Οι λαοί της Ελλάδας, της Τουρκίας και της Κύπρου (Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι) βρίσκονται μπροστά σε κρίσιμες εξελίξεις. Με τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς να παροξύνονται καθημερινά και τον κύκλο του αίματος στην ευρύτερη περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής να μην έχει τελειωμό. Με την περίπου απ” ευθείας αντιπαράθεση ΗΠΑ-Ρωσίας στο έδαφος της Συρίας.
Με τις αντιθέσεις των αστικών τάξεων στις δύο πλευρές του Αιγαίου να επανεπιβεβαιώνουν τον αντιδραστικό τους χαρακτήρα. Με την προσπάθεια αναβάθμισης της αμερικανο-ΝΑΤΟϊκής επικυριαρχίας στην Κύπρο, μέσα απ’ το νέο σχέδιο παγίωσης της διχοτόμησης της Μεγαλονήσου.
Οι συνέπειες των εξελίξεων σ” αυτά τα ζητήματα -και όχι μόνο- είναι παρούσες και καθορίζουν τη ζωή και το μέλλον εκατομμυρίων λαϊκών ανθρώπων. Γι” αυτό έχει μεγάλη σημασία η σωστή ερμηνεία τους, αλλά και η προώθηση των καθηκόντων που απορρέουν μέσα απ” αυτήν. Κριτήριο αποτελούν τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και των γειτονικών λαών μας, που έρχονται σε ευθεία αντίθεση με τα συμφέροντα του ιμπεριαλισμού και των εξαρτημένων αστικών τάξεων της περιοχής. Πολύ περισσότερο που οι ιμπεριαλιστές δεν το “χουν σε τίποτε να διευρύνουν το πεδίο της «θερμής» τους αναμέτρησης, αν εκτιμήσουν ότι κάτι τέτοιο είναι προς το συμφέρον τους. Οι κίνδυνοι για τους λαούς σε κάθε περίπτωση είναι προφανείς.
Οι αγεφύρωτες αντιθέσεις των αστικών τάξεων Ελλάδας και Τουρκίας αφορούν ζητήματα κυριαρχίας και άπτονται στον εξαρτημένο από την Δύση και ιδιαίτερα τις ΗΠΑ χαρακτήρα τους. Κινούνται μέσα σ” αυτό το πλαίσιο και γνωρίζουν εξάρσεις και υφέσεις ανάλογα με την περίοδο. Η τελευταία περίοδος όξυνσης έχει να κάνει με την προσπάθεια «κατάληψης καλύτερων θέσεων» στο πλαίσιο του ανταγωνισμού και της αναδιάταξης των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Η πολιτική αυτή είναι εξ ίσου επικίνδυνη γιατί έχει φέρει το ΝΑΤΟ ουσιαστικό επικυρίαρχο στο Αιγαίο με πρόσχημα το προσφυγικό, έχει μετατρέψει τη χώρα σε πλατφόρμα εξόρμησης των δολοφονικών του ορδών, με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να κινείται κι αυτή με τη σειρά της στο πλαίσιο του «ανήκομεν εις την δύσιν».
Ταυτόχρονα, η παρατεταμένη μνημονιακή επίθεση στα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα και κατακτήσεις δεν είναι καθόλου άσχετη με το πιο πάνω γεωπολιτικό πλαίσιο. Η «εθνική ομοψυχία» που επιχειρείται να εμπεδωθεί σε «ψυχρή» ή ενδεχόμενα πιο «θερμή» φάση θέλει να επιβάλει την υποταγή της εργατικής τάξης και του λαού στην αστική τάξη. Η αμφισβήτηση των συνθηκών και η επαναχάραξη των συνόρων έχει ήδη ξεκινήσει από τους ίδιους τους ιμπεριαλιστές με αιματηρά αποτελέσματα. Πότε «επιτιθέμενες» και πότε «αμυνόμενες» οι αστικές τάξεις Ελλάδας και Τουρκίας δηλητηριάζουν τις εργατικές και λαϊκές συνειδήσεις με εθνικιστικά και σοβινιστικά κηρύγματα, αφήνοντας ανοικτό στο πλαίσιο της εξάρτησής τους το ενδεχόμενο πάσης φύσης τυχοδιωκτισμών.
Τα αντιδραστικά-διχοτομικά αμερικανόπνευστα σχέδια για Διζωνική–Δικοινοτική Ομοσπονδία στη Κύπρο επιχειρούν να διαιωνίσουν την ιμπεριαλιστική επικυριαρχία με την πολιτική του «διαίρει και βασίλευε» σε συνθήκες αποσυγκρότησης της εργατικής τάξης και υποχώρησης του αντιιμπεριαλιστικού κινήματος. Η μετατροπή του νησιού σε «αβύθιστο αεροπλανοφόρο», διακαής πόθος των ΗΠΑ, παρ” ότι δέχθηκε σοβαρό πλήγμα με την απόρριψη απ” τον Κυπριακό λαό του σχεδίου Ανάν το 2004, επανέρχεται σήμερα. Η ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ αμέσως μετά και στην ευρωζώνη το 2008, ακολουθήθηκε από το «ηχηρό» και προς πολλούς αποδέκτες μήνυμα του κουρέματος των καταθέσεων το Μάρτη του 2013. Η σύμπλεξη αντιτιθέμενων γεωπολιτικών, στρατηγικών, οικονομικών και προσφάτως ενεργειακών συμφερόντων μόνο νέα δεινά προμηνύει για Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους. Πολύ περισσότερο που οι «κατά παραγγελία των ΗΠΑ» άξονες Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ και Ελλάδας-Κύπρου-Αιγύπτου με αντικείμενο τα θαλάσσια και υποθαλάσσια οικόπεδα της περιοχής για την άντληση υδρογονανθράκων ήδη υποθηκευμένων σε αμερικάνικους και ευρωπαϊκούς κολοσσούς δημιουργούν και νέες εστίες αντιπαράθεσης με την Τουρκία.
Η αναθέρμανση του Κυπριακού ζητήματος τα τελευταία χρόνια, το Μοντ Πελεράν, η Γενεύη και η συνέχιση της διαδικασίας των συνομιλιών μέσα σ” ένα όργιο παρασκηνίου, πιέσεων, απειλών, εκβιασμών και αντιπαροχών επιδιώκει να φέρει το νησί στα μέτρα των σημερινών απαιτήσεων των υπερατλαντικών κατά βάση επιδιαιτητών. Το αν και πότε μπορούν να συγκεραστούν τα πολλαπλά, αντικρουόμενα και ξένα προς τους λαούς συμφέροντα παραμένει ερώτημα.
Όλα τα παραπάνω μαρτυρούν ότι οι κίνδυνοι για τους λαούς Ελλάδας, Τουρκίας και Κύπρου μεγαλώνουν. Γι” αυτό προβάλλει ως επιτακτική αναγκαιότητα η ανάδειξη και πάλη -σε ανεξάρτητη βάση από τα ιμπεριαλιστικά και αστικά συμφέροντα- των εργατικών και λαϊκών στοχεύσεων και προτεραιοτήτων. Για να προλάβουμε τα χειρότερα στην κατεύθυνση να τα αποφύγουμε. Για να οικοδομήσουμε γέφυρες φιλίας, αδελφοσύνης και αλληλεγγύης των τριών λαών και όλων των λαών της περιοχής. Γιατί οι λαοί δεν έχουν ανάγκη από προστάτες και εκμεταλλευτές.
ΚΟΙΝΟ ΜΕΤΩΠΟ ΤΩΝ ΛΑΩΝ!
• Ενάντια σε πόλεμο και ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις!
• Ενάντια σε τυχοδιωκτισμούς, στον εθνικισμό και τον σωβινισμό!
• Ενάντια σε κάθε αλλαγή συνόρων!
• ΓΙΑ ΚΥΠΡΟ ΕΝΙΑΙΑ ΚΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ!