Γνωρίζουμε ότι η φύση απεχθάνεται το κενό. Το ίδιο αξίωμα ισχύει και για την πολιτική αφού οι κοινωνίες μπορούν να βιώσουν οριακές ή επικές στιγμές μόνο περιστασιακά. Η Ελλάδα σήμερα, ζει κάτι πρωτοφανές στη μεταπολιτευτική της ιστορία, αφού παρακολουθούμε σε ζωντανή σύνδεση τη διαδικασία κατάρρευσης της διακυβέρνησης Παπανδρέου.
Ακόμα και αν καταφέρει ο πρωθυπουργός, πράγμα αμφίβολο, να σχηματίσει τα επόμενα 24ώρα κάτι που να μοιάζει με κυβέρνηση, είναι εμφανές ότι έχει απολέσει πλήρως την πολιτική, κοινωνική και ηθική νομιμοποίηση που έχει ανάγκη μια διακυβέρνηση για να μπορέσει να συνεχίσει το έργο της.
Είναι επίσης προφανές ότι τις ώρες αυτές, η χώρα βρίσκεται στην πραγματικότητα σε κενό εξουσίας, αφού η πολιτική πλειοψηφία που προέκυψε από τις εκλογές του ’09 με μεγάλη μάλιστα κοινοβουλευτική άνεση, δεν είναι πλέον ενιαία.
Πάνω από το ένα τρίτο της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ, θεωρεί αυτή τη στιγμή των Γιώργο Παπανδρέου παρελθόν, ενώ στο εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος δημιουργούνται αυτή τη στιγμή ισχυρές φυγόκεντρες δυνάμεις για την ανατροπή του.
Ο πρωθυπουργός απέτυχε παταγωδώς να διαχειριστεί τη σοβαρότατη αυτή δημοσιονομική κρίση την οποία με δικά του λάθη τη μετέτρεψε σε πολιτικό, κοινωνικό και ηθικό αδιέξοδο για τον ίδιο και την πλειοψηφία του.
Δεν είναι η ώρα, να γίνουν οι απολογισμοί για το πώς και γιατί απέτυχε ο Παπανδρέου. Οι απολογισμοί θα γίνουν σύντομα. Σε κάθε περίπτωση όμως, επειδή και στην πολιτική δεν υπάρχουν κενά, η αποχώρηση του Γιώργου Παπανδρέου θα είναι μια λύτρωση τόσο για τον ίδιο όσο και για την χώρα.
Πολλοί φοβούνται ότι μια πολιτική κρίση αυτή τη στιγμή θα έφερνε τη χώρα στα όρια της χρεοκοπίας. Θα συμβεί ακριβώς το αντίθετο. Οι εταίροι μας και στις δυο πλευρές του ατλαντικού καθώς και οι δανειστές μας θα συνειδητοποιήσουν ότι πρέπει «να το πάρουν αλλιώς» για να σωθεί το ευρώ, να διασφαλίσουν ένα μέρος από τα χρωστούμενα και κυρίως να σώσουν την ευρωζώνη από τον θανάσιμο κίνδυνο στον οποίο μπήκε, εν μέρει και με τη δική τους ευθύνη. Είναι εξίσου προφανές ότι αν η κεντροαριστερά έχει μια ελπίδα να διασωθεί από την αδιανόητη θέση που βρεθηκε τους εικοσι τελευταίους μήνες, αυτή περνάει μέσα από την αποχώρηση του πρωθυπουργού!
iefimerida