Το σχέδιο, που εξελίσσεται σήμερα και προαλείφεται το κλείσιμο των τριών ψυχιατρείων τον Ιούνη του 2015 εκπονήθηκε μετά το 1999 -τότε που δεν υπήρχαν μνημόνια στην Ελλάδα.
Είναι ενταγμένο στο σχεδιασμό – και την προώθηση- αυτών που το ΚΚΕ ονομάζει καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις στην οικονομία, στην κοινωνία και στην υγεία για να υπηρετήσουν -όπως σε όλους τους τομείς της ζωής του ανθρώπου- την ανταγωνιστικότητα και την ενίσχυση της επιχειρηματικής δράσης.
Τα στοιχεία και η εικόνα που υπάρχει στο Νομό Τρικάλων είναι: Χρόνια τώρα δεν υπήρξε Δημόσια Ψυχιατρική κλινική στο νομό μας όταν ταυτόχρονα υπήρχαν Ιδιωτικές κλινικές ( 4) στον αριθμό. Να υπάρχει ΜΟΝΟ ένας Ψυχίατρος σε Εξωτερικό Ιατρείο με κάλυψη και τον Νομό Καρδίτσας με καθημερινά υπεράριθμο πασχόντων.
Τα ταμεία των ασφαλισμένων τόσα χρόνια χρηματοδοτούσαν, καλύπτοντας τα νοσήλια, σε Ιδιωτικές κλινικές και Ψυχιατρικά Κέντρα αλλά δεν δίνονταν χρήματα από τον κρατικό προϋπολογισμό για την Υγεία να δημιουργηθούν Δημόσιες Ψυχιατρικές δομές.
Τόσα χρόνια αξιοποιήθηκαν χρήματα από το Κοινοτικό Πακέτο της Ε.Ε. (χρήματα του Ελληνικού λαού από την φορολογία) σε προγράμματα όπως το «ΨΥΧΑΡΓΟΣ» με κύριο χρηματοδότη Ιδιώτες να ανοίγουν Ψυχιατρικά κέντρα αλλά και πάλι οι πάσχοντες με τα ταμεία τους να συνδράμουν την κάθε παροχή που τους προσφέρονταν!!
Το ΚΚΕ, λέει “Όχι” στην κατάργηση των ειδικών νοσοκομείων όπως τα ψυχιατρεία.
Και το “Όχι” αυτό δεν είναι να επιστρέψουμε στην προηγούμενη κατάσταση.
Είναι στοιχείο της πάλης για ένα αποκλειστικά δημόσιο σύστημα υγείας με κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης και παροχής απολύτως δωρεών υπηρεσιών σε όλο τον πληθυσμό με χρηματοδότηση αποκλειστικά απ’ τον κρατικό προϋπολογισμό.
Σ’ αυτό το σύστημα βασικός πυρήνας θα είναι η πρόληψη, η οποία μπορεί να γίνει απ’ τα Κέντρα Ψυχικής Υγείας, ως οργανικά τμήματα των Κέντρων Υγείας, που θα είναι πλήρως στελεχωμένα με το απαραίτητο προσωπικό
Εδώ πρέπει να θυμίσουμε ότι το ΚΚΕ κατηγορήθηκε για αυτή τη θέση γιατί ήταν συνώνυμη της υποστήριξης των ασύλων, καθώς εκφράστηκε κατά αυτού του τύπου της «ψυχιατρικής μεταρρύθμισης» απ’ την αρχή.
Μπορεί κανείς σήμερα να επικαλείται την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) -να βάλει δηλαδή το λύκο να φυλάξει τα πρόβατα- για να εφαρμοστούν σωστά οι κατευθύνσεις και να βρεθούν συνολικά λύσεις στα προβλήματα της υγείας και ειδικότερα στην ψυχική υγείας;
Δεν μπορείς να “αγοράζεις” επιλεκτικά τους νόμους της ΕΕ. Θα αγοράσεις την τσάντα με το περιεχόμενο. Θα “αγοράσεις” τη μεταρρύθμιση της ΕΕ με τις ΜΚΟ, με τη μείωση των δημόσιων δαπανών και την ταυτόχρονη αύξηση των ιδιωτικών δαπανών για την υγεία.
Για να γίνει αυτή η μεταρρύθμιση ο γιατρός και ο εργαζόμενος αλλά και ο ασθενής πρέπει να είναι πιο φτηνοί.
Η μεταρρύθμιση δεν απέτυχε. Πέτυχε και μάλιστα με πολύ καλά αποτελέσματα αφού αυτοί ήταν οι σκοποί για την εφαρμογή της.
Σ¨αυτή την κατεύθυνση του Ευρομονόδρομου τα κώματα στη Βουλή κράτησαν αυτή την στάση τους πιστά στις αποφάσεις της Ε.Ε.
Υπέρ της «αποασυλοποίησης των ψυχιατρείων υπό όρους» τάχτηκε η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Βασιλική Κατριβάνου, υιοθετώντας δηλαδή τον κεντρικό πυρήνα της πολιτικής της ΕΕ.
Ο εκπρόσωπος των Ανεξάρτητων Ελλήνων τάχτηκε υπέρ της αποασυλοποίησης με τη διατήρηση των ψυχιατρείων ως διευρυμένων οργανισμών.
Ο εκπρόσωπος της ΔΗΜΑΡ Γιώργος Μπουλμπασάκος τάχτηκε υπέρ της «συνέχισης και ολοκλήρωσης της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης» υποστηρίζοντας όμως ταυτόχρονα, ότι πρέπει να αποτραπεί το κλείσιμο των τριών ψυχιατρείων γιατί «δεν έχουν δημιουργηθεί οι απαραίτητες δομές για τη συνέχιση της αγωγής των ασθενών»
Οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα, οι Ψυχικά πάσχοντες και οι οικογένειές τους, δεν πρέπει να βλέπουν τα παραπάνω και την στάση των κομμάτων, ως κεραυνό εν αιθρία, καταλαβαίνουν που το πάνε.
Να έχουνε εμπιστοσύνη στην δύναμη των αγώνων που έρχονται.
Χρειάζεται να είμαστε σε ετοιμότητα, να βγάζουμε πείρα από τους προηγούμενους αγώνες, να σχεδιάζουμε τους επόμενους με εμπιστοσύνη στο κόσμο της δουλειάς, τους αδικημένους και τους βασανισμένους που όμως αν ορθωθούν αλίμονο τους.
Η ισχυρή κοινωνική συμμαχία και η πάλη θα έχει αποτελέσματα και προοπτική όσο θα διαμορφώνει τους κοινωνικούς και πολιτικούς όρους για την κατάκτηση του άλλου δρόμου ανάπτυξης.
Με εργατική – λαϊκή εξουσία και οικονομία, που θα έχει στο κέντρο του την ικανοποίηση των διευρυμένων λαϊκών αναγκών.
.