Γιώργος Βράντζας : Αναστροφή πορείας

Mε ένα σύντoμο άρθρο-παρέμβαση το αιρετό μέλος της Πολιτικής Επιτροπής  της ΝΔ Γιώργος Βράντζας κάνει αναφορά για την αξιολόγηση, την εκροή καταθέσεων, την ανεργία και επισημαίνει πως για μια ακόμη φορά, ο κ. Τσίπρας, κορόιδεψε τους πολίτες… κατά την προσφιλή του τακτική, έδωσε τα πάντα και πήρε παράταση χρόνου. Η χώρα βυθίζεται στην δίνη της ύφεσης, και οι μοναδικοί που δεν το αντιλαμβάνονται απ’ ότι φαίνεται είναι οι συνέταιροι της εξουσίας.

Αναλυτικά αναφέρει:

Τα σημάδια προς τον γκρεμό καθημερινά γίνονται και πιο ορατά. Τα μεγέθη της οικονομίας συρρικνώνονται και οι προοπτικές, με την ακολουθούμενη κυβερνητική πολιτική, μόνο ελπιδοφόρες δεν είναι. Η πραγματική οικονομία στενάζει κάτω από την έλλειψη ρευστότητας και η υπερφορολόγηση εξαντλεί την ικανότητα των πολιτών να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους.

Τα στοιχεία είναι σοκαριστικά: Η ανεργία αυξάνεται με δραματικούς ρυθμούς. Τον Ιανουάριο του 2017, καταγράψαμε ιστορικό αρνητικό ρεκόρ με 29.817  χαμένες θέσεις εργασίας. Αρκεί να θυμήσουμε  ότι την αντίστοιχη περίοδο του 2014, η κυβέρνηση της ΝΔ κατάφερε να βάλει φρένο στον κατήφορο και να δώσει θετικό ρυθμό με περισσότερες από 6.000 νέες θέσεις απασχόλησης. Η καταναλωτική πίστη μειώνεται, καθώς ο δανεισμός προς τις επιχειρήσεις είναι πιο δύσκολος από ποτέ. Τα κεφάλαια κάνουν φτερά, εξαιτίας της ανασφάλειας και του φόβου. Η εκροή καταθέσεων είναι της τάξης του 1,5 δις ευρώ και  τα κόκκινα δάνεια αυξήθηκαν κατά τουλάχιστον 1 δις ευρώ. Η χώρα βυθίζεται στην δίνη της ύφεσης. Οι μοναδικοί που δεν το αντιλαμβάνονται απ’ ότι φαίνεται είναι οι συνέταιροι της εξουσίας, που προτιμούν την κατάρρευση της χώρας από την μόνη έντιμη επιλογή που έχουν: την παραίτηση τους.

Η κυβέρνηση εξακολουθεί να κλείνει τα μάτια και επιλέγει να κερδίσει χρόνο εξουσίας, χάνοντας την ίδια στιγμή χρόνο για τους πολίτες. Συνεχίζει να εμμένει στην στρατηγική της παραπλάνησης. Ακόμα και τώρα που κανείς πια δεν την πιστεύει, επιχειρεί  να βαφτίσει το ψάρι κρέας και να τάξει. Να τάξει ψεύτικες υποσχέσεις, τις οποίες υποτίθεται πως κέρδισε σε μια  δήθεν  έντιμη πολιτική συμφωνία την περασμένη Δευτέρα στο Eurogroup.

Η αλήθεια όμως είναι σκληρή: Η συμμαχία Τσίπρα – Καμένου, είναι η μοναδική που βλέπει συμφωνία. Ο επικεφαλής του Eurogroup, Γ. Ντάισελμπλουμ, ανταπαντά: καμία συμφωνία ολοκλήρωσης της αξιολόγησης. Το ίδιο και το ΔΝΤ. Τι έγινε λοιπόν; Σε τι συμφώνησαν; Τι κατάφερε η κυβέρνηση; Η απάντηση είναι σκληρή: Την δέσμευση της χώρας σε ένα πρόγραμμα λιτότητας το οποίο υπερβαίνει την ορισμένη από το Σύνταγμα, κυβερνητική της θητεία. Δεσμεύθηκε δηλαδή ο υπουργός οικονομικών, κ. Τσακαλώτος, στην παράταση της πιο στυγνής λιτότητας, όπως ακριβώς το ήθελε ο κ. Σόιμπλε και το ΔΝΤ. Περήφανη διαπραγμάτευση!

Τι σημαίνει όμως αυτό; Ας πιάσουμε τα δεδομένα ένα – ένα:

Πρώτον, καμία αξιολόγηση δεν έχει κλείσει. Το μαρτύριο της σταγόνας συνεχίζεται, παραλύοντας την πραγματική οικονομία, απομακρύνοντας κάθε ελπίδα προσέλκυσης επενδύσεων και υποβαθμίζοντας ακόμα περισσότερο την όποια αξιοπιστία μπορεί να έχει διατηρήσει η χώρα μας στο εξωτερικό.

Δεύτερον, η χώρα συμφώνησε να νομοθετήσει μέτρα μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος, το 2019. Δεσμεύει έτσι, τις επόμενες κυβερνήσεις να ακολουθήσουν την υφεσιακή πολιτική που η ίδια επιβάλλει.

Παρόλαυτα, η ανίερη συμμαχία των Τσίπρα – Καμένου, δίχως καμία αιδώ, εμπαίζει εδώ και μήνες την κοινωνία υποσχόμενη διαπραγμάτευση με στόχο την ένταξη της Ελλάδας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ. Ήταν Μάρτης του ‘15 και πέρασε ένας χρόνος, με την βεβαιότητα από πλευράς ΣΥΡΙΖΑ, ότι η ποσοτική χαλάρωση είναι προ των πυλών. Δεν πέρασε τα σύνορα όμως και όλα τα στοιχεία δείχνουν πως είναι ένα όνειρο απατηλό. Δυστυχώς όμως, αυτό σημαίνει ότι οι όποιες ελπίδες για τόνωση της ρευστότητας στην οικονομία δεν θα πραγματοποιηθούν.

Για μια ακόμη φορά, ο κ. Τσίπρας, κορόιδεψε τους πολίτες. Συμφώνησε σε όσα διαφωνούσε και διέψευδε, μέχρι και πρόσφατα. Κατά την προσφιλή του τακτική, έδωσε τα πάντα και πήρε παράταση χρόνου. Με τρομακτική ευκολία, ενέδωσε στις πιέσεις του ΔΝΤ, αποδεχόμενος κάθε μέτρο που αρνούνταν να υπογράψει. Το αφορολόγητο μειώνεται, οι συντάξεις πετσοκόβονται, προνομοθετούνται μέτρα που δεσμεύουν και την επόμενη κυβέρνηση αλλά κυρίως τη χώρα.

Μέσα σε όλα αυτά, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ προσπαθεί να χρυσώσει το χάπι στους πολίτες αλλά και στην κοινοβουλευτική πλειοψηφία, ισχυριζόμενη την θεωρία των ισοδύναμων μέτρων. Ποιών ισοδύναμων όμως; Μιλά για αποδέσμευση της χώρας από την υποχρέωση της να μην εκμεταλλεύεται τα πλεονάσματα της  με όποιο τρόπο θέλει. Και υπόσχεται μέρες “χρυσές”. Δεν λέει όμως, ότι ο στόχος των πλεονασμάτων ανέρχεται πλέον στο 3,5%. Σε πραγματικά νούμερα, λοιπόν, η κυβέρνηση συμφώνησε σε έσοδα που ανέρχονται σε 2,5 δισ ευρώ επιπλέον τον χρόνο! Από πού θα προκύψουν; Φυσικά από νέες φορολογικές επιβαρύνσεις που οδηγούν σε περαιτέρω μείωση του διαθέσιμου εισοδήματος.  Και ποιός θα πληρώσει; Μα φυσικά ο πολίτης, ο οποίος κάποτε καλούνταν (σχεδόν πιεστικά) από τους σημερινούς κυβερνώντες να προβεί σε στάση πληρωμών.

Ο κ. Τσίπρας, προκειμένου να μην συμφωνήσει σε μια εθνική γραμμή για πρωτογενή πλεονάσματα της τάξης του 2%, όπως του πρότεινε ο πρόεδρος της ΝΔ, Κυριάκος Μητσοτάκης,  επέλεξε να φορτώσει τους Έλληνες με νέους φόρους που υπερβαίνουν τα  2 δις . Και μιλά τώρα για ισοδύναμα μέτρα. Τα ισοδύναμα όμως δεν είναι κάτι νέο. Κάθε συμφωνία που έγινε και στο παρελθόν από προηγούμενες κυβερνήσεις, περιείχε την δυνατότητα μέτρων ελάφρυνσης, υπό την προϋπόθεση επίτευξης των στόχων. Με αυτόν τον τρόπο επιτεύχθηκε από την κυβέρνηση της ΝΔ η μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση, η μείωση των ασφαλιστικών εισφορών, η μείωση του ΕΦΚ κ.α.

Καθένας μας πια, βιώνει τις συνέπειες της εξαπάτησης της “πρώτης φοράς Αριστερά”. Καθένας μας πια, βλέπει ότι η καθυστέρηση των μεταρρυθμίσεων και των απαραίτητων αλλαγών, που έχει ανάγκη ο τόπος, οδηγεί σε παράταση της κρίσης και στην επιβολή νέων επώδυνων μέτρων. Καθένας μας πια, αντιλαμβάνεται ότι τα ψέματα και οι υποσχέσεις κοστίζουν και κοστίζουν ακριβά…

Άλλα περιθώρια δεν υπάρχουν. Μοναδική λύση για τον τόπο, είναι η αναστροφή πορείας, η εγκατάλειψη των δογματισμών και της αναβλητικότητας, καθώς και η απομάκρυνση από τις πολιτικές λαϊκισμού και τυχοδιωκτισμού, όπως αυτές που ακολουθούνται σήμερα απότην συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Μοναδική επιλογή είναι μία: Η στροφή στον ρεαλισμό, που μπορεί να εγγυηθεί την ανάταση της οικονομικής δραστηριότητας της χώρας.

Κι αυτό μπορεί να γίνει μόνο μέσα από μια πολιτική πρόταση, όπως αυτή περιγράφεται από την Νέα Δημοκρατία και τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Μέσα από ένα σχέδιο ανασυγκρότησης και ανάκαμψης. Ένα σχέδιο εμπροσθοβαρές, που ρίχνει το βάρος στη μείωση της φορολογίας, την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας και τη διάθεση των πλεονασμάτων σε δράσεις στήριξης της πραγματικής οικονομίας που μπορούν  να αναστρέψουν το κλίμα και να δημιουργήσουν σταθερές συνθήκες για νέες επενδύσεις και νέες θέσεις εργασίας.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, μόνο κακό έκανε. Δυσφήμισε και απαξίωσε την χώρα διεθνώς. Κατέστρεψε ό,τι με κόπο και θυσίες καταφέραμε τα προηγούμενα χρόνια. Η παραμονή αυτής της ανίκανης κυβέρνησης κοστίζει ακριβά. Αποτελεί την χειρότερη μορφή λαϊκισμού και υποκρισίας που έχει συναντηθεί ποτέ σε αυτή την χώρα. Δεν είναι μόνο ότι έπρεπε να έχει φύγει . Θα φύγει. Και μάλιστα σύντομα. Είναι ότι πρέπει να εκλείψει οριστικά το είδος της. Αυτή είναι η μόνη λύση.

 

*Ο Γιώργος Βράντζας είναι Χημικός, ΜΒΑ και αιρετό μέλος της Πολιτικής Επιτροπής  της ΝΔ