Για ένα πουκάμισο αδειανό, για ένα… χρέος: Για ένα τίποτα φαίνεται να πάλευε τόσο καιρό η κυβέρνηση, καθώς η προδιαγεγραμμένη συμφωνία ανάμεσα στην Άνγκελα Μέρκελ και την Κριστίν Λαγκάρντ δίνει… μηδέν εις το πηλίκον των ελληνικών υπολογισμών για το θέμα της ελάφρυνσης του χρέους.
Η συμφωνία των δυο κυριών περί συμμετοχής του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα έγινε κατόπιν της απαίτησης της διευθύντριας του Ταμείου για την ρητή δέσμευση, από πλευράς της Αθήνας, για την εφαρμογή μεταρρυθμίσεων στις συντάξεις και την φορολογία εισοδήματος.
Η σαφής θέση της Λαγκάρντ ότι δηλαδή “πρώτα θα δούμε μεταρρυθμίσεις και μετά θα εξετάσουμε την αναδιάρθρωση του χρέους” είναι μια κατάσταση win-win για αμφότερες τις πλευρές: αφενός το ΔΝΤ “αγοράζει” περισσότερο χρόνο, ενώ η Μέρκελ κερδίζει μια ακόμη σύμμαχο στην προεκλογική της κούρσα για την επανεκλογή της στην καγκελαρία, όπως σημειώνει η Die Welt.
Από την win-win αυτή σχέση, μοναδική χαμένη είναι η Αθήνα, καθώς η Λαγκάρντ κατέστησε σαφές ότι η συζήτηση για το ελληνικό χρέος θα γίνει το 2018, αμέσως μετά τις γερμανικές εκλογές του ερχόμενου φθινοπώρου, ενώ ξεκαθάρισε πως ο στόχος πρέπει να είναι τα μέτρα-μεταρρυθμίσεις που θα “φορεθούν” στην Αθήνα.
“Το μέγεθος της αναδιάρθρωσης θα εξαρτηθεί ξεκάθαρα από το πόσες μεταρρυθμίσεις έχουν υλοποιηθεί, πόση πρόοδος έχει υπάρξει και πόσο ισχυρή είναι η ελληνική οικονομία στο τέλος του προγράμματος», ανέφερε και προσέθεσε: «Αυτό που θα χρειαστεί δεν είναι ένα κούρεμα, αλλά σημαντική επέκταση των ωριμάνσεων, σημαντική μείωση των επιτοκίων και αυτά θα πρέπει να συζητηθούν με λεπτομέρειες, καθώς θα σημειώνεται πρόοδος στο μέτωπο των μεταρρυθμίσεων», είπε.
Σε αναζήτηση νέου αφηγήματος το Μαξίμου
Με το θέμα της ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους να μετατίθεται στας… γερμανικάς καλένδας, καταρρέει ταυτόχρονα και το αφήγημα του Μεγάρου Μαξίμου, περί άμεσης περαιτέρω ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους.
Η προοπτική αυτή της επαναφοράς του χρέους σε τροχιά βιωσιμότητας μετά το 2018 περιορίζει δραματικά τις επιλογές του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, καθώς η χώρα δεν προλαβαίνει, μάλλον, να ενταχθεί στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης και παρατείνεται ο σχεδιασμός για έξοδο στις αγορές με τη βοήθεια του QE και την ρύθμιση του χρέους.
Πλέον, ο πρωθυπουργός βλέπει πως πάνω στο τραπέζι υπάρχει μόνο ένας δρόμος: Αυτός της προκαταβολικής ψήφισης μέτρων σε συντάξεις, αφορολόγητο κι εργασιακά, τα οποία είναι πλέον πολύ δύσκολο να γίνουν αποδεκτά.
Εκτός αν βρεθεί ένα νέο αφήγημα, πρόσφορο προς εκμετάλλευση…
thetoc.gr