμό και έγινε μέλος του Τεχνικού Επιμελητηρίου. Η στρατιωτική του θητεία ολοκληρώθηκε τον Φεβρουάριο του 1982 με το βαθμό του Εφέδρου Ανθυπολοχαγού. Είναι παντρεμένος με τη Στέλλα Ντούβλη, γιατρό αναισθησιολόγο, και έχουν δύο παιδιά που σπουδάζουν Αρχιτεκτονική και Πολεοδομία-Χωροταξία.

Στην επαγγελματική του δραστηριότητα, έχει εργαστεί σε προγράμματα (έρευνα, προγραμματισμός και κατασκευή) τόσο στον ιδιωτικό τομέα όσο και στο δημόσιο τομέα. Το χαρτοφυλάκιό του περιλαμβάνει τις συνεργασίες με άλλους επαγγελματίες της ειδικότητάς του καθώς επίσης και από άλλους τομείς της εφαρμοσμένης μηχανικής σε μεγάλα και μικρότερα έργα οικοδομικών κατασκευών σε όλη την κεντρική Ελλάδα.

Εκλεγμένο μέλος της Κεντρικής Αντιπροσωπείας του Τ.Ε.Ε. από το 1993, έχει υπηρετήσει σε όλα τα στάδια της εκπροσώπησης του Τ.Ε.Ε. σε Νομαρχιακό και Περιφερειακό επίπεδο καθώς επίσης συμμετείχε σε πολλές τεχνικές και αναπτυξιακές επιτροπές για τα επιστημονικά και επαγγελματικά ζητήματα σχετικά με τους μηχανικούς.

Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την Τοπική Αυτοδιοίκηση, εκλέχτηκε μέλος του Νομαρχιακού Συμβουλίου Τρικάλων από το 1987 ως το 1991. Εκλέχτηκε Δημοτικός Σύμβουλος του Δήμου Τρικκαίων το 1995 και διετέλεσε Αντιδήμαρχος και Αντιπρόεδρος της Δ.Ε.Υ.Α. Τρικάλων. Την τετραετία 1999 έως 2002 ήταν επικεφαλής της μείζονος Αντιπολίτευσης στο Δημοτικό Συμβούλιο Τρικάλων.

Τον Οκτώβριο του 2002 εκλέχτηκε Δήμαρχος Τρικκαίων από την πρώτη Κυριακή με ποσοστό 52%. Στις 15 Οκτωβρίου, 2006 εκλέχθηκε για δεύτερη συνεχόμενη τετραετία και πάλι Δήμαρχος Τρικκαίων με ποσοστό 47,98%, επίσης από την πρώτη Κυριακή.

Αρμοδιότητες:

Πρόεδρος της Τοπικής Ένωσης Δήμων και Κοινοτήτων Νομού Τρικάλων (Τ.Ε.Δ.Κ.).

Πρόεδρος της Ένωσης των Τ.Ε.Δ.Κ. Θεσσαλίας.

Πρόεδρος του Ενεργειακού Κέντρου Τρικάλων.

Πρόεδρος της Εκτελεστικής Επιτροπής του “Δικτύου ROM” (Πανελλήνιο Διαδημοτικό Δίκτυο για τους Τσιγγάνους).

Πρόεδρος της Περιβαλλοντικής Αναπτυξιακής Δυτικής Θεσσαλίας (Π.Α.ΔΥ.Θ.) A.E. για τη διαχείριση των στερεών αποβλήτων Δυτικής Θεσσαλίας.

Πρόεδρος του Κέντρου Κοινωνικής Παρέμβασης Νομού Τρικάλων.

Πρόεδρος του Ελληνικού Δικτύου Πόλεων με Ποτάμια.

Mέλος της Κεντρικής Ένωσης Δήμων και Κοινοτήτων (K.E.Δ.K.E.).

Mέλος της Μόνιμης Επιτροπής Περιβάλλοντος και Χωροταξίας της K.E.Δ.K.E.

Μέλος του Περιφερειακού Συμβουλίου Θεσσαλίας.

Μέλος της Κεντρικής Επιτροπής της Νέας Δημοκρατίας, του κόμματος της Ελληνικής Κυβέρνησης.

Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Δικτύου Πόλεων με Ποτάμια.

ΜΙΧΑΛΗΣ ΤΑΜΗΛΟΣ (2006-2010)

Δεύτερη θητεία, ως Δήμαρχος.

 

Χρήστος Αντ. Λάππας (2010 – 2014)

 

Ο Χρήστος Λάππας γεννήθηκε στα Θεοδώριανα  Άρτας, μεγάλωσε στην Αθήνα και τελείωσε το ‘Ε Γυμνάσιο στα Εξάρχεια.

Σπούδασε Ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Υπηρέτησε ως αγροτικός ιατρός στην Καστανιά και το Αγιόφυλλο Καλαμπάκας. Με την απόκτηση του τίτλου ειδικότητας της Παθολογίας, εγκαταστάθηκε στα Τρίκαλα. Εντάχθηκε στο Ε.Σ.Υ. από την έναρξη λειτουργίας του, το 1985, όπου και παραμένει, ως Διευθυντής της Ά Παθολογικής, στο Γενικό Νοσοκομείο Τρικάλων.

Διετέλεσε: Πρόεδρος της Ένωσης Νοσοκομειακών Ιατρών Τρικάλων, Πρόεδρος του Επιστημονικού Συμβουλίου και μέλος της Διοίκησης του Νοσοκομείου.

Αντιπρόεδρος του Συνδέσμου Επιστημόνων Τρικάλων

Μέλος της Ν.Ε του ΠΑ.ΣΟ.Κ, από το 1989, τέσσερις φορές

Γραμματέας του ΠΑ.ΣΟ.Κ από το 1989 έως το 1993 και από το 1995 έως το 1998.

Από το 2002-2010 εκλεγόταν ως Δημοτικός Σύμβουλος στο Δήμο Τρικκαίων.

Το 2010 εκλέχτηκε Δήμαρχος Τρικκαίων με τον συνδυασμό «ΤΡΙΚΑΛΑ Συμπολιτεία».

Πηγές:

«Οι δημοτικές Αρχές Τρικάλων». Τόμος Α΄, Στέλλας Κύρνα-Νταή

«Θεσσαλικά Χρονικά»

Πληροφορίες και φωτογραφίες από το «Κέντρο Ιστορίας και Πολιτισμού Εταιρείας Κλιάφα», Εφημερίδα «Έρευνα», Μπαλαμώτη Ελένη, Νεκτάριος Κατσόγιαννος www.trikalacity.gr.

Eπιμέλεια: Δημήτρης Τσιγάρας.